Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Χαιρετισμοὶ εἰς τὸν Ἅγιο Μάρτυρα Νέστωρ

  Χαιρετισμοί εις τον Άγιο Μάρτυρα Νέστωρ


Ποίημα Αρχιμ. Νικοδήμου Αεράκη


Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ´. Τῇ Ὑπερμάχῳ.
Τοῦ Δημητρίου μαθητὴν τὸν θεῖον Νέστορα, ἐγκωμιάσωμεν ἐν ὕμνοις ὦ φιλέορτοι, διηγούμενοι τὰς θείας αὐτοῦ ἀθλήσεις· τὸν Λυαῖον γὰρ ἐν πάλη ἐθανάτωσε, καὶ ἐν ἔργοις τὸν Χριστὸν λαμπρῶς ἐδόξασεν· ὅθεν κράζομεν· χαῖροις Νέστωρ πανθαύμαστε.

Ἄγγελοι μετ᾿ ἀνθρώπων, χαρμοσύνως τιμῶσι, τὸν Νέστορα ἐν ὕμνοις ἐνθέοις (ἐκ γ΄)· καὶ τῷ ἀγωνοθέτῃ Χριστῷ, τῷ ἐν Μάρτυσιν αὐτὸν ἐν οὐρανοῖς τάξαντι, λατρεύοντες, ἐγκώμια τῷ Μάρτυρι, προσείπωμεν τοιαῦτα·

Χαῖρε, δι᾿ οὗ ὁ Χριστὸς ἐδοξάσθη·
χαῖρε, δι᾿ οὗ ὁ ἐχθρὸς ἐνικήθη.
Χαῖρε, Δημητρίου σεπτὸν ἐγκαλλώπισμα·
χαῖρε, τῶν Μαρτύρων πανένδοξον ἄγαλμα.
Χαῖρε, Μάρτυς θεοφρούρητε τοῦ Λυαίου νικητά·
χαῖρε, τέκνον Δημητρίου, τοῦ Κυρίου Ἀθλητά.
Χαῖρε, ὅτι ἐδείχθης τῆς Τριάδος ὁπλίτης·
χαῖρε, ὅτι κηρύττεις Δημητρίου τὴν πίστιν.
Χαῖρε, τοῦ Δαυῒδ ἀντίγραφον τέλειον·
χαῖρε, τῶν πιστῶν ὑπόδειγμα ἄριστον.
Χαῖρε, δι᾿οὗ ὁ Χριστὸς ἀνυμνεῖται·
χαῖρε,  δι᾿οὗ ὁ σατὰν ταπεινοῦται.

Χαῖρε, Νέστωρ πανθαύμαστε.

Βλέπων ὁ Χριστομάρτυς, τοῦ Λυαίου τὸ θράσος, φησὶ τῷ βασιλεῖ θαρσαλέως, τὸν πανίσχυρον σου παλαιστήν, τὸν Λυαῖον δός μοι εἰς ἀγώνισμα πάλης· Τριάδος δὲ τὴν δύναμιν, ἐν πίστει προσκυνῶν βοήσω·

Ἀλληλούϊα.

Γνῶσιν ἄῤῥητον ἔχων, ὁ τρισόλβιος Νέστωρ, ἐβόησε τῷ ἄνακτι· οὕτως ἐν δυνάμει Χριστοῦ, ἐκζητῶ μετὰ Λυαίου συμπλακῆναι σήμερον· διὸ αὐτοῦ θαυμάζοντες τὴν πίστιν, προσφωνοῦμεν οὕτω·

Χαῖρε, Χριστοῦ Θεανθρώπου δοῦλε·
χαῖρε, πιστῶν ἀθλουμένων φίλε.
Χαῖρε, ὑπὲρ λόγον τὸν Λυαῖον νικήσας·
χαῖρε, ἐν Κυρίῳ τὸν ἐχθρὸν ταπεινώσας.
Χαῖρε, κλίμακα πανθαύμαστον μαρτυρίου ἀναβάς·
χαῖρε, γέφυραν πρὸς θάνατον ἐν Τριάδι ὑπερβάς.
Χαῖρε, τῆς Ἐκκλησίας πολυθαύμαστον κλῆμα·
χαῖρε, τοῦ Βασιλέως πολυστένακτον πῆμα.
Χαῖρε, τὸ φῶς ὁ δείξας τοῖς Μάρτυσι·
χαῖρε, Χριστὸν κηρύξας τοῖς πέρασι.
Χαῖρε, ἀνάκτων ταπεινώσας τὴν πλάνην·
χαῖρε, Μαρτύρων ἐνισχύσας τὴν πίστιν.

Χαῖρε, Νέστωρ πανθαύμαστε.

Δύναμις τοῦ Κυρίου, ἐπεστήριξεν ὄντως, τὸν Μάρτυρα Χριστοῦ ἐν σταδίῳ καὶ Λυαῖον τὸν πάνυ ἰσχυρόν, ἐν δυνάμει θείᾳ ἰσχυρῶς ἔπληξεν, ὁ Νέστωρ καὶ τοῖς πιστεύουσι τῷ Λόγῳ, καθωδήγησε ψάλλειν·

Ἀλληλούϊα.

Ἔχων ἐν τῇ καρδίᾳ, τὴν εὐχὴν Δημητρίου, προσῆλθεν εἰς τὸ στάδιον Νέστωρ, καὶ φωνήσας, ὁ Θεὸς τοῦ Δημητρίου βοήθει μοι, τὸν Λυαῖον κατέβαλε· διὸ ἡμεῖς ἐν ᾄσμασι βοῶμεν πρὸς αὐτὸν τοιαῦτα·

Χαῖρε, Κυρίου εὐῶδες κλῆμα·
χαῖρε, πιστῶν θεόσταλτον κτῆμα.
Χαῖρε, γεωργήσας ψυχὴν τὴν ἀθάνατον·
χαῖρε, φυτουργήσας τὰ ἄνθη τοῦ Πνεύματος.
Χαῖρε, Μάρτυς ἐναθλήσας ἐν σταδίῳ θαυμαστῶς·
χαῖρε, πρότυπον ἀθλούντων ἐν ἀγῶσι σθεναρῶς.
Χαῖρε, τοῦ Δημητρίου βιοτὴν ἀντιγράψας·
χαῖρε, τὰς τοῦ Κυρίου ἀληθείας διδάξας.
Χαῖρε, σεπτῆς θυσίας τὸ σφάγιον·
χαῖρε, πιστοῦ λαοῦ τὸ ὀσφράδιον.
Χαῖρε, Χριστοῦ πρὸς θνητοὺς εὐλογία·
χαῖρε, βροτῶν πρὸς Θεὸν ἱκεσίᾳ.

Χαῖρε, Νέστωρ πανθαύμαστε.

Ζάλην ἔνδοθεν ἔχων, λογισμῶν ἐμπαθείας, ὁ τύραννος ἐν νῷ ἐσκοτίσθη, τὸν νικήσαντα θανατοῖ, ἀθέτων τὸ τοῦ ἀγῶνος νόμιμον· ἰδόντες δὲ αὐτοῦ τὴν ἄνοιαν, τῷ Λόγῳ οἱ πιστοὶ ἐβόων·

Ἀλληλούϊα.

Ἤκουσε μαθητοῦ ὁ διδάσκαλος τέλος καὶ ὕμνοις τὸν Χριστὸν ηὐχαρίστει· τῶν πιστῶν δὲ χοροὶ μαθόντες, τὴν τοῦ Νέστορος θείαν τελευτὴν ἔχαιρον καὶ ἐν ᾠδαῖς ἐνθέων ἐγκωμίων, αὐτὸν ὑμνοὺν οὕτω·

Χαῖρε, Χριστοῦ τοῦ Σωτῆρος Μάρτυς·
χαῖρε, ἁγίας Σιὼν οἰκήτωρ.
Χαῖρε, ἀοράτων ἐχθρῶν ἡ ταπείνωσις·
χαῖρε, δυσσεβοῦς βασιλέως ἐκνίκησις.
Χαῖρε, ὅτι σαββατίζεις αἰωνίως ἐν Θεῷ·
χαῖρε, ὅτι τὰ ἐπίκηρα ἀπηρνήθης ἐν χαρᾷ.
Χαῖρε, τὸ τῶν Μαρτύρων ὑπερπόθητον κλέος·
χαῖρε, ὁ τῶν Ἁγίων ὑπερθαύμαστος κόσμος.
Χαῖρε, λαμπρὸν τῆς πίστεως ἄγαλμα·
χαῖρε, σεπτὸν τῆς χάριτος δώρημα.
Χαῖρε, δι᾿ οὗ ὁ σατὰν ἐνικήθη·
χαῖρε, δι᾿ οὗ ὁ Χριστὸς ἐδοξάσθη.

Χαῖρε, Νέστωρ πανθαύμαστε.

Θεοστήρικτος ὄντως, ὁ τρισόλβιος Νέστωρ, τῶν Μαρτύρων τὴν δόξαν ἐπόθει, ἐναθλήσας γενναίως ἐν γῆ, εἰς παστάδα Χριστοῦ χαίρων, εἰσελήλυθεν ὁ ἔνδοξος, συμψάλλων τοῖς Ἀγγέλοις οὕτως·

Ἀλληλούϊα.

Ἴδον Νέστορος ἄθλους, οἱ πιστοὶ Ἐκκλησίας, καὶ ἧτταν ἀσεβοῦς βασιλέως· καὶ τὴν πίστιν τιμῶντες αὐτοῦ, καὶ Χριστοῦ τὴν ἀήττητον δύναμιν, ἔσπευσαν ἐν ὕμνοις θεαρέστοις, τοῦ δοξάσαι τὸν Μάρτυρα οὕτω·

Χαῖρε, Ἡλίου ἀδύτου μύστης·
χαῖρε, τῆς θείας ζωῆς ὁ δείκτης.
Χαῖρε, ἐν Χριστῷ εὐτελίσας τὰ εἴδωλα·
χαῖρε, τῆς Τριάδος κηρύξας τὰ ἄδηλα.
Χαῖρε, ἄνακτα ἀντίχριστον ταπεινώσας ἐν Χριστῷ·
χαῖρε, Κύριον Θεάνθρωπον ἀποδείξας τὸν Χριστόν.
Χαῖρε, ὁ καθελὼν τὴν εἰδώλων δυσσέβειαν·
χαῖρε, ὁ ἀναιρῶν τὴν ἀνθρώπων παράνοιαν.
Χαῖρε, τοῦ θάῤῥους πιστῶν τὸ ὑπόδειγμα·
χαῖρε, τῆς τόλμης Ἁγίων τὸ στήριγμα.
Χαῖρε, πιστῶν ὁδηγὲ μαρτυρίου·
χαῖρε, κρατὴρ διδαχῆς οὐρανίου.

Χαῖρε, Νέστωρ πανθαύμαστε.

Κῆρυξ τῆς ἀληθείας, τοῦ Χριστοῦ ἐγεγόνει, ὁ Νέστωρ ἐν σταδίῳ ἀθλήσας· καὶ τομὴν κεφαλῆς ὑποστάς, τῶν πιστῶν καρδίας ἐν Χριστῷ ηὔφρανεν, οἵτινες ἐν χάριτι τῷ Λόγῳ, ἐβόων οὕτως·

Ἀλληλούϊα.

Λάμψας ὁ θεῖος Νέστωρ, ἐν φωτὶ Παρακλήτου, εἰσῆλθεν εἰς οὐράνιον δῶμα, καὶ ὡς Μάρτυς κλεινὸς τοῦ Χριστοῦ, σαββατίζει ἔνδοξος σὺν τοῖς Μάρτυσιν· ἡμεῖς δὲ καθορῶντες, αὐτοῦ τὴν δόξαν ἐκβοῶμεν·

Χαῖρε, ὑπόδειγμα εὐλαβείας·
χαῖρε, ταπείνωσις δυσσεβείας.
Χαῖρε, ὑπερήφανον τύραννον πλήξας·
χαῖρε, τῶν εἰδώλων τὴν πλάνην πατήσας.
Χαῖρε, Πνεύματι συντρίψας τὸν τοῦ σκότους ἀρχηγόν·
χαῖρε, πάθει σου στηρίξας τοὺς ποθούντας τὸν Θεόν.
Χαῖρε, Μάρτυς Κυρίου ταπεινώσας Λυαῖον·
χαῖρε, Θεσσαλονίκης θεοδώρητον τέκνον.
Χαῖρε, οὐρανίου χαρᾶς ἀπολαύων·
χαῖρε, αἰωνίου τρυφῆς συμμετέχων.
Χαῖρε, ὁ Μάρτυς τῆς Ἐκκλησίας·
χαῖρε, ὁ στῦλος τῆς μαρτυρίας.

Χαῖρε, Νέστωρ πανθαύμαστε.

Μέλλοντος Δημητρίου, ὑπὲρ Λόγου τυθῆναι, τῷ Νέστορι προεῖπε τοιάδε, καὶ Λυαῖον ἐν Θεῷ νικήσεις, καὶ ὑπὲρ Χριστοῦ σεπτῶς μαρτυρήσεις· διόπερ ἐκπλαγέντες οἱ θεόφρονες Χριστῷ βοῶμεν·

Ἀλληλούϊα.

Νέον ἄνθος ὁ Μάρτυς, ἐκ λειμῶνος Κυρίου, ἐνδόξως οὐρανῷ ἐφυτεύθη, ἔνθα Λόγον λιτάζει ἀεί, τοῦ τηρῆσαι ἡμᾶς ἐν ἁγιασμῷ ἅπαντας, ἵνα ἐν χάριτι, βοήσωμεν αὐτῷ τοιαῦτα·

Χαῖρε, ὁ πύργος τῆς μαρτυρίας·
χαῖρε, τὸ κλέος τῆς Ἐκκλησίας.
Χαῖρε, Ἀναστάντος κηρύττων ἀλήθειαν·
χαῖρε, θυσίας ἐκφαίνων ἀκρίβειαν.
Χαῖρε, δένδρον εὐσκιόφυλλον, ἀναψύχον τοὺς πιστούς·
χαῖρε, ἄνθος θεοφύτευτον, κατευφραῖνον τοὺς βροτούς.
Χαῖρε, ὁ ὁδοδείκτης πρὸς Χριστὸν πλανωμένων·
χαῖρε, ὁ καταδείξας τὴν δυσσέβειαν πλάνων.
Χαῖρε, τοῦ Λόγου θεία δυσώπησις·
χαῖρε, τοῦ κόσμου κλέος καὶ καύχησις.
Χαῖρε, χαρὰ ἀθλητῶν καὶ τερπνότης·
χαῖρε, τρυφὴ βιαστῶν καὶ γλυκύτης.

Χαῖρε, Νέστωρ πανθαύμαστε.

Ξένον θαῦμα ἰδόντες, οἱ πιστῶς προσκυνοῦντες, τοῦ Νέστορος μαρτύριον θεῖον, τὸν Θεάνθρωπον καὶ Λυτρωτὴν Χριστόν, εὐλαβῶς ἐγκωμιάζομεν· τὸν δὲ Μάρτυρα ὁρῶντες, ἐν τοῖς οὐρανίοις δώμασιν, ἐν χαρᾷ βοῶμεν·

Ἀλληλούϊα.

Ὅλῃ ψυχῇ καὶ καρδίᾳ, ἐρασθεὶς τοῦ Κυρίου, προσῆλθεν ἐν σταδίῳ ὁ Νέστωρ, καὶ Χριστὸν Θεὸν ἀληθῆ, ὡμολόγει καὶ πάντων κτιστῶν Κύριον, στηρίζοντα ἐν ὥρᾳ πάθους τοῦτον, ὃν ἐν ἐγκωμίοις τιμῶμεν·

Χαῖρε, Χριστὸν ἀγαπῶν ἐκ καρδίας·
χαῖρε, τὰ ἄνω πόθων θεοφρόνως.
Χαῖρε, τοῦ τυράννου ἀπροσδόκητον ἤττημα·
χαῖρε, τῶν Μαρτύρων πολυσέβαστον καύχημα.
Χαῖρε, δώρημα πανθαύμαστον τοῦ Κυρίου τῶν βροτῶν·
χαῖρε, ἄριστον ὑπόδειγμα θεοφρόνων Ἀθλητῶν.
Χαῖρε, ὁ ἐκζητὼν τὴν Χριστοῦ σωτηρίαν·
χαῖρε, ὁ κοινωνῶν τῆς Θεοῦ Βασιλείας.
Χαῖρε, δι᾿ οὗ ἐνικήθη δυσσέβεια·
χαῖρε, δι᾿ οὗ ἐκηρύχθη εὐσέβεια.
Χαῖρε, ἀστὴρ στερεώματος θείου·
χαῖρε, λαμπτὴρ Ἐκκλησίας Κυρίου.

Χαῖρε, Νέστωρ πανθαύμαστε.

Πᾶσα βρότειος φύσις, κατεπλάγη ἰδοῦσα, τὸ Νέστορος μαρτύριον θεῖον· τὸν Θεάνθρωπον γὰρ Ἰησοῦν, ὡμολόγει πᾶσιν ἀληθῆ Κύριον, λυτρούμενον πάντα ἄνθρωπον, ὑμνούμενον δὲ ἀσιγήτως οὕτως·

Ἀλληλούϊα.

Ῥήματα Δημητρίου, διδασκάλου ἐνθέου, ὁ Νέστωρ εὐλαβῶς ἀπεδέχθη· καὶ δραμὼν πρὸς τὸν παλαιστήν, προεκάλει τοῦτον ἐν ἀγωνίσμασιν· ἡμεῖς δὲ θαυμάζοντες αὐτοῦ τὸ εὔτολμον, βοῶμεν·

Χαῖρε, χάριτος Χριστοῦ ἐκμαγεῖον·
χαῖρε, Πνεύματος Ἁγίου δοχεῖον.
Χαῖρε, δυσσεβούντων ἐλέγξας παράνοιαν·
χαῖρε, ἀθλουμένων στηρίξας τὸ φρόνημα.
Χαῖρε, ὅτι κατῃσχύνθησαν τοῦ Λυαίου θαυμασταί·
χαῖρε, ὅτι ἐνικήθησαν δυσσεβείας ἐρασταί.
Χαῖρε, τῶν ἀντιχρίστων ἀρνηθεὶς τὸ πολύθεον·
χαῖρε, τῶν διωκόντων ἀποδείξας τὸ μάταιον.
Χαῖρε, ἀθέων συντριβῶν τὰ εἴδωλα·
χαῖρε, Μαρτύρων στηρίζων ἀγώνισμα.
Χαῖρε, τεῖχος πιστῶν Ὀρθοδόξων·
χαῖρε, πτῶσις δεινὴ κακοδόξων.

Χαῖρε, Νέστωρ πανθαύμαστε.

Σώσαι θέλων ὁ Νέστωρ, τὴν ψυχὴν ἀπηρνήθη, ἐπικηρῶν τρυφὴν καὶ τὴν δόξαν καὶ Θεὸν κηρύττων τὸν Χριστόν, τῶν Μαρτύρων χάριν, ἐπεπόθησεν· ἡμεῖς δὲ σὺν αὐτῷ τῷ Ἀθλοθέτῃ ἐν χαρᾷ βοῶμεν·

Ἀλληλούϊα.

Τεῖχος εἰ ἀθλουμένων, ὦ πανένδοξε Νέστορ, καὶ πάντων τῶν ποθούντων τὰ ἄνω· ὁ γὰρ τῆς σωτηρίας δοτήρ, σὲ ἀνέδειξε πανευκλεῆ Μάρτυρα, στηρίξας τὴν καρδίαν σου, καὶ πάντας σοι προσφωνεῖν διδάξας·

Χαῖρε, τὸ στέφος τῆς Ἐκκλησίας·
χαῖρε, ὁ στῦλος τῆς ἀληθείας.
Χαῖρε, ὁδηγὲ τῶν Μαρτύρων τῆς πίστεως·
χαῖρε, προβολεῦ τῆς Χριστοῦ ἁγιότητος.
Χαῖρε, σὺ γὰρ κατενίκησας τὸν ἀντίπαλον ἐχθρόν·
χαῖρε, σὺ γὰρ ἐπεστήριξας τὸν τῆς χάριτος λαόν.
Χαῖρε, ὁ ταπεινώσας τὸν Λυαῖον ἐν Λόγῳ·
χαῖρε, ὁ ἐνισχύσας τῶν Μαρτύρων τὰ πλήθη.
Χαῖρε, σεπτὲ διδάσκαλε πίστεως·
χαῖρε, φωστὴρ ἔννομου ἀθλήσεως.
Χαῖρε, τρυφὴ τῶν Μαρτύρων καὶ δόξα·
χαῖρε, χαρὰ τῶν Ἁγίων καὶ κλέος.

Χαῖρε, Νέστωρ πανθαύμαστε.

Ὕμνοις ἐπευφημοῦμεν, Νέστορ Μάρτυς Κυρίου, τὴν τόλμην καὶ σὴν ἄθλησιν θείαν· Δημητρίου γὰρ πιστὸς μαθητής, ἐν σταδίῳ σὺ ἀναδειχθείς, Κύριον ὁμολόγων, ἀπέδειξας Θεὸν τὸν Ἰησοῦν, πρὸς ὃν ἐβόας·

Ἀλληλούϊα.

Φωτοδόχος ὁ Νέστωρ, τοῖς ἐν σκότει δεικνύει, Θεὸν Λόγον ἐν ἔργοις καὶ λόγοις· φωτισθεὶς γὰρ τῷ φωτὶ τοῦ Χριστοῦ, μετὰ θάῤῥους πρὸς μαρτύριον ἔσπευσε· νικήσας δὲ τὸν τύραννον, ἀκούει παρὰ πάντων οὕτω·

Χαῖρε, Χριστοῦ τῆς χαρᾶς δοχεῖον·
χαῖρε, ζωῆς ἁγίας ταμεῖον.
Χαῖρε, προσβολὴν ἀνατρέψας τυράννου·
χαῖρε, ἐν χαρᾷ ὑπομείνας βασάνους.
Χαῖρε, ὅτι τὸν Θεάνθρωπον ὡμολόγεις εὐθαρσῶς·
χαῖρε, ὅτι τὸν μισάνθρωπον ἐταπείνωσας δεινῶς.
Χαῖρε, τῆς Ἐκκλησίας στερεώσας τὴν πίστιν·
χαῖρε, τῆς δυσσεβείας καταῤῥίψας τὴν πλάνην.
Χαῖρε, Μαρτύρων ἔκπαγλον πρότυπον·
χαῖρε, Ἁγίων ἔνδοξον ἔκτυπον.
Χαῖρε, κρατὴρ θεϊκῆς εὐλογίας·
χαῖρε, στεῤῥὲ Ἀθλητὰ τῆς θυσίας.

Χαῖρε, Νέστωρ πανθαύμαστε.

Χάριν ἔχων ὁ Νέστωρ, Παρακλήτου πλουσίαν, τὰ μάταια ἐμφρόνως παρεῖδεν· αἰωνίων δὲ ἀγαθῶν ἐρασθείς, ὑπὲρ Χριστοῦ πρὸς τὸ θανεῖν ἔσπευδε, καὶ χάριτι τοῦ Πνεύματος, ἐβόα πρὸς τὸν Κτίστην οὕτως·

Ἀλληλούϊα.

Ψάλλοντες ἐκ καρδίας, θείου Νέστορος δόξαν, Χριστὸν τὸν Ἀθλοθέτην τιμῶμεν· δι᾿ Αὐτοῦ ὁ τὸ δέμας μικρός, Λυαῖον εὐχερῶς κατέβαλε· διὸ ἡμεῖς ἐν ᾄσμασι, βοῶμεν πρὸς αὐτὸν τοιαῦτα·

Χαῖρε, πιστῶν Ὀρθοδόξων κλέος·
χαῖρε, ἁγίων Μαρτύρων τύπος.
Χαῖρε, Ἀθλητῶν πολυέραστον καύχημα·
χαῖρε, τῶν πιστῶν θεοδώρητον κήρυγμα.
Χαῖρε, πάντιμον ἀγλάϊσμα τῶν Μαρτύρων τοῦ Χριστοῦ·
χαῖρε, καύχημα καὶ πρότυπον Ὀρθοδόξου Ἀθλητοῦ.
Χαῖρε, τῆς Ἐκκλησίας ἡ τιμὴ καὶ ὁ αἶνος·
χαῖρε, τῆς Βασιλείας ὁ σεπτὸς ἀθλοφόρος.
Χαῖρε, δι᾿ οὑ Χριστὸς μεγαλύνεται·
χαῖρε, δι᾿ οὗ σατὰν ἐκδιώκεται.
Χαῖρε, πιστῶν πρὸς Χριστὸν μεσιτεία·
χαῖρε, ψυχῆς τῆς ἐμῆς θυμηδία.

Χαῖρε, Νέστωρ πανθαύμαστε.

Ὦ πανθαύμαστε Νέστορ, ὁ τυθεὶς θεοφρόνως, ὑπὲρ πίστεως Λόγου ἀνάρχου (γ΄)· ταπεινὴν ἐκδεχόμενος ᾠδήν, ἀπὸ βέλους ῥῦσαι πειρασμοῦ ἅπαντας, καὶ πρὸς ζωὴν τὴν κρείττονα ὁδήγησον, τοὺς συμβοῶντας·

Ἀλληλούϊα.

Καὶ αὖθυς τὸ Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ´. Τῇ Ὑπερμάχῳ.
Τοῦ Δημητρίου μαθητὴν τὸν θεῖον Νέστορα, ἐγκωμιάσωμεν ἐν ὕμνοις ὦ φιλέορτοι, διηγούμενοι τὰς θείας αὐτοῦ ἀθλήσεις· τὸν Λυαῖον γὰρ ἐν πάλη ἐθανάτωσε, καὶ ἐν ἔργοις τὸν Χριστὸν λαμπρῶς ἐδόξασεν· ὅθεν κράζομεν· χαῖροις Νέστωρ πανθαύμαστε.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μὲ Δέουσα Λαμπρότητα ἡ Μεγάλη Δεσποτικὴ ἑορτὴ τῶν Θεοφανείων εἰς τὴν ἐνορίαν Ἁγίου Γεωργίου Τουρτούλων Σητείας

 « Ἐπεφάνης σήμερον τῇ οἰκουμένῃ, καί τὸ φῶς σου Κύριε, ἐσημειώθη ἐφ᾽ ἡμᾶς, ἐν ἐπιγνώσει ὑμνούντάς σε· Ἦλθες, ἐφάνης, τό Φῶς τὸ ἀπρόσιτον».  Μὲ Δέουσα Λαμπρότητα καὶ Πλῆθος Πιστῶν ἑορτάστηκε ἡ Μεγάλη Δεσποτικὴ ἑορτὴ τῶν Θεοφανείων τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου ἐνορίας Ἁγίου Γεωργίου Τουρτούλων Σητείας. Τὴν Δευτέρα 6 Ἰανουαρίου 2025 τελέστηκε ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου, ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου Ἀρχιεπισκόπου καὶ Καισαρείας της Καππαδοκίας Οὐρανοφάντορος τοῦ Μεγάλου καὶ ἐν Συνεχείᾳ ἡ Ἀκολουθία τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ.  Φωτογραφίες Μιχάλης Κάββαλος 

To Oδοιπορικό της Μεγάλης Εβδομάδος στη Σητεία

  To Oδοιπορικό της Μεγάλης Εβδομάδος, μια ιστορική αναδρομή με δρώμενα της Σητείας. Μια παραγωγή από το STUDIOVAI του Sitia FM 95,5 MHz. Η εβδομάδα πριν το Πάσχα ονομάστηκε Μεγάλη από τους πρώτους κιόλας χριστιανικούς αιώνες κι αυτό γιατί, όπως μας εξηγεί ο Αγ. Ιω. ο Χρυσόστομος, μεγάλα και κοσμοσωτήρια γεγονότα συνέβησαν στη διάρκειά της. Κέντρο αυτών των γεγονότων είναι βεβαίως τα άγια και άχραντα Πάθη, η θεόσωμη Ταφή και η ένδοξη Ανάσταση του Κυρίου. Για τη διευκόλυνση των πιστών οι ακολουθίες της Μ. Εβδομάδας τελούνται αντίστροφα του κανονικού, δηλ. οι Όρθροι τελούνται το απόγευμα και οι Εσπερινοί το πρωί. Παλαιότερα οι όρθροι τελούνταν λίγο μετά τα μεσάνυχτα, όμως η ώρα αυτή δεν ήταν κατάλληλη για την προσέλευση των πιστών. Έτσι λοιπόν σήμερα οι ιερές ακολουθίες τελούνται ως εξής: Κυριακή Βαΐων απόγευμα                 : Όρθρος Μ. Δευτέρας Μ. Δευτέρα πρωί                      ...

Ἡ Μεγάλη Δεσποτικὴ ἑορτὴ τῆς Παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ εἰς τὴν ἐνορίαν Ἁγίου Γεωργίου Τουρτούλων Σητείας

 « Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου, καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς Βασιλεῦσι, κατὰ βαρβάρων δωρούμενος, καὶ τὸ σὸν φυλάττων, διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα». Στὶς 14 Σεπτεμβρίου ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴν Μεγάλη Δεσποτικὴ ἑορτὴ τῆς Παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ. Τὴν Κυριακὴ 14 Σεπτεμβρίου 2025 τελέστηκε ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου, ἡ Τελετὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, Ἀρτοκλασία καὶ ἐν Συνεχείᾳ ἡ Θεία Λειτουργία εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν Ἁγίου Γεωργίου στὸ Χωριὸ Ἅγιος Γεώργιος Τουρτοῦλοι Σητείας. Φωτογραφίες Μιχάλης Κάββαλος  

Οἱ Ἁγίες Ἀγάπη, Εἰρήνη καὶ Χιονὶα οἱ Μάρτυρες 16 Απριλίου

  Οἱ Ἁγίες Ἀγάπη, Εἰρήνη καὶ Χιονὶα μαρτύρησαν ἐπὶ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.) στὴ Θεσσαλονίκη, τὸ ἔτος 304 μ.Χ. Στὸ Συναξάρι μαρτυρεῖται ὅτι οἱ τρεῖς ἀδελφές, πιθανῶς ἐνεργὰ μέλη μιᾶς ἀδελφότητας νέων Χριστιανῶν μὲ πλούσια βιβλιοθήκη, κατέφυγαν ἀμέσως μετὰ τὴν ἔναρξη τοῦ διωγμοῦ σὲ ὑψηλὸ ὄρος πλησίον τῆς Θεσσαλονίκης, πιθανῶς τὸ Χορτιάτη, ἀφοῦ ἔκρυψαν στὸ σπίτι τους τὰ βιβλία. Ἡ Ἀγάπη καὶ ἡ Χιονία, μετὰ ἀπὸ ἐντολὴ τοῦ διοικητοῦ Δουλκιτίου, ρίχθηκαν στὴν πυρά. Ἡ Ἁγία Εἰρήνη κλείσθηκε σὲ πορνεῖο, ἀλλὰ κανένας δὲν τόλμησε νὰ τὴν ἐνοχλήσει. Ὁδηγήθηκε καὶ αὐτὴ στὸν διὰ πυρᾶς θάνατο. Τὰ ἱερὰ λείψανα ποὺ ἀπέμειναν ἀπὸ τὴν πυρὰ συνελέγησαν ἀπὸ εὐλαβεῖς Χριστιανοὺς καὶ ἐνταφιάσθηκαν δυτικὰ τῆς πόλεως, σὲ μικρὴ ἀπόσταση ἀπὸ τὰ τείχη. Ἐκεῖ ἀνεγέρθηκε ἕνας ναΐσκος στὴν ἀρχή, ποὺ ἀργότερα ἔγινε μεγαλύτερος. Στὶς Διηγήσεις τῶν Θαυμάτων τοῦ Ἁγίου Δημητρίου ἀναφέρεται ὡς τὸ «σεβάσμιον τέμενος» τῶν τριῶν Ἁγίων Μαρτύρων Χιονίας, Εἰρήνης καὶ Ἀγάπης. Πηγή  https://www.synaxarion.g...

Κυριακὴ τῶν Βαΐων στὸν Ἱερὸ Καθεδρικὸ Ναὸ Ἁγίας Αἰκατερίνης Πολιούχου Σητείας

  Κυριακὴ τῶν Βαΐων 13 Ἀπριλίου 2025 εἷς τὸν Ἱερὸ Καθεδρικὸ Ναὸ Ἁγίας Αἰκατερίνης Πολιούχου Σητείας ἱερουργοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας Μητροπολίτου Ἰεραπύτνης καὶ Σητείας κ.κ. Κυρίλλου. 

Οἱ Ἅγιοι Ἀρίσταρχος, Πούδης καὶ Τρόφιμος οἱ Ἀπόστολοι ἐκ τοὺς ἑβδομήκοντα 14 Απριλίου

  Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι Ἀρίσταρχος, Πούδης καὶ Τρόφιμος ἀνῆκαν στὸν κύκλο τῶν Ἑβδομήκοντα Ἀποστόλων († 4 Ἰανουαρίου) τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Γιὰ τὸν Ἀπόστολο Ἀρίσταρχο ἀναφέρεται στὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων ὅτι ἦταν Μακεδόνας καταγόμενος ἀπὸ τὴ Θεσσαλονίκη καὶ κατὰ πᾶσα πιθανότητα Ἰουδαῖος. Ὁπωσδήποτε ὁ Ἀπόστολος Ἀρίσταρχος ὑπῆρξε ἀπὸ τοὺς πρώτους μαθητὲς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου στὴ Θεσσαλονίκη, ὁ ὁποῖος καὶ τὸν μνημονεύει στὶς πρὸς Κολοσσαεῖς καὶ Φιλήμονα ἐπιστολές του. Ὁ Ἀπόστολος Ἀρίσταρχος ᾖλθε στὴν Ἔφεσο κομίζοντας χάρη τῶν Χριστιανῶν τῶν Ἱεροσολύμων τὴ «λογία». Τὸ προϊὸν τοῦ ἐράνου ἔφεραν οἱ Γάιος, Σεκοῦνδος καὶ Ἀρίσταρχος. Ἀπὸ τότε ὁ Ἀρίσταρχος ἔγινε ἀχώριστος σύντροφος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ὡς τὴ Ρώμη. Τὸν Ἀπόστολο Ἀρίσταρχο τὸν συναντοῦμε καὶ στὸ 19ο κεφάλαιο τῶν Πράξεων, ὅπου ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς περιγράφει μὲ ἐξαιρετικὴ ζωηρότητα τὰ ἐπεισόδια τῆς Ἐφέσου. Ὁ ἀργυροκόπος Δημήτριος εἶχε χολωθεῖ ἀπὸ τὴ μεταστροφὴ τῶν κατοίκων τῆς Ἐφέσου πρὸς τὴ νέα πίστη καὶ γι’ αὐτὸ ξεσήκωσε ...

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΓΕΡΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ

Ο Ιωάννης Βιτσέντζος ή Γεροντογιάννης γεννήθηκε στο ημιερειπωμένο Μονύδριο του Τιμίου Προδρόμου Καψά το 1799. Στα ερειπωμένα κελλιά της άγονης και απόμονωμένης περιοχής είχαν μεταβεί οι ευσεβείς και ενάρετοι γονείς του Εμμανουήλ και Ζαμπία λόγω τουρκικής επιδρομής. Αργότερα, όταν ησύχασε η κατάσταση, διέμειναν μόνιμα στο χωριό Λιθίνες. Όταν ήρθε σε νόμιμη ηλικία νυμφεύθηκε την κυνηγημένη από τους Τούρκους Καλλιόπη από την οικογένεια των Γεροντάκηδων ή Γεροντήδων, η οποία ζούσε κρυμμένη και εκείνη στα νοτιοανατολικά παράλια, φοβούμενη μήπως έχει την ίδια τύχη που είχε η μοναδική αδελφή της, η οποία αυτοκτόνησε για να μην ατιμασθεί από ένα Τούρκο που είχε ενδιαφερθεί έντονα γι’ αυτήν. Γι’ αυτό και η Καλλιόπη στάλθηκε από τους γονείς της στις ερημικές ακτές της περιοχής, κοντά στην έρημη τότε Μονή Καψά και τελικά νυμφεύθηκε τον Γεροντογιάννη, με τον οποίο απέκτησε τέσσερα παιδιά, τρεις κόρες κι ένα γιο. Ο Γεροντογιάννης ήταν ατίθασος, αλλά ιδιαίτερα ευσεβής. Πολλές φορές είχε γίνει στόχασ...

Ὁ Ἅγιος Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης 3 Οκτωβρίου

  Καταγόταν ἀπὸ τὴν πόλη τῶν Ἀθηνῶν. Ἔζησε καὶ μαρτύρησε τὰ χρόνια ποὺ αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Δομετιανός. Διακρίθηκε γιὰ τὴ φιλοσοφική του κατάρτιση καὶ τὴν βαθιά του καλλιέργεια. Ἀρχικὰ ἦταν εἰδωλολάτρης καὶ μέλος τῆς Βουλῆς τοῦ Ἀρείου Πάγου. Τὸ κήρυγμα ὅμως τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἄγγιξε τὴν παιδευμένη καὶ εὐαίσθητη ψυχή του καὶ βαπτίσθηκε. Ἀργότερα διαδέχθηκε στὸν ἐπισκοπικὸ θρόνο τῶν Ἀθηνῶν τὸν εὐσεβῆ Ἰερόθεο. Ὑπῆρξε συγγραφέας πλήθους θεολογικῶν συγγραμμάτων. Ἐπιβραβεύθηκε ἀπὸ τὸ θεὸ γιὰ τὴ χριστιανική του δράση μὲ τὸ χάρισμα νὰ ἐπιτελεῖ θαύματα. Περιόδευσε σὲ πολλὰ μέρη τῆς Δύσης, ὅπου κήρυξε τὸν εὐαγγελικὸ λόγο καὶ ἑρμήνευσε τὶς ἱερὲς γραφές. Ὅταν ἔφθασε στὸ Παρίσι συνελήφθη καὶ ἀργότερα ἀποκεφαλίσθηκε. Μαζί του μαρτύρησαν καὶ δυὸ μαθητές του, ὁ Ρουστικὸς καὶ ὁ Ἐλευθέριος. Ὁ ἡγεμόνας τῆς περιοχῆς ἔδωσε ἐντολὴ νὰ μὴ θάψει κανεὶς τὰ ἅγια λείψανα τῶν μαρτύρων, ὅμως κάποιοι χριστιανοὶ τὰ φύλαξαν καὶ ὅταν δὲν ὑπῆρχε πλέον φόβος τὰ ἐνταφίασαν μὲ τιμές. Πηγή  https://www.synaxarion....

Μὲ ἰδιαίτερη Λαμπρότητα Πανηγύρισε ὁ Ι.Ν Παναγίας Πρωτοσεπτεμβριανὴς εἰς τὴν ἐνορίαν Ἁγίου Γεωργίου Τουρτούλων Σητείας

 «Χαῖρε κεχαριτωμένη θεοτόκε παρθένε, λιμὴν καὶ προστασία τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων· ἐκ σοῦ γὰρ ἐσαρκώθη ὁ λυτρωτὴς τοῦ κόσμου· μόνη γὰρ ὑπάρχεις μήτηρ καὶ παρθένος, ἀεὶ εὐλογημένη καὶ δεδοξασμένη, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, εἰρήνην δωρήσασθαι πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ». Μὲ Δέουσα καὶ Πανευφρόσυνη Λαμπρότητα Πανηγύρισε ὁ Ἱερὸς Ναὸς Παναγίας Πρωτοσεπτεμβριανὴς εἰς τὸν Οἰκισμὸν Σωτῆρα ἐνορίας Ἁγίου Γεωργίου Τουρτούλων Σητείας. Τὴν Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου ἐπὶ τῇ ἐλεύσῃ τοῦ Νέου ἐνιαυτοῦ της Χριστότητος τοῦ Κυρίου καὶ ἐπὶ τῇ Ἱερὰ Σύναξη τῆς Παναγίας τῆς Παμμακαρίστου τελέστηκε ἡ Ἀκολυθία τοῦ Ὄρθρου, μετὰ Ἀρτοκλασίας καὶ ἐν Συνεχείᾳ ἡ Πανηγυρικὴ Θεία Λειτουργία καὶ ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἁγιασμοῦ ἐπὶ τῇ Εἰσόδῳ εἰς τὸ Νέον Ἐκκλησιαστικὸν Ἔτος.  Φωτογραφίες Μιχάλης Κάββαλος 

Ευαγγέλιο Κυριακής 5 Ιανουαρίου 2025 – Κυριακή προ των Φώτων

  Κατά Μάρκον (α΄ 1 – 8) Ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Ὡς γέγραπται ἐν τοῖς προφήταις, ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου· φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ, ἐγένετο Ἰωάννης βαπτίζων ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. Καὶ ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν πᾶσα ἡ Ἰουδαία χώρα καὶ οἱ Ἱεροσολυμῖται, καὶ ἐβαπτίζοντο πάντες ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. Ἦν δὲ ὁ Ἰωάννης ἐνδεδυμένος τρίχας καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ, καὶ ἐσθίων ἀκρίδας καὶ μέλι ἄγριον. Καὶ ἐκήρυσσε λέγων· ἔρχεται ὁ ἰσχυρότερός μου ὀπίσω μου, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς κύψας λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ. Ἐγὼ μὲν ἐβάπτισα ὑμᾶς ἐν ὕδατι, αὐτὸς δὲ βαπτίσει ὑμᾶς ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ.   Ἀπόδοση στη νεοελληνική: Ἡ ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ἔγινε σύμφωνα μὲ ἐκεῖνο ποὺ εἶναι γραμμένον εἰς ...