Απολυτίκια Αγίων

 

Απολυτίκια μηνός Ιανουαρίου

Η Περιτομή Του Κυρίου (1 Ιανουαρίου)

Μορφήν αναλλοίωτως, ανθρώπινην προσέλαβες, Θεός ων κατ ουσίαν, πολυεύσπλαχνε Κύριε, και Νόμον επληρών περιτομήν, θελήσει καταδέχθη σαρκικήν, ίνα παύσης τα σκιώδη, και περιέλης το κάλυμμα των παθών ημών. Δόξα τη αγαθότητι τη ση, δόξα τη ευσπλαχνία σου, δόξα τη ανεκφράστω Λόγε συγκαταβάσει σου.

Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου (1 Ιανουαρίου)

Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος σου, ως δεξαμένην τον λόγον σου, δι ου θεοπρεπός εδογμάτισας, την φύσιν των όντων ετράνωσας, τα των ανθρώπων ήθη κατεκόσμησας. Βασίλειον ιεράτευμα, Πάτερ όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Σιλβέστρου (2 Ιανουαρίου)

Στολήν ενδυσάμενος, ιεραρχίας πιστώς, αμέμπτως ιέρευσας, τω επί πάντων Θεώ, Πατήρ ημών Σίλβεστρε· έχων γαρ πολιτεία, συνεκλάμποντα λόγον, θαύμασιν εβεβαίους, ευσεβείας την δόξαν, δι’ ης ουρανίου δόξης, ώφθης συμμέτοχος.

Προφήτου Μαλαχία (3 Ιανουαρίου)

Αγγελώνυμον κλήσιν πλουτήσας ένδοξε, αγγελομίμητον βίον επολιτεύσω εν γη, Μαλαχία Προφητών το ακροθίνιον· όθεν Αγγέλους εαχηκώς, συλλαλούντας νοερώς, επλήσθης αΰλου δόξης, και των μελλόντων την γνώσιν, διατυποίς προς φωτισμόν ημών.

Των Εβδομήκοντα Αποστόλων (4 Ιανουαρίου)

Τους Εβδομήκοντα σοφούς Αποστόλους, ως ευσεβείας γεωργούς θεηγόρους, χαρμονικώς αινέσωμεν ασμάτων ωδαίς, ούτοι γαρ της πίστεως, τον σωτήριον λόγον, κόσμω εγκατέσπειραν, ως Χριστού οικονόμοι, και νυν απαύστος νέμουσιν ημίν, των επταισμένων θεόθεν την άφεσιν.

Αγίου Θεοκτίστου (4 Ιανουαρίου)

Κτίσις βασίλειος, Θεού γενόμενος, βίον κατάλληλον, τη κλήσει έσχηκας, ευαρεστήσας τω Θεώ, εν έργοις δικαιοσύνης· όθεν Μοναζόντων σε, ποδηγέτην ανέδειξε, Χριστός ο φιλάνθρωπος, ο δεχθείς τους αγώνας σου· ω πρέσβευε υπέρ των βοώντων· χαίροις Θεόκτιστε θεόφρον.

Αγίων Θεοπέμπτου και Θεωνά (5 Ιανουαρίου)

Ιερωσύνης τη στολή διαπρέπων, αθλητικώς τον δυσμενή ετροπώσω, ως Ιεράρχης ένθεος Θεόπεμπτε· όθεν προς επίγνωσιν, αληθείας προσάγεις, Θεωνάν τον ένδοξον, προσελθόντα Κυρίω· μεθ’ ου δυσώπει πάντοτε σοφέ, υπέρ των πίστει, τιμώντων τους άθλους σου.

Τα Άγια Θεοφάνια (6 Ιανουαρίου)

Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε, η της Τριάδος εφανερώθη προσκύνησις, του γαρ Γεννήτορος η φωνή προσεμαρτύρει σοι, αγαπητόν σε Υιόν ονομάζουσα, και το Πνεύμα εν είδει περιστεράς, εβεβαίου του λόγου το ασφαλές. Ο επιφανείς Χριστέ ο Θεός, και τον κόσμον φωτίσας δόξα σοι.

Αγίου Ιωάννου Του Προδρόμου (7 Ιανουαρίου)

Μνήμη δικαίου μετ’ εγκωμίων σοι δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου Πρόδρομε, ανεδείχθης γαρ όντως και Προφητών σεβασμιώτερος, ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι, κατηξιώθης τον κηρυττόμενον. Όθεν της αληθείας υπεραθλήσας, χαίρων ευηγγελίσω, και τοις εν Άδει, Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, και παρέχοντα ημίν το μέγα έλεος.

Δομνίκης Της Οσίας (8 Ιανουαρίου)

Αγάπην κρείττονι, καταυγασθείσα τον νούν, ασκήσει εξέλαμψας, ώσπερ λαμπάς φαεινή, Δομνίκα πανεύφημε, όθεν Μοναζουσών σε οδηγόν φωροφόρον, έδειξεν ο Δεσπότης δια βίου και λόγου. Ω πρέσβευε θεοφόρε, σώζεσθαι άπαντας.

Αγίου Γεωργίου του Χοζεβίτου (8 Ιανουαρίου)

Γεωργήσας τον λόγον Πάτερ της χάριτος, δικαιοσύνης εδρέψω καρποφορίαν λαμπράν, ως την ένθεον ζωήν αϊρετισάμενος, όθεν της δόξης κοινωνός, ανεδείχθης του Χριστού, Γεώργιε θεοφόρε· ω και πρεσβεύεις απαύστως, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίου Πολυεύκτου (9 Ιανουαρίου)

Μυηθείς ουρανόθεν ευσέβειας ταν έλλαμψιν, ώφθης στρατιώτης γενναίος, του Σωτήρος Πολύευκτε και ξίφει εκτμηθείς την κεφαλήν, Μαρτύρων ηριθμήθης τοις χοροίς, μεθ’ ων πρέσβευε θεόφρον δια παντός, υπέρ των εκβοώντων σοι, δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω δωρουμένω δια σου, πάσι τα κρείττονα.

Αγίου Γρηγορίου Επισκόπου Νύσσης (10 Ιανουαρίου)

Θείον γρήγορσιν, ενδεδειγμένος, στόμα σύντονον, της ευσεβείας, ανεδείχθης Ιεράρχα Γρηγόριε τη γαρ σοφία των θείων δογμάτων σου, της Εκκλησίας ευφραίνεις το πλήρωμα. Πάτερ όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Θεοδοσίου του κοινοβιάρχου (11 Ιανουαρίου)

Αρεταίς θεοσδότοις εκλάμψας όσιε, Μοναστικής πολιτείας ώφθης λαμπρός χαρακτήρ, και φωστήρ θεοειδής Πάτερ και έξαρχος, Θεοδόσιε σοφέ, των Αγγέλων μιμητά, θεράπων ο της Τριάδος ην εκδυσώπει απαύστως, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Aγίας Τατιανής (12 Ιανουαρίου)

Ισχύι της πίστεως, κραταιωθείσα σεμνή, νομίμως ενήθλησας, υπέρ Χριστού του Θεού, Τατιανή ένδοξε πάσας γαρ τας ιδέας, των δεινών ενεγκούσα, ήσχυνας τον Βελίαρ, τη ατρέπτω σου στάσει εξ ου της κακοτροπίας πάντας απάλλαξαν.

Αγίων Ερμύλου και Στρατονίκου (13 Ιανουαρίου)

Δυάς ένθεος, ομολογούντες, την Υπέρθεον, πιστώς Τριάδα, ανεδείχθητε πανεύφημοι Μάρτυρες, ο ευκλεής και αήττητος Έρμυλος, και ο στερρός και θεόφρων Στρατόνικος. Αλλ’ ως σύμμορφοι, εν δόξη τη υπέρ έννοιαν, αιτήσασθε ημίν το μέγα έλεος.

Αγίας Νίνας (14 Ιανουαρίου)

Ως ωραίοι οι πόδες σου οι ζηλώσαντες ακολουθήσαι ταίς τρίβοις των αποστόλων Χριστού, Νίνα σκεύος Παρακλήτου παμφαέστατον· όθεν τιμώντες σε πιστώς, Γεωργίας φρυκτωρέ φωτόλαμπρε, σε αιτούμεν· ημών τα σκότη λιταίς σου της αγνωσίας πόρρω σκέδασον.

Των Εν Σινά Και Ραΐθω Μαρτύρων (14 Ιανουαρίου)

Ως αγιόλεκτος του Λόγου χορεία, εν Σινά και Ραΐθω οι Αββάδες, αγγελικώς ηρίστευσαν άγωσιν ιεροίς· ίδρωσι γαρ ασκήσεως των αιμάτων τους όμβρους μυστικώς κεράσαντες, χαρισμάτων κρατήρα, πνευματικώς προτίθενται ημίν, εξ ου τρυφώντες αυτούς μακαρίσωμεν.

Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου (15 Ιανουαρίου)

Εκ βρέφους τον Κύριον, επιποθήσας θερμώς, τον κόσμον κατέλιπες, και τα εν κόσμω τερπνά, και ήσκησας άριστα· έπηξας την καλύβην, προ πυλών σων γονέων· έθραυσας των δαιμόνων, τας ενέδρας παμμάκαρ· διό σε Ιωάννη ο Χριστός, αξίως εδόξασεν.

Μνήμη της προσκύνησης της τιμίας αλυσίδας του Αγίου Αποστόλου Πέτρου (16 Ιανουαρίου)

Την Ρώμην μη λιπών, προς ημάς επεδήμησας, δι’ ων εφόρεσας τιμίων Αλύσεων, των Αποστόλων Πρωτόθρονε· ας εν πίστει προσκυνούντες δεόμεθα· ταις προς Θεόν πρεσβείαις σου, δώρησαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Αντωνίου του Μέγα (17 Ιανουαρίου)

Τον ζηλωτήν Ηλίαν τοις τρόποις μιμούμενος, τω βαπτιστή ευθείαις ταις τριβοίς επόμενος, Πάτερ Αντώνιε, της ερήμου γέγονας οικιστής, και την οικουμένην εστήριξας ευχαίς σου. Διό πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίων Αθανασίου και Κυρίλλου (18 Ιαννουαρίου)

Έργοις λάμψαντες ορθοδοξίας, πάσαν σβέσαντες κακοδοξίαν, νικηταί τροπαιοφόροι γεγόνατε· τη ευσεβεία τα πάντα πλουτήσαντες, την Εκκλησίαν, μεγάλως κοσμήσαντες, αξίως εύρατε Χριστόν τον Θεόν ευχαίς υμών, δωρούμενον πάσι το μέγα έλεος.

Αγίου Μάρκου του Ευγενικού (19 Ιανουαρίου)

Θείας πίστεως, ομολογία, μέγαν εύρατο, η Εκκλησία, ζηλωτήν σε θείρε Μάρκε πανεύφημε, υπερμαχούντα πατρώου φρονήματος, και καθαιρούντα του σκότους υψώματα. Όθεν άφεσιν, Χριστόν τον θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν τοις σε γεραίρουσι.

Αγίου Ευθυμίου του Μεγαλομάρτυρος (20 Ιανουαρίου)

Ευφραίνου έρημος η ου τίκτουσα, ευθύμησον η ουκ ωδίνουσα· ότι επλήθυνε σοι τέκνα, ανήρ επιθυμιών των του Πνεύματος, ευσεβεία φυτεύσας, εγκρατεία εκθρέψας, εις αρετών τελειότητα. Ταις αυτού ικεσίαις, Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

Οσίου Μαξίμου του Ομολογητού (21 Ιανουαρίου)

Θείου Πνεύματος, τη επομβρία, ρείθρα έβλυσας, τη Εκκλησία, υπερκοσμίων δογμάτων πανεύφημε, θεολόγων δε του Λόγου την κένωσιν, ομολογίας αγώσι διέλαμψας. Πάτερ Μάξιμε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθσι ημίν το μέγα έλεος.

Τιμοθέου Του Αποστόλου (22 Ιανουαρίου)

Χρηστότητα εκδιδαχθείς, και νήφων εν πάσιν αγαθήν συνείδησιν ιεροπρεπώς, ενδυσάμενος, ήντλησας εκ του Σκεύους της εκλογής, τα απόρρητα, και την πίστιν τηρήσας, τον ίσον δρόμον τετέλεκας, απόστολε Τιμόθεε. Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίου Αναστασίου του Πέρσου (22 Ιανουαρίου)

Την πλάνην αφέμενος, την των Περσών νουνεχώς, τη πίστει προσέδραμες, τη του Χριστού ευσεβώς, σοφέ Αναστάσιε. Όθεν και εν ασκήσει διαπρέψας ενθέως, ήθλησας υπέρ φύσιν, και τον όφιν καθείλες διό διπλώ στεφάνω, θεόθεν εστεφάνωσαι.

Κλήμεντος Άγκυρας (23 Ιανουαρίου)

Κλήμα οσιότητος, και στέλεχος αθλήσεως, άνθος ιερώτατον και καρπός θεόσδοτος, τοις πιστοίς πανίερε, ηδύτατος εβλάστησας. Αλλ ως Μαρτύρων σύναθλος, και Ιεραρχών σύνθρονος, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίου Αγαθαγγέλου (23 Ιανουαρίου)

Ως αγαθών αγγελιών προμηθέα, της προς ημάς του Ιησού ευσπλαχνίας, χαρμονικώς υμνούμεν σε Μαρτύρων στερρέ συ γαρ Αγαθάγγελε, εναθλήσας νομίμως, στάσεως ηξίωσαι της Αγγέλων αξίως, μεθ’ ων πρεσβεύοις πάντοτε Χριστώ, πάσης ρυσθήναι, ημάς περιστάσεως.

Νεοφύτου Εγκλείστου (24 Ιανουαρίου)

Των Λευκάρων το κλέος και Κυπρίων το καύχημα, Μονής Εγκλείστρας Πολιούχε, Θεοφόρε Πατήρ ημών Νεόφυτε, νηστεία, αγρυπνία, προσευχή και έγκλειστος εν άντρω καρτερών, θείαν χάριν εκομίσω, ην πιστοίς νύν παρέχει θήκη Λειψάνων σου. Δόξα τω ταύτη βραβεύσαντι ημίν, δόξα τω σε δοξάσαντι, δόξα τω χορηγούντι δια σού πάσιν ιάματα.

Αγίας Ξένης (24 Ιανουαρίου)

Ξένην ήνυσας, ζωήν εν κόσμω, ξένην έσχηκας, προσηγορίαν, υπεμφαίνουσαν τη κλήσει τον τρόπον σου, συ γαρ νυμφίον λιπούσα τον πρόσκαιρον, τω αθανάτω οσίως νενύμφευσαι. Ξένη ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου (25 Ιανουαρίου)

Ο ποιμενικός αυλός της θεολογίας σου, τας των ρητόρων ενίκησε σάλπιγγας· ως γαρ τα βάθη του Πνεύματος εκζητήσαντι, και τα κάλλη του φθέγματος προσετέθη σοι· Αλλά πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, πάτερ Γρηγόριε, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίων Ξενοφώντος, Μαρίας, Αρκαδίου και Ιωάννου (26 Ιανουαρίου)

Ως γενεά ευλογητή τω Κυρίω, της ουρανίου ηξιώθησαν δόξης, ασκητικώς δοξάσαντες Χριστόν επί της γης. Ξενοφών ο Όσιος, και η τούτου συμβία, συν τοις αριστεύσασιν, ιεροίς αυτών τέκνοις, ους ευφημούντες είπωμεν φαιδρώς χαίροις Οσίων χορεία τετράριθμε.

Ανακομιδή των ιερών λειψάνων του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου (27 Ιανουαρίου)

Η του στόματος σου καθάπερ πυρσός εκλάμψασα χάρις, την Οικουμένην εφώτισεν, αφιλαργυρίας τω κόσμω θησαυρούς εναπέθετο, το ύψος ημίν της ταπεινοφροσύνης υπέδειξεν. Αλλά σοι λόγοις παιδεύων, Πάτερ Ιωάννη Χρυσόστομε, πρέσβευε τω Λόγω Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίου Εφραίμ του Σύρου (28 Ιανουαρίου)

Ρείθρον άυλον, εν τη ψυχή σου, τον ζωήρρυτον, πλουτήσας φόβον, κατανύξεως κρατήρ αναδέδειξαι, όθεν ημάς προς ηθών τελειότητα, τοις ιεροίς σου ρυθμίζεις διδάγμασιν. Εφραίμ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου (29 Ιανουαρίου)

Ως θησαυρόν πλουτοποιών δωρημάτων, την των λειψάνων σου μυρίπνοον θήκην, τη ποίμνη σου μετήγαγον εκ Ρώμης ευσεβώς, ώσπερ την επάνοδον, εορτάζοντες πόθω, χάριν αρυόμεθα, πολλαπλών ιαμάτων, τους σους αγώνας μέλποντες αεί, Ιερομάρτυς Ιγνάτιε ένδοξε.

Των Τριών Ιεραρχών (30 Ιανουαρίου)

Τους τρεις μέγιστους φωστήρας της τρισηλίου Θεότητος, τους την οικουμένην άκτισι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας, τους μελιρρύτους ποταμούς της σοφίας, τους την κτίσιν πάσαν θεογνωσίας νάμασιν καταρδεύσαντας. Βασίλειον τον μέγαν, και τον Θεολόγον Γρηγόριον, συν τω κλεινώ Ιωάννη, τω την γλώτταν χρυσορρήμονι. Πάντες οι των λόγων αυτών ερασταί, συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν, αυτοί γαρ τη Τριάδι, υπέρ ημών αεί πρεσβεύουσι.

Αγίων Κύρου και Ιωάννου των Αναργύρων (31 Ιανουαρίου)

Ως Αθλοφόροι ευκλεείς του Σωτήρος, και ιατήρες των ψυχών και σωμάτων, Ανάργυροι εκλάμπετε εν πάση τη γη, νόσων μεν ιώμενοι, ανωδύνως τα βάρη, χάριν δε πορίζαντες, τοις βοώαιν απαύστως χαίρετε κρήναι θείων δωρεών, Κύρε θεόφρον, και Ιωάννη ένδοξε.

Απολυτίκια μηνός Φεβρουαρίου

Τρύφωνος Μάρτυρος (1 Φεβρουαρίου)

Τρυφήν την ακήρατον, ιχνηλατών εκ παίδος, βασάνους υπήνεγκας υπέρ Χριστού του Θεού, και ήθλησας άριστα, όθεν την των θαυμάτων, κοιμισάμενος χάριν, λύτρωσαι πάσης βλάβης, και παντοίας ανάγκης, Τρύφων Μεγαλομάρτυς, τους σε μακαρίζοντας.

Αγίου Αναστασίου του Ναυπλιέως (1 Φεβρουαρίου)

Τοις ξίφεσιν ετμήθη σου το σώμα το άγιον, υπ’ Αγαρηνών αλλοπίστων, ω στερρέ Αναστάσιε, και πλήρης θείας χάριτος δειχθείς, θαυμάσιος εγένου τοις πιστοίς. Δια τούτο και ημείς σου την μνήμην την σεπτήν εν ωδαίς ευφημούμεν. Χαίροις ουν Νεομάρτυς του Χριστού, χαίροις το ημέτερον καύχημα, και χαίροις ο της πόλεως Ναυπλίου φρουρός τε ο ένδοξος.

Η Υπαπαντή Του Κυρίου (2 Φεβρουαρίου)

Χαίρε κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε, εκ σου γαρ ανέτειλεν ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, Χριστός ο Θεός ημών, φωτίζων τους εν σκότει. Ευφραίνου και συ Πρεσβύτα δίκαιε, δεξάμενος εν αγκάλαις, τον ελευθερωτήν των ψυχών ημών, χαριζόμενον ημίν και την Ανάστασιν.

Αγίου Συμεών του Θεοδόχου και Προφήτισσας Άννας (3 Φεβρουαρίου)

Τον Υπέρθεον Λόγον σάρκα γενόμενον, ενηγκαλίσω ως βρέφος εν τω Ναώ του Θεού, Θεοδόχε Συμεών Πρεσβύτα ένδοξε· όθεν και Άννα η σεπτή, ανθομολόγησιν αυτώ προσήγαγεν ως Προφήτις· όθεν υμάς ευφημούμεν, οία Χριστού θείους θεράποντας.

Αγίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτου (4 Φεβρουαρίου)

Σοφία κοσμούμενος, παντοδαπεί ευκλεώς, τοις λόγοις εκόσμησας, την Εκκλησίαν Χρίστου, Ισίδωρε Όσιε, συ γαρ δι’ εγκράτειας, σεαυτόν εκκαθάρας, πράξει και θεωρία, διαλάμπεις εν κοσμώ, δι’ ων μυσταγωγούμεθα, Πάτερ τα κρείττονα.

Αγίας Αγάθης (5 Φεβρουαρίου)

Ρόδον εύοσμον της παρθενίας, νύμφη άφθορος του Ζωοδότου, αναδέδειξαι Αγάθη πανεύφημε· των αγαθών την πηγήν γαρ ποθήσασα, μαρτυρικώς εν τω κόσμω διέπρεψας· μάρτυς ένδοξε, λιταίς σου θείαις αγάθυνον τους πόθω μεγαλύνοντας τους άθλους σου.

Αγίου Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (6 Φεβρουαρίου)

Της σοφίας εκφάντωρ λαμπρός γενόμενος, Ορθοδοξίας εδείχθης θεοπαγής προμαχών, των Πατέρων καλλονή Φώτιε μέγιστε, συ γαρ αιρέσεων δεινών, στηλιτεύεις την οφρύν, Εώας το θείον σέλας, της Εκκλησίας λαμπρότης, ην διατηρεί Πάτερ άσειστον.

Αγίου Παρθενίου του Επισκόπου Λαμψάκου (7 Φεβρουαρίου)

Tω μύρω του Πνεύματος, ποιμήν Λαμψάκου οφθείς, την θείαν ενέργειαν παρά Θεού δαψιλώς θαυμάτων επλούτησας, δαίμονας απελαύνειν, ασθενούντας ιάσθαι, νόσους αποδιώκειν και πληρών τας αιτήσεις, Παρθένιε ιεράρχα, των προσιόντων σοι.

Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτου (8 Φεβρουαρίου)

Στρατολογία αληθεί Αθλοφόρε, του ουρανίου στρατηγός βασιλέως, περικαλλής γεγένησαι Θεόδωρε, όπλοις γαρ της πίστεως, παρετάξω εμφρόνως, και κατεξωλόθρευσας, των δαιμόνων τα στίφη, και νικηφόρος ώφθης Αθλητής, όθεν σε πίστει, αεί μακαρίζoμεν.

Αγίου Νικηφόρου (9 Φεβρουαρίου)

Αγάπη του Κτίσαντος, καταυγασθείς την ψυχήν, του νόμου της χάριτος, εκπληρωτής ακριβής, εμφρόνως γεγένησαι, όθεν και τον πλησίον ως σαυτὸν αγαπήσας, ήθλησας Νικηφόρε, και τον όφιν καθείλες, εντεύθεν εν ομονοία, ημάς διατήρησον.

Αγίου Χαραλάμπους (10 Φεβρουαρίου)

Ως στύλος ακλόνητος, της Εκκλησίας Χριστού, και λύχνος αείφωτος, της οικουμένης σοφέ, εδείχθης Χαράλαμπε. Έλαμψας εω τω κόσμω δια του μαρτυρίου, έλυσας και ειδώλων την σκοτομαίναν μάκαρ. Διό εν παρρησία Χριστώ, πρέσβευε σωθήναι ημάς.

Αγίου Βλασίου του επισκόπου Σεβαστείας (11 Φεβρουαρίου)

Φερωνύμως βλαστήσας, ως δένδρον εύκαρπον, ιεράρχα Κυρίου Βλάσιε ένδοξε, μαρτυρίου τους καρπούς κόσμω προήγαγες και θαυμάτων δωρεάς αναβλύζεις δαψιλώς, ως θείος ιερομάρτυς τοις καταφεύγουσι πάτερ τη αντιλήψει της πρεσβείας σου.

Αγίου Μελετίου του αρχιεπισκόπου Αντιοχείας (12 Φεβρουαρίου)

Νόμον ένθεον εμελετήσας, την ουράνιον γνώσιν εκλάμπεις, τη Εκκλησία Ιεράρχα Μελέτιε, την γαρ Τριάδα κηρύττων ομότιμον, αιρετικών διαλύεις τας φάλαγγας. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίων Ακύλα και Πρισκίλλης (13 Φεβρουαρίου)

Χριστόν αγαπήσαντες και φωτισθέντες τον νούν, τη πίστει ενούμενοι και συζυγία σεμνή, Ακύλα και Πρίσκιλλα. Ήσαν μεν προεστώτες εκκλησίας κατ’ οίκον, Παύλου δε του φωστήρος συνεργοί και προστάται. Διο αυτούς τιμήσωμεν και μιμησώμεθα.

Μαρτινιανού Οσίου (13 Φεβρουαρίου)

Την φλόγαν των πειρασμών, δακρύων τοις οχετοίς, εναπόσβεσας μακάριε, και της θαλάσσης τα κύματα, και των θηρών τα ορμήματα, χαλινώσας, εκραύγαζες. Δεδοξασμένος ει Παντοδύναμε, πυρός και ζάλης ο σώσας με.

Αγίου Αυξεντίου (14 Φεβρουαρίου)

Ώσπερ φοίνιξ ηυξήνθης Πάτερ υψίκομος, δικαιοσύνης εκφέρων τους ψυχοτρόφους καρπούς, συ γαρ βίον ιερόν πολιτευσάμενος, της Εκκλησίας στηριγμός, και θαυμάτων αυτουργός, Αυξέντιε ανεδείχθης, δια παντός ικετεύων, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίου Ονησίμου του Αποστόλου (15 Φεβρουαρίου)

Ταις ακτίσι του Παύλου φωτισθείς την διάνοιαν, ώφθης υπηρέτης του Λόγου και Απόστολος ένθεος και όνησιν εβράβευσας ζωής, Ονήσιμε θεράπων του Χριστού, δια λόγων και θαυμάτων θεοπρεπών, τοις πίστει εκβοώσι σοι, δόξα τω σε δοξάσαντι φαιδρώς, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.

Αγίου Παμφίλου και των συν αυτώ Μαρτύρων (16 Φεβρουαρίου)

Την δωδεκάριθμον Μαρτύρων φάλαγγα, ανευφημήσωμεν ενθέοις άσμασι, Πάμφιλον, Παύλον, Σαμουήλ, Ουάλεντα και Ηλίαν, Ιερεμίαν, Σέλευκον, Δανιήλ και Πορφύριον, Ιουλιανόν, ομού Ησαΐαν, Θεόδουλον, αυτοί γαρ τον Δεσπότην των όλων, πάσιν ημίν εξιλεούνται.

Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος (17 Φεβρουαρίου)

Μεγάλα τα της πίστεως κατορθώματα, εν τη πηγή της φλογός, ως επί ύδατος αναπαύσεως, ο άγιος Μάρτυς Θεόδωρος ηγάλλετο· πυρί γαρ ολοκαυτωθείς, ως άρτος ηδύς, τη Τριάδι προσήνεκται. Ταις αυτού ικεσίαις, Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

Αγίου Λέοντος του Πάπα Ρώμης (18 Φεβρουαρίου)

Θείας πίστεως, ορθοδοξία, υπεστήριξας, την Εκκλησίαν, ως πολύφωνον του πνεύματος όργανον εκ γαρ Δυσμών αναλάμψας ως ήλιος, αιρετικών την απάτην εμείωσας, Λέων Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίας Φιλοθέης (19 Φεβρουαρίου)

Αθηναίων η πόλις η περιώνυμος, Φιλοθέην τιμά την οσιομάρτυρα και ασπάζεται αυτής το θείον λείψανον, ότι εβίωσε σεμνώς και μετήλλαξε το ζην αθλήσει και μαρτυρίω, και πρεσβεύει προς τον Σωτήρα, διδόναι πάσι το θείον έλεος.

Αγίου Λέοντος του Επισκόπου Κατάνης (20 Φεβρουαρίου)

Ιερέων ακρότης, ευσεβείας διδάσκαλος και θαυματουργός ανεδείχθης, ιεράρχα πανόλβιε· ηθών γαρ ουρανίων τω φωτί, του Πνεύματος πλουτήσας την ισχύν, θεραπεύεις τους νοσούντας και τας ψυχάς, Λέων, των προσιόντων σοι. Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Αγίου Ευσταθίου του Αρχιεπισκόπου Αντιοχείας (21 Φεβρουαρίου)

Θείας έμπλεως σοφίας πέλων, ομοούσιον Πατρί και Λόγον εν τη συνόδω τη πρώτη εκήρυξας, και διωγμοίς ομιλήσας και θλίψεσιν δόξης αρρήτου μετέσχες, Ευστάθιε. Πάτερ όσιε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε δωρίσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Εν τοις Ευγενίου ευρεθέντων Μαρτύρων (22 Φεβρουαρίου)

Ως ρόδα νοητά και χαρίτων ταμεία, εφάνησαν εκ γης τα σεπτά υμών σκήνη, πανένδοξοι μάρτυρες Εκκλησίας εδραίωμα, διαπνέοντα, των ιαμάτων την χάριν και παρέχοντα οσμήν ζωής τοις εκ πόθου υμάς μακαρίζουσι.

Αγίου Πολυκάρπου του Επισκόπου Σμύρνης (23 Φεβρουαρίου)

Την κλήσιν τοις έργοις σου, επισφραγίσας σοφέ, ελαία κατάκαρπος, ώφθης εν οίκω Θεού, Πολύκαρπε ένδοξε∙ συ γαρ ως Ιεράρχης, και στερρός αθλοφόρος, τρέφεις την Εκκλησίαν, λογική ευκαρπία, πρεσβεύων Ιερομάρτυς, υπέρ των ψυχών ημών.

1ης και 2ης εύρεσης της Τιμίας Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού (24 Φεβρουαρίου)

Εκ γης ανατείλασα η του Προδρόμου κεφαλή, ακτίνας αφίησι της αφθαρσίας, πιστοίς των ιάσεων· άνωθεν συναθροίζει, την πληθύν των Αγγέλων, κάτωθεν συγκαλείται, των ανθρώπων το γένος, ομόφωνον αναπέμψαι, δόξαν Χριστώ τω Θεώ.

Αγίου Ταρασίου του Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως (25 Φεβρουαρίου)

Βίου ορθότητι, καλλωπιζόμενος, φωστήρ υπέρλαμπρος, ώφθης του Πνεύματος, και την Εικόνα του Χριστού, Συνόδω εν τη Εβδόμη, προσκυνείν εκήρυξας, ορθοδόξως μακάριε, στύλος και εδραίωμα, Εκκλησίας γενόμενος, διο τους σους αγώνας γεραίρει, Πάτερ Ιεράρχα Ταράσιε.

Πορφυρίου Γάζης (26 Φεβρουαρίου)

Πορφυραυγέσιν αρετών λαμπηδόσι, καταλαμπρύνας σεαυτόν Ιεράρχα, καθάπερ φως εξέλαμψας Πορφύριε σοφέ· λόγοις γαρ και θαύμασιν, αληθώς διαπρέψας, πάσιν εβεβαίωσας, ευσεβείας την χάριν· και νύν Χριστώ αΰλος λειτουργών, υπέρ του κόσμου, μη παύση δεόμενος.

Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος (26 Φεβρουαρίου)

Την πηγήν δεξαμενή της σοφίας και χάριτος, εκ χειλέων Κυρίου Φωτεινή Ισαπόστολε, νομίμως ηγωνίσω πανοικεί, και νέμεις φωτισμόν παρά Θεού, τοις προστρέχουσι τη σκέπη σου τη σεπτή, και ευλαβώς βοώσι σοι. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω χορηγούντι δια σου, χάριν ημίν και έλεος.

Αγίου Προκοπίου του Δεκαπολίτου και Ομολογητού (27 Φεβρουαρίου)

Φερωνύμως προκόπτων εν ασκήσει Προκόπιε, ήρθης εκ δυνάμεως Πάτερ προς αθλήσεως έλλαμψιν, Χρίστου γαρ την Εικόνα προσκυνών, μαρτύρων ανεδείχθης κοινωνός, μεθ’ ων πρέσβευε παμμάκαρ διαπαντός υπέρ των εκβοώντων σοι, δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενερνούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Αγίου Βασιλείου του Ομολογητού (28 Φεβρουαρίου)

Βασίλειον δώρημα, της Εκκλησίας Χριστού, εδείχθης Βασίλειε ως βασιλεύσας παθών, τοις θείοις σου σκάμμασι, συ γαρ ομολογία, τον σον βίον φαιδρύνας, λάμπεις δι’ αμφοτέρων ως αστήρ σελασφόρος, εντεύθεν της ασαλεύτου βασιλείας ηξίωσαι.

Αγίου Κασσιανού του Ρωμαίου (29 Φεβρουαρίου)

Της σοφίας τον λόγον Πάτερ τοις έργοις σου, ασκητικώς γεωργήσας ως οικονόμος πιστός, αρετών μυσταγωγείς τα κατορθώματα, συ γαρ πράξας ευσεβώς, εκδιδάσκεις ακριβώς Κασσιανέ θεοφόρε, και τω Σωτήρι πρεσβεύεις, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Απολυτίκια μηνός Μαρτίου

Αγίας Ευδοκίας (1 Μαρτίου)

Φόβον ένθεον, αναλαβούσα, κόσμου έλιπες, την ευδοξίαν, και τω Λόγω Ευδοκία προαέδραμες, ου τον ζυγόν τη σαρκί σου βαστάσασα, υπερφυώς ηγωνίσω δι’ αίματος. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Νικολάου του Πλανά (2 Μαρτίου)

Τας του πλάνου παγίδας εκφυγών ιερώτατε, απλανώς επορεύθης δια βίου πατήρ ημών, Νικόλαε αοίδιμε Πλανά ουράνια χαρίσματα λαβών, αγρυπνίαις και νηστείαις ιερουργών οσίως τω Κυρίω σου. Όνπερ καθικετεύων εκτενώς, Νάξιον ιεράτευμα, πρέσβευε δωρηθήναι και ημίν το θείον έλεος.

Αγίων Ευτροπίου, Κλεονίκου και Βασιλίσκου (3 Μαρτίου)

Το τρίστοιχον άθροισμα, των αθλητών του Χριστού, Ευτρόπιον μέλψωμεν, συν Βασιλίσκω ομού τον θείον Κλεόνικον, ούτοι γαρ της Τριάδος το υπέρθεον κράτος, άθλοις υπερφυέσιν ωμολόγησαν πάσιν η πάντοτε πρεσβεύουσι, σώζεσθαι άπαντας.

Γερασίμου Οσίου (4 Μαρτίου)

Χριστώ εκ νεότητος, ακολούθησας πιστώς, ζωήν την ισάγγελον, επολιτεύσω σαφώς. Γεράσιμε Όσιε· συ γαρ εν Ιορδάνου, διέλαμψας τη χώρα, θήρα καθυποτάσσεις, τη στερρά σου ασκήσει. Χριστός γαρ ον εθαυμάστωσε.

Κόνωνος Οσίου (5 Μαρτίου)

Την χάριν του Πνεύματος, ενδεδυμένος σοφέ, το κράτος διέλυσας, της ασεβείας στερρώς, εκλάμπων τοις θαύμασιν· όθεν πεφοινιγμένος, ταις ροαίς των αιμάτων, Κόνων Οσιωμάρτυς, τον Δεσπότην δοξάζεις, τον παρέχοντα ημίν δια σου, χάριν και έλεος.

Των 42 μαρτύρων εν Αμορίω (6 Μαρτίου)

Οι εν τη γη δια Χριστόν ηθληκότες, αναδείχθέντες ευσεβείς στεφένιται, τους ουρανούς ελάβετε οικείν εν χαρά· πάσαν γαρ επίνοιαν, του εχθρού καθελόντες, πόνοις και τοις αίμασι, των υμών παλαισμάτων, τοις ευφημούσιν άνωθεν αεί, των οφλημάτων την λύσιν βραβεύετε.

Αγίου Ησυχίου του Θαυματουργού (6 Μαρτίου)

Την σην κλήσιν σφραγίζων Πάτερ τω τρόπω σου, εν ησυχία διήλθες την σην οσίαν ζωήν, και εδόξασας Χριστόν τη πολιτεία σου· και θαυμάτων αυτουργός, ανεδείχθης αληθώς, Ησύχιε θεοφόρε, δια παντός ικετεύων, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίων επτά ιερομαρτύρων των εν Χερσώνι επισκοπησάντων (7 Μαρτίου)

Επτάριθμος σύλλογος Ιεραρχών ιερών, αγώσιν αθλήσεως την Εκκλησίαν Χριστού, ενθέως εφαίδρυναν, Ευγένιος Βασιλεύς τε, συν Εφραίμ Αιθερίω, Ελπίδιος και Καπίτων, Αγαθόδωρος άμα. Αυτών Χριστέ ικεσίαις πάντας ελέησον.

Αγίου Θεοφυλάκτου του επισκόπου Νικομηδείας (8 Μαρτίου)

Φύλαξ άγρυπνος της Εκκλησίας, και καθαίρεσις της δυασεβείας, Ιεράρχα Θεοφύλακτε πέφηνας, του γαρ Χριστού την εικόνα σεβόμενος, υπερορίας και θλίψεις υπέμεινας, Πάτερ Όσιε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων των εν Σεβαστεία μαρτυρησάντων (9 Μαρτίου)

Θείω Πνεύματι συγκροτηθέντες, δήμος ώφθητε τροπαιοφόρος, αθλοφόροι Χριστού Τεσσαράκοντα, δια πυρός γαρ και ύδατος ένδοξοι, δοκιμασθέντες λαμπρώς εδοξάσθητε. Αλλ’ αιτήσασθε Τριάδα την υπερούσιον, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίων Κοδράτου, Άνεκτου, Παύλου, Διονυσίου, Κρήσκη και Κυπριανού (10 Μαρτίου)

Εξάριθμος χορός των Χριστού αθλοφόρων, υμνείσθω ευσεβώς μελωδίαις ασμάτων, Κοδράτος και Άνεκτος, Παύλος και Διονύσιος, και συν Κρήσκεντι Κυπριανός ο θεόφρων, την Τριάδα γαρ διηνεκώς δυσωπούσιν, υπέρ των ψυχών ημών.

Αγίου Σωφρονίου του αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων (11 Μαρτίου)

Σωφρόνως τον βίον σου διαγαγών εκ παιδός, την χάριν του Πνεύματος, εισεποιήσω σαφώς, Σωφρόνιε πάνσοφε· όθεν ιεραρχίας, ταις ακτίσιν εκλάμψας, ώφθης της ευσεβείας, ευκλεής υποφήτης. Και νυν δυσώπει Όσιε, υπέρ των τιμώντων σε.

Αγίου Γρηγορίου του Πάπα Ρώμης του Διαλόγου (12 Μαρτίου)

Στόμα γρήγορον καταπλουτήσας, νομεύς άριστος του θείου λόγου, ανεδείχθης Ιεράρχα Γρηγόριε, των αρετών γαρ εκφάντωρ γενόμενος, δικαιοσύνης εκφαίνεις την έλλαμψιν Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Ανακομιδής των ιερών λειψάνων του Αγίου Νικηφόρου του πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του Ομολογητού (13 Μαρτίου)

Νίκην ήνεγκε τη Εκκλησία, η ση ένθεος ομολογία, Νικηφόρε Ιεράρχα θεόληπτε, την γαρ Εικόνα του Λόγου σεβόμενος, υπερορία αδίκως ωμίλησας. Πάτερ Όσιε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Βενεδίκτου του εκ Νουρσίας (14 Μαρτίου)

Την φερώνυμον κλήσιν αληθεύουσαν έδειξας, τοις ασκητικοίς σου αγώσι θεοφόρε Βενέδικτε· υιός γαρ ευλογίας τεθηλώς, αρχέτυπον εγένου και κανών, τοις εκ πόθου μιμουμένοις την σην ζωήν, και ομοφώνως κράζουσι· δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Αγίων Αγαπίου, Αλεξάνδρου, Διονυσίου, Πλησίου, Ρωμύλου και Τιμολάου (15 Μαρτίου)

Αγάπη του Κτίσαντος πεπυρσευμένος τον νουν, χορείαν συνήθροισας πανευκλεών αθλητών Αγάπιε ένδοξε, όθεν συν τούτοις Μάρτυς αριστεύσας νομίμως, ξίφει τον σον αυχένα συν αυτοίς απετμήθης, μεθ’ ων εκδυσώπει δούναι ημίν άφεσιν.

Αγίου Χριστοδούλου του θαυματουργού του εν Πάτμω (16 Μαρτίου)

Tης Νικαίας τον γόνον και της Πάτμου το καύχημα και των μοναζόντων το κλέος θεοφόρον Χριστόδουλον τιμήσωμεν εν ύμνοις αδελφοί, το σκήνος προσπτυσσόμενοι αυτού, ίνα λάβωμεν την ίασιν των ψυχών και των σωμάτων κράζοντες. Δόξα τω δεδοκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Αγίου Aλεξίoυ του ανθρώπου του Θεού (17 Μαρτίου)

Εκ ρίζης εβλάστησας περιφανούς και κλεινής, εκ πόλεως ήνθησας βασιλικής και λαμπράς, Αλέξιε πάνσοφε· πάντων δ᾽ υπερφρονήσας ως φθαρτών και ρεόντων, έσπευσας συναφθήναι τω Χριστώ και Δεσπότῃ. Αυτόν ουν εκδυσώπει αεί υπέρ των ψυχών ημών.

Αγίου Κυρίλλου του αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων (18 Μαρτίου)

Στολήν την ένθεον, αμφιεσάμενος, στύλος ολόφωτος, ώφθης της πίστεως, των Αποστόλων εν Σιών την χάριν κεκληρωμένος, όθεν ενδιέπρεψας, ευσεβείας τοις δόγμασι, και πιστώς εσκόρπισας, της σοφίας το τάλαντον, και νυν υπέρ ημών εκδυσώπει, Κύριλλε Πάτερ Ιεράρχα.

Αγίου Χρύσανθου και της Αγίας Δαρείας (19 Μαρτίου)

Tην σύμπνουν ξυνωρίδα των μαρτύρων τιμήσωμεν, Χρύσανθον αγνείας το άνθος και Δαρείαν την πάνσεμνον· τη πίστει ενωθέντες γαρ σεπτώς, εδείχθησαν του Λόγου κοινωνοί, εναθλήσαντες νομίμως υπέρ αυτού και σώζουσι τους ψάλλοντας· δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι’ ημών πάσιν ιάματα.

Αγίου Μύρωνα εξ Ηρακλείου Κρήτης (20 Μαρτίου)

Ηρακλείου το άνθος το ευωδέστατον, ως ευσεβείας σε μύρον ύμνοις γεραίρομεν, νεομάρτυς του Χριστού Μύρων μακάριε. Συ γαρ νεότητος ακμήν υπερείδες ανδρικώς και ήθλησας στεροψύχως. Και νυν απαύστως δυσώπει, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίου Ιακώβου του Ομολογητού (21 Μαρτίου)

Εγκράτειας εκλάμψας πάτερ Ιάκωβε, ως ιεράρχης του Λόγου και αληθής λειτουργός, ωρθοτόμησας πιστώς λόγον τον ένθεον, ούπερ την χάριν βέβαιων, δι’ αγώνων ευαγών εδίδαξας προσκυνείσθε, την του Σωτήρος εικόνα, ω και πρεσβεύεις υπέρ πάντων ημών.

Αγίου Βασιλείου του πρεσβυτέρου Αγκύρας του Ιερομάρτυρος (22 Μαρτίου)

Θείου Πνεύματος τη επινεύσει, χρίσμα άγιον ιεροσύνης, επαξίως υπεδέξω Βασίλειε, όθεν ως θύμα βασίλειον έθυσας, τω βασιλεί των αιώνων τους άθλους σου. Πάτερ Όσιε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Νίκωνα και των 199 μαθητών του (23 Μαρτίου)

Νικήσας τον δόλιον ασκητικαίς αγωγαίς, κανών εχρημάτισας των σων κλεινών φοιτητών, ακρότητι βίου σου, όθεν συν τούτοις άμα γεγονώς εν τη Δύσει, έδυσας εν αθλήσει συν αυτοίς Πάτερ Νίκων, μεθ’ ών και κατεφοίτησας αίγλη τη άνωθεν.

Προεόρτια Ευαγγελισμού (24 Μαρτίου)

Σήμερον της παγκοσμίου χαράς τα προοίμια μέρα χαρμοσύνης προεορτάσωμεν· ιδού γαρ Γαβριήλ παραγίνεται, τη Παρθένω κομίζων τα ευαγγέλια, άμα και φόβω και θαύματι. Χαίρε κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου.

Αγίου Αρτέµονος του επισκόπου Σελευκείας (24 Μαρτίου)

Θεία Χάριτη ιερατεύσας, φύσιν άλογον τω ρηματί σου, υπακούουσαν έσχηκας Άγιε, και εναθλήσας Αρτέμων στερρότατα, διπλών στεφάνων θεόθεν ηξίωσαι, Πάτερ Όσιε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Ευαγγελισμός Της Θεοτόκου (25 Μαρτίου)

Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον, και του απ αιώνος Μυστηρίου η φανέρωσις· ο Υιός του Θεού, Υιός της Παρθένου γίνεται, και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται. Διό και ημείς συν αυτώ τη Θεοτόκω βοήσωμεν. Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου.

Σύναξις του Αρχαγγέλου Γαβριήλ (26 Μαρτίου)

Φερωνυμία καταλλήλω εμπρέπων, καθυπουργείς εν τη του Λόγου σαρκώσει, ως στρατηγός των Ασωμάτων τάξεων όθεν ευηγγέλισαι, τη Παρθένω Μαρία, χαίρε προσφωνών αυτή, τον Θεόν γαρ συλλήψη, ον εκδυσώπει σώζεσθαι ημάς, τους σε υμνούντας, Γαβριήλ Αρχάγγελε.

Αγίας Ματρώνας της εν Θεσσαλονίκη (27 Μαρτίου)

Γνώμην αήττητον Ματρώνα φέρουσα, πίστιν την ένθεον άσυλον έσωσας, μη δουλωθείσα την ψυχήν Εβραίων τη απηνεία, όθεν αριστεύσασα και τον δόλιον κτείνασα, μυστικώς νενύμφευσαι τω Δεσπότη της κτίσεως. Αυτόν ουν εκτενώς εκδυσώπει, πάσης ημάς ρυσθήναι βλάβης.

Αγίου Ιλαρίωνος του Νέου (28 Μαρτίου)

Ιλαρότητι τρόπων καλλωπιζόμενος, ως καθαρώτατον σκεύος της επιπνοίας Χριστού, της ενθέου βιοτής εδείχθης έσοπτρον όθεν αστράπτεις νοητώς, αρετών μαρμαρυγάς Πατήρ ημών Ιλαρίων, προς απλανή οδηγίαν, και σωτηρίαν των ψυχών ημών.

Αγίου Μάρκου του επισκόπου Αρεθουσίων (29 Μαρτίου)

Αρεθουσίων ο σοφός Ποιμενάρχης, υπέρ Χριστού Μάρκε στερρώς ηνωνίσω, εν τη Φοινίκη δε ω Κύριλλε Διάκονε, Μάρτυς ώφθης ένθεος, και εν Γάζη τη πόλει, άμα και Ασκάλωνι, ιερείς θεοφόροι, μετά Γυναίων ήθλησον σεμνών, ους ως οπλίτας, Χριστού μακαρίσωμεν.

Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος (30 Μαρτίου)

Θείον κλίμακα υποστηρίξας, την των λόγων σου μέθοδον πάσι, μοναστών υφηγητής αναδέδειξαι, εκ πρακτικής Ιωάννη καθάρσεως, προς θεωρίας ανάγων την έλαμψιν. Πάτερ Όσιε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Υπατίου του επισκόπου Γαγγρών (31 Μαρτίου)

Οσίως ιέρευσας τω επί πάντων Θεώ, και πρόεδρος ένθεος της Εκκλησίας Γαγγρών, εδείχθης Υπάτιε. Όθεν θαυματουργίαις διαλάμπων ποικίλαις, σύνθρονον τω Τεκόντι τον Υίον ωμολώγεις, δι’ ον και χαίρων ήθλησας, Ιερομάρτυς ένδοξε.

Απολυτίκια μηνός Απριλίου

Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας (1 Απριλίου)

Φωτισθείσα ενθέως Σταυρού τη χάριτι, της μετανοίας εδείχθης φωτοφανής λαμπηδών, των παθών τον σκοτασμόν λιπούσα πάνσεμνε, όθεν ως άγγελος Θεού, Ζωσιμά τω ιερώ, ωράθης εν τη ερήμω, Μαρία Οσία Μήτερ μεθ’ ου δυσώπει υπέρ πάντων ημών.

Αγίου Τίτου του θαυματουργού (2 Απριλίου)

Ανατεθείς από παιδός τω Κυρίω, αγγελικώς επολιτεύσω εν κόσμω, και των θαυμάτων είληφας την χάριν εκ Θεού, όθεν εχρημάτισας μοναζόντων αλείπτης, Τίτε παμμακάριστε και σοφός οικονόμος. Αλλά μη παύση Πάτερ εκτενώς, υπέρ του κόσμου, Θεόν ιλεούμενος.

Νικήτα Ομολογητού (3 Απριλίου)

Ως νίκης επώνυμος, των θεοσδώτων θεσμών, φρουρός απερίτρεπτος και στύλος ώφθης στερρός, Νικήτα μακάριε· συ γαρ της απαθείας, κοσμηθείς ταις άκτισιν, αίγλης ομολογίας, τον σον βίον φαιδρύνεις. Και νυν των σοι προσιόντων, δέχου την αίνεσιν.

Αγίου Ιωσήφ του υμνογράφου (3 Απριλίου)

Το δωδεκάχορδον του Λόγου όργανον, την παναρμόνιον λύραν της χάριτος, τον υμνογράφον Ιωσήφ τιμήσωμεν επαξίως· ούτος γαρ ανύμνησε, μελιχροίς μελωδήμασι, Πνεύματι κινούμενος, των Αγίων παν σύστημα. Μεθ’ ων και ικετεύει απαύστως, δούναι ημίν πταισμάτων λύσιν.

Αγίου Θεωνά του αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης (4 Απριλίου)

Ορθοδοξίας οδηγέ, ευσεβείας διδάσκαλε και σεμνότητος, των μοναστών η καλλονή, αρχιερέων θεόπνευστον εγκαλλώπισμα, Θεωνά πατήρ ημών Όσιε, Θεσσαλονίκης το καύχημα, λύρα του πνεύματος, ικέτευε δια παντός σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Νικηφόρου Και Των Λοιπών Μαρτυρισάντων (5 Απριλίου)

Θείας Πίστεως, τη αναλάμψει, ο επτάριθμος, Μαρτύρων δήμος, ως λυχνία ανεδείχθης επτάφωτος, ταις των αγώνων ενθέοις λαμπρότησι, φωταγωγούντες τους πίστει κραυγάζοντας. Θείοι Μάρτυρες, Χριστώ τω Θεώ πρεσβεύσατε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίων Πέντε Κορών από τη Λέσβο (5 Απριλίου)

Αι πεντάριθμοι κόραι και καλλιπάρθενοι, εκ της Λέσβου ως άνθη τερπνά εξήνθησαν, και αγάπη θεϊκή τον νουν πτερώσασαι, ωμολόγησαν Χριστόν υπέρ ου τας κεφαλάς, ετμήθησαν στερροψύχως ας ευφημήσωμεν πάντες, ως ευκλεείς παρθενομάρτυρες.

Αγίου Ευτυχίου του πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (6 Απριλίου)

Βίον ουράνιον, Πάτερ κτησάμενος, σκεύος επάξιον, ώφθης της χάριτος, λόγω και πράξει βεβαιών, την θείαν σοι χορηγίαν όθεν ιεράτευσας, ισαγγέλως τω Κτίσαντι, ένδοξε Ευτύχιε, Εκκλησίας ωράισμα, ην φύλαττε ταις σαις προστασίαις, πάσης ανάγκης ανωτέραν.

Αγίου Καλλιοπίου (7 Απριλίου)

Εκβλαστήσας ως ρόδον μάρτυς αμάραντον, αθλητικώς κατευφραίνεις την Εκκλησίαν Χριστού, τη ευπνοία των λαμπρών κατορθωμάτων σου, συ γαρ παθών ζωοποιών, ανεδείχθης κοινωνός, νομίμως ανδραγαθήσας, ω Καλλιόπιε μάκαρ, υπέρ της δόξης του Σωτήρος ημών.

Αγίων Ασυγκρίτου, Αγάβου, Φλέγοντα και Ρούφου (8 Απριλίου)

Εξάριθμος χορός των σοφών Αποστόλων, υμνείσθω ιερώς μελωδίαις ασμάτων, Ερμάς και Ασύγκριτος, Ηρωδίων και Άγαβος, συν τω Φλέγωντι και τω θεόφρονι Ρούφω, την Τριάδα γαρ διηνεκώς δυσωπούσιν, υπέρ των ψυχών ημών.

Αγίου Ευψυχίου του εν Καισαρεία μαρτυρήσαντα (9 Απριλίου)

Ευψύχως ήνυσας δρόμον τον ένθεον, και καταβέβληκας εχθρόν τον δόλιον, την πανοπλίαν του Σταυρού παμμάκαρ ενδεδυμένος, όθεν συνηρίθμησαι των Μαρτύρων ταις τάξεσι, δόξαν αιωνίζουσαν κεκτημένος Ευψύχιε. Αλλά μη διαλείπης πρεσβεύων, σώσαι ημάς τους σε τιμώντας.

Των εξ Αφρικής Αγίων 40 Μαρτύρων (10 Απριλίου)

Αφρικής τους γενναίους τεσσαράκοντα μάρτυρας, πάντες οι πιστολι ευφροσύνως γεραίρωμεν, Τιμόθεον, Σωκράτην και Θωμάν, Πολύβιον, Θησέα και Λουκάν, Θεόφραστον, Ηλίαν, Περικλή, συν Τίτω και τω θείω Σοφοκλεί. Δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα Χριστώ τω θαυματώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι υμών πάσιν ιάματα.

Αγίου Γρηγορίου του 5ου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (10 Απριλίου)

Δημητσάνης τον γόνον βυζαντίου τον πρόεδρον και της Εκκλησίας απάσης γέρας θείον και καύχημα. Γρηγόριον τιμήσωμεν πιστοί, ως μάρτυρα Χριστού πανευκλεή, ίνα λάβωμεν πταισμάτων τον ιλασμόν, παρά Θεού κραυγάζοντες. Δόξα τω δεδωκότι συ ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω εν ευκλεία ουρανών, δοξάσαντι σε Άγιε.

Αγίου Αντίπα του επισκόπου Περγάμου (11 Απριλίου)

Μυροβλύτην τον θείον και μαρτύρων τον σύναθλον, τον πανευκλεή ιεράρχην και Περγάμου τον πρόεδρον, τιμήσωμεν Αντίπαν οι πιστοί, ως τάχιστον και μέγαν ιατρόν, της δεινής οδόντων νόσου, και προς αυτόν από ψυχής βοήσωμεν. Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Αγίου Βασιλείου του επισκόπου Παρίου (12 Απριλίου)

Ως ιερεύς του Βασιλέως της δόξης, ομολογίας διαλάμπεις τη αίγλη, ιερομάρτυς ένδοξε Βασίλειε, των εικονομάχων γαρ την απάτην ελέγχων, πόνοις προσωμίλησας υπέρ της αληθείας και μεταστάς εν δόξη προς Θεόν, των σε τιμώντων απαύστως μνημόνευε.

Αγίου Μαρτίνου του πάπα Ρώμης (13 Απριλίου)

Θείοις δόγμασι της ευσεβείας, υπεστήριξας την Εκκλησίαν, ω Μαρτίνε ιεράρχα Θεόσοφε, τον γαρ Χριστόν διπλούν όντα ταις φύσεσιν, ομολογήσας την πλάνην κατήσχυνας. Πάτερ Όσιε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίων Πούδη, Αριστάρχου και Τροφίμου των αποστόλων (14 Απριλίου)

Χορείαν την τρίπλοκον των αποστόλων Χριστού, συμφώνως τιμήσωμεν ως ποταμούς λογικούς της θείας χρηστότητας, Πούδην συν Αριστάρχω και Τροφίμω τω θείω, λόγοις θεογνωσίας καταρδεύσαντας κόσμον. Αυτών Χριστέ μεσιτείαις πάντας οικτείρησον.

Αγίου Λεωνίδη (ή Λεωνίδα) του επισκόπου Αθηνών (15 Απριλίου)

Ποιμήν ιερώτατος και ιεράρχης σοφός, της πόλεως γέγονας των Αθηνών της κλείνης, Λεωνίδα μακάριε. Όθεν ιερατεύσας τω Σωτήρι οσίως, ήθλησας υπέρ φύσιν, και την πλάνην καθείλες. Και νυν Πάτερ ικέτευε, υπέρ των τιμώντων σε.

Αγίων Χιονίας, Αγάπης και Ειρήνης (16 Απριλίου)

Ως αυτάδελφοι κόραι και ουρανόφρονες, προς ευσεβείας αγώνας ομονοούσαι καλώς, τον αρχέκακον εχθρόν κατεπαλαίσατε, Χιονία η σεμνή, συν Αγάπη τη κλυτή, Ειρήνη η πανολβία. Και νυν Χριστόν δυσωπείτε, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίου Συμεών του επισκόπου Περσίας (17 Απριλίου)

Ως υποφήτης των ενθέων δογμάτων, μαρτυρικόν συνασπισμόν επαλείφεις, λόγοις ομού και πράξεσι προς άθλους ιερούς, μεθ’ ων και συνήθλησας, Συμεών ιεράρχα και Χριστώ ανέδραμες, συν αυτοίς ανακράζων. Ιδού ημείς ως πρόβατα σφαγής, τη ση αγάπη, Σωτήρ ελογίσθημεν.

Αγίου Ιωάννου του Ησυχαστού (18 Απριλίου)

Απαλών εξ ονύχων Χριστόν ηγάπησας, και την σην κλήσιν θεόφρον καταλαμπρύνεις σαφώς, πλήρης χάριτος οφθείς του θείου Πνεύματος· εκκαθάρας γαρ τον νουν, των Αγγέλων μιμητής, εν σώματι ανεδείχθης, Πατήρ ημών Ιωάννη μεθ’ ων ικέτευε σωθήναι ημάς.

Αγίου Παφνουτίου του Ιεροσολυμίτου (19 Απριλίου)

Θυσίαν την ένθεον πιστώς προσφέρων Θεώ, ως θύμα ευπρόσδεκτον προσανηνέχθης αυτώ, αθλήσεως άνθραξιν όθεν ως ιερέα, και στερρόν αθλοφόρον, έδειξε σε ο Κτίστης, χαρισμάτων ταμείον εξ ων και ημίν παράσχου, ιερομάρτυς Παφνούτιε.

Αγίου Θεοδώρου του Τριχινά (20 Απριλίου)

Δώρον ένθεον της εγκρατείας, σκεύος έμψυχον της απαθείας, ανεδείχθης θεοφόρε Θεόδωρε, τον γαρ Θεόν θεραπεύσας τοις έργοις σου, των παρ’ αυτών δωρημάτων ηξίωσαι. Πάτερ Όσιε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Ιανουαρίου του επισκόπου Νεαπόλεως (21 Απριλίου)

Ως ιεράρχης και σοφός θεηγόρος, τύπος εγένου προς αθλήσεως πόνους, Πάτερ Ιανουάριε τοις περί σεαυτόν. Σώσος γαρ και Πρόκουλος, Δισιδέριος Φαύστος, και συν Ακουτίωνι ο Ευτύχιος άμα, συν σοι αθλούσι μάκαρ ευσεβώς, μεθ’ ων δυσώπει υπέρ των ψυχών ημών.

Αγίου Θεοδώρου του Συκεώτου του επισκόπου Αναστασιουπόλεως (22 Απριλίου)

Εκ σπαργάνων επλήσθης της θείας χάριτος και τω Θεώ ανετέθης ως Σαμουήλ ο κλεινός, την υπέρτιμον στολήν Πάτερ κληρούμενος, όθεν θαυμάτων αυτουργός και Χριστού μυσταγωγός Θεόδωρε ανεδείχθης, θεοδωρήτως εκλάμπων, τας ψυχοτρόφους δωρεάς τοις πιστοίς.

Αγίας Πολυχρονίας (23 Απριλίου)

Ζωήν την αιώνιον επιποθούσα σεμνή, φθαρτών κατεφρόνησας και ηδονών κοσμικών, Χριστόν αγαπήσασα. Όθεν Πολυχρονία, συν υιώ Γεωργίω, θείω τροπαιοφόρω, Μαρτυρίου μετέσχες, διό σε, μακαρία πίστει γεραίρομεν.

Αγίας Ελισάβετ της θαυματουργής (24 Απριλίου)

Μητρικών εκ λαγόνων Χριστόν ηγάπησας, ώσπερ βλαστός Ελισάβετ δικαιοσύνης τερπνός, και τοις ίχνεσιν αυτού ακολουθήσασα, των αιωνίων αγαθών, γεωργείς τας απαρχάς, αμέμπτω σου πολιτεία, θαυματουργούσα θεόφρον, προς σωτηρίαν των ψυχών ημών.

Αγίου Μάρκου του Αποστόλου και Ευαγγελιστού (25 Απριλίου)

Του Πέτρου συνέκδημος και κοινωνός ιερός, του Λόγου διάκονος και υποφήτης σοφός, εδείχθης Απόστολε, όθεν το του Σωτήρος Ευαγγέλιον θείον, Μάρκε διαχαράττεις ως ουράνιος μύστης, διο Ευαγγελιστά σε πόθω γεραίρομεν.

Αγίου Βασιλέως του επισκόπου Αμασείας (26 Απριλίου)

Ως λειτουργός του Βασιλέως της δόξης, τω παρανόμω βασιλεί αντετάξω, Ιερομάρτυς ένδοξε παμμάκαρ Βασιλεύ, όθεν τον αυχένα σου, εκτμηθείς δια ξίφους, χαίρων προσεχώρησας, προς ουράνιον λήξιν, ης και ημάς δυσώπει μετασχείν, τους ευφημούντας την ένθεον μνήμην σου.

Αγίου Συμεών του Αδελφοθέου του επισκόπου Ιεροσολύμων (27 Απριλίου)

Χριστού σε συγγενή Συμεών ιεράρχα και μάρτυρα στερρόν ιερώς ευφημούμεν, την πλάνην ολέσαντα και την πίστιν τηρήσαντα· όθεν σήμερον την παναγίαν σου μνήμην, εορτάζοντες, αμαρτημάτων την λύσιν ευχαίς σου λαμβάνομεν.

Αγίων Εννέα Μαρτύρων εν Κυζίκω (28 Απριλίου)

Θείας πίστεως τη συμφωνία, εννεάριθμος Μαρτύρων δήμος, εν Κυζίκω ιερώς ηνδραγάθησε, τον γαρ Υπέρθεον Λόγον κηρύξαντες, υπέρ αυτού ως αμνοί σφαγιάζονται, όθεν άφεσιν αιτούνται ημίν και έλεος, τοις μέλπουσιν αυτών την θείαν άθλησιν.

Αγίων Ιάσωνα, Σωσίπατρου και Αγίας Κέρκυρας (29 Απριλίου)

Δυάς η ομότροπος, των Αποστόλων Χριστού, Ιάσων ο ένδοξος, Σωσίπατρος ο κλεινός, συμφώνως τιμάσθωσαν ούτοι γαρ δεδειγμένοι, τον της χάριτος λόγον, ηύγασαν εν Κερκύρα, ευσεβείας το φέγγος, πρεσβεύοντες τω Κυρίω, υπέρ των ψυχών ημών.

Αγίου Ιακώβου του Αποστόλου και υιού του Ζεβεδαίου (30 Απριλίου)

Γόνος άγιος βροντής υπάρχων, κατεβρόντησας τη οικουμένη, την του Σωτήρος Ιάκωβε κένωσιν, και το ποτήριον τούτου εξέπιες, μαρτυρικώς εναθλήσας Απόστολε, όθεν πάντοτε εξαίτει τοις σε γεραίρουσι, πταισμάτων ιλασμόν και μέγα έλεος.

Απολυτίκια μηνός Μαΐου

Προφήτου Ιερεμία (1 Μαΐου)

Εκ γαστρός ηγιάσθης τη προγνώσει του Κτίσαντος, και προφητικής επληρώθης εκ σπαργάνων συνέσεως, εθρήνησας την πτώσιν Ισραήλ, σοφέ Ιερεμία εν στοργή, δια τούτο ως Προφήτην και Αθλητήν, τιμώμεν σε κραυγάζοντες, δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω χορηγούντι δια σου, ημίν τα κρείττονα.

Αγίας Ματρώνας της Ρωσίδας της αομμάτου (2 Μαΐου)

Αδιάσειστον στύλον Ρωσίας όγδοον, την στερουμένην ομμάτων εκ γενετής, ευλαβώς ανυμνήσωμεν Ματρώναν την αοίδιμον, ως σκεύος θείων δωρεών και αγάπης ακραιφνούς προς πάντας εμπεριστάτους βοώντες σκέδασον ζόφον παθών ημών φωτίσης χάριτος.

Αγίου Πέτρου, επισκόπου Άργους του θαυματουργού (3 Μαΐου)

Πέτρα άρρηκτος, της Εκκλησίας, ποιμήν άριστος, πόλεως Άργους, ανεδείχθης Ιεράρχα πανεύφημε. Ως ουν πιστός οικονόμος της χάριτος, παντοίων νόσων ημάς ελευθέρωσαν, Πέτρε Όσιε, Χριστόν τον Θεόν αιτούμενος, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Τιμοθέου και Μαύρας (3 Μαΐου)

Τιμόθεον σήμερον συν τη συνάθλω πιστοί, συζήγω τιμήσωμεν, Μαύρα τη νύμφη Χριστού, την τούτων γεραίροντες εύτολμων καρτερίαν· ούτοι γαρ σταυρωθέντες, ίχνεσι του σφαγέντος, ηκολούθησαν πόθω, και πάντων τας αμαρτίας σταυρώ προσηλώσαντος.

Αγίας Πελαγίας εκ Ταρσού (4 Μαΐου)

Θείας πίστεως τη επιγνώσει, ζόφον έλιπες της αγνωσίας, Πελαγία Χριστού καλλιπάρθενε. Ου την αείζωον δρόσον πλουτήσασα, δια πυρός τον αγώνα ετέλεσας. Μάρτυς ένδοξε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίας Ειρήνης της Μεγαλομάρτυρος (5 Μαίου)

Ειρήνης τον άρχοντα ιχνηλατούσα σεμνή, ειρήνης επώνυμος δι’ επιπνοίας Θεού, εδείχθης πανεύφημε, συ γαρ του πολέμου τας ενέδρας φυγούσα, ήθλησας υπέρ φύσιν ως παρθένος φρονίμη, διο Μεγαλομάρτυς Ειρήνη, ειρήνην ημίν αίτησαι.

Αγίου Εφραίμ (5 Μαΐου)

Εν όρει των Αμώμων ώσπερ ήλιος έλαμψας και μαρτυρικώς θεοφόρε προς Θεόν εξεδήμησας, βαρβάρων υποστάς επιδρομάς Εφραίμ Μεγαλομάρτυς του Χριστού, δια τούτο αναβλύζεις χάριν αεί τοις ευλαβώς βοώσι σοι, δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Αγίου Σεραφείμ εκ Βοιωτίας (6 Μαΐου)

Θείον βλάστημα της Βοιωτίας, έμπνουν όργανον της εγκρατείας, ανεδείχθης Σεραφείμ αξιάγαστε, συ γαρ Οσίων βαδίσας τοις ίχνεσιν, αρτιφανώς εν τω κόσμω εξέλαμψας, Πάτερ Όσιε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Νείλου Του Οσίου (7 Μαΐου)

Ως άνθη πανεύοσμα, της αΐδίου ζωής, τα θεία σου λείψανα, εκ των ταμείων της γής, ημίν ανεφάνησαν· όθεν μνείαν τελούντες, της ευρέσεως τούτων, μέλπομεν πάτερ Νείλε, την δοθείσαν σοι χάριν, δι ής πάσι προστάτης, ευρίσκη θερμότατος.

Αναμνήσεως του εν τω ουρανώ φανέντος σημείου του Τιμίου Σταυρού επί Κωνσταντίου (7 Μαΐου)

Του Σταυρού σου ο τύπος νυν υπέρ ήλιον έλαμψεν, όνπερ εξ όρους αγίου, τόπω Κρανίου εφήπλωσας· και την εν αυτώ σου Σώτερ ισχύν ετράνωσας, δια τούτου κρατύνας και τους πιστούς Βασιλείς ημών· ους και περίσωζε διαπαντός εν ειρήνῃ, πρεσβείαις της Θεοτόκου Χριστέ ο Θεός, και σώσον ημάς.

Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου (8 Μαΐου)

Απόστολε Χριστώ τω Θεώ ηγαπημένε, επιτάχυνον ρύσαι λαόν αναπολόγητον δέχεταί σε προσπίπτοντα, ο επιπεσόντα τω στήθει καταδεξάμενος, ον ικέτευε Θεολόγε, και επίμονον νέφος εθνών διασκεδάσαι, αιτούμενος ημίν ειρήνην και το μέγα έλεος.

Αγίου Χριστοφόρου του Μεγαλομάρτυρα (9 Μαίου)

Στολαίς ταις εξ αίματος ωραϊζόμενος, Κυρίω παρίστασαι τω Βασιλεί ουρανών, Χριστόφορε αοίδιμε· όθεν συν Ασωμάτων και Μαρτύρων χορείαις, άδεις τη τρισαγίω και φρικτή μελωδία· διό τοις ικεσίαις ταις σαις, σώζε τους δούλους σου.

Αγίου Σίμωνος του Αποστόλου του Ζηλωτού (10 Μαΐου)

Ζήλος ένθεος καταλαβών σε, του γνωσθέντος σοι σαρκός εν είδει, ζηλωτήν εν Αποστόλοις ανέδειξε και του Δεσπότου ζηλώσας τον θάνατον, δια Σταυρού προς Αυτόν εξεδήμησας, Σίμων ένδοξε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Μωκίου του επισκόπου Αμφιπόλεως (11 Μαΐου)

Χριστώ ιερουργών ιερεύς ων της δόξης, θυσίαν λογικήν και ολόκληρον θαύμα, αθλήσεως άνθραξι σεαυτόν προσενήνοχας, όθεν Μώκιε διπλώ στεφάνω σε στέφει, ο δοξάσας σε, ως δοξασθείς σου τοις άθλοις, Χριστός ο φιλάνθρωπος.

Αγίου Επιφανίου του αρχιεπισκόπου Κύπρου (12 Μαΐου)

Τους διττούς υποφήτας της ανάρχου θεότητος, των θεοτυπώτων δογμάτων τους πανσόφους εκφάντορας, συν τω Επιφανίω τω κλεινώ υμνήσωμεν τον θείον Γερμανών, ως λαμπροί γαρ των αρρήτων μυσταγωγοί, πυρσεύουσι τους κράζοντας, δόξα τω στεφανώσαντι υμάς, δόξα τω μεγαλύναντι, δόξα τω βεβαιούντι δι’ υμών, πίστιν την Ορθόδοξον.

Αγίας Γλυκερίας (13 Μαΐου)

Την καλλιπάρθενον Χριστού τιμήσωμεν, την αριστεύσασαν πόνοις αθλήσεως, και ασθενεία της σαρκός τον όφιν καταβαλούσαν· πόθω γαρ του Κτίσαντος των βασάνων την έφοδον, παρ’ ουδέν ηγήσατο και θεόθεν δεδόξασται· προς ην αναβοήσωμεν πάντες, χαίροις θεόφρον Γλυκερία.

Αγίου Ισιδώρου (14 Μαΐου)

Ως στρατευθείς τω Βασιλεί των αιώνων, των επιγείων την στρατειάν απώσω, και ευθαρσώς εκήρυξας Χριστόν τον Θεόν, όθεν τον αγώνα σου καλόν εκτελέσας, μάρτυς θεοδόξαστος του Σωτήρος εδείχθης. Ον εκδυσώπει σώζεσθαι ημάς, τους σε τιμώντας, παμμάκαρ Ισίδωρε.

Αγίου Παχωμίου του Μέγα (15 Μαΐου)

Αγελάρχης εδείχθης του Αρχιποιμένος, μοναστών τας αγέλας Πάτερ Παχώμιε, προς την μάνδραν οδηγών την επουράνιον, και το πρέπον ασκηταίς, εκείθεν σχήμα μυηθείς, και τούτο πάλιν μυήσας, νυν δε συν τούτοις αγάλλη, και συγχορεύεις εν ουρανίαις σκηναίς.

Αγίου Αχιλλίου του αρχιεπισκόπου Λαρίσης (15 Μαΐου)

Λαρίσης σε πρόεδρον, και πολιούχον λαμπρόν, η χάρις ανέδειξεν, ως ιεράρχην σοφόν, παμμάκαρ Αχίλλιε. Συ γαρ το της Τριάδος, ομοούσιον κράτος, θαυμάσι τε και λόγοις, κατετράνωσας κόσμω. Ην πάτερ εξευμενίζου τοις σε γεραίρουσι.

Αγίου Θεοδώρου του Ηγιασμένου (16 Μαΐου)

Δώρον πέφηνας αγιωσύνης, τον πανάγιον δοξάσας Λόγον, ηγιασμένε θεόφρον Θεόδωρε, όθεν βλυστάνεις εκ θείας χρηστότητας, αγιασμόν αληθή τοις βοώσι σοι. Πάτερ Όσιε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Ανδρονίκου και Αγίας Ιουνίας των Αποστόλων (17 Μαΐου)

Δυάς φωτοειδής ιερών Αποστόλων, και κήρυκες Χριστού ανεδείχθητε κόσμω, τοις πάσι κατασπείραντες το της χάριτος κήρυγμα, όθεν σήμερον ημάς πιστώς ευφημούμεν, ω Ανδρόνικε και Ιουνία θεόφρον, Χριστόν μεγαλύνοντες.

Αγίων Παυλίνου, Διονυσίου, Πέτρου, Ανδρέα, Βενέδιμου, Παύλου, Ηράκλειου και Χριστίνας (18 Μαΐου)

Των αθλοφόρων τον οκτάριθμον δήμον, μαρτυρικοίς εγκωμιάσωμεν ύμνοις, Παυλίνον Διονύσιον και Πέτρον ομού, Ανδρέαν και Βενέδιμον, τον θεόφρονα Παύλον, Ηράκλειον τον ένδοξον, και Χριστίναν την θείαν ούτοι και γαρ πρεσβεύουσιν αεί, υπέρ του κόσμου. Χριστώ τω θεώ ημών.

Αγίων Πατρικίου, Ακακίου, Μενάνδρου και Πολυαίνου (19 Μαΐου)

Τετράς θεοφρούρητος Ιεραρχών ιερών, Τριάδα την άκτιστον κατ’ εναντίον εχθρών, πανσόφως εκήρυξε, Πατρίκιος ο της Προύσης, θεηγόρος ποιμάντωρ, Ακάκιος συν Μενάνδρω και Πολύαινος άμα· διο και ως αθλήσαντες δόξης ηξιώθησαν.

Θαλελαίου Μάρτυρος (20 Μαΐου)

Μαρτυρίου ανύσας τον αγώνα Θαλλέλαιε, ησχύνας ειδώλων την πλάνην, τη γενναία αθλήσει σου· και ώφθης ιαμάτων θησαυρό, παρέχων τας ιάσεις δωρεάν, τοις προστρέχουσιν εν πίστει τω σω ναώ και πόθω ανακράζουσι· δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε θαυματώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.

Αγίας Λυδίας της Φιλιππησίας (20 Μαΐου)

Τον Θεόν σεβόμενη διανοίας ευθύτητι, το της χάριτος φέγγος δια Παύλου εισδέδεξαι, και πρώτη εν Φιλίπποις τω Χριστώ, επίστευσας θεόφρον πανοικεί· δια τούτο σε τιμώμεν ασματικώς, Λυδία Φιλιππησία. Δόξα τω ευδοκήσαντι εν σοι, δόξα τω σε καταυγάσαντι, δόξα τω χορηγούντι δια σου, ημίν τα κρείττονα.

Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (21 Μαΐου)

Του Σταυρού σου τον τύπον εν ουρανώ θεασάμενος, ως ο Παύλος την κλήσιν ουκ εξ ανθρώπων δεξάμενος, ό εν βασιλεύσιν Απόστολος σου Κύριε, βασιλεύουσαν πόλιν τη χειρί σου παρέθετο, ην περίσωζε δια παντός εν ειρήνη, πρεσβείαις της Θεοτόκου, μόνε φιλάνθρωπε.

Αγίου Βασιλίσκου (22 Μαΐου)

Ως βασίλειον δώρον και θύμα άγιον, τω Βασιλεί των αιώνων και αθλοθέτη Θεώ, δι’ αθλήσεως στερράς προσήχθης ένδοξε· συ γαρ την πλάνην καθελών, στρατιώτης ευκλεής πανεύφημε Βασιλίσκε, της αληθείας εδείχθης Χριστώ πρεσβεύων υπέρ πάντων ημών.

Αγίου Μιχαήλ του επισκόπου Συνάδων (23 Μαΐου)

Θεώ αναθεμένος την σην ζωήν εκ παιδός, ποιμήν ανηγόρευσαι και Ιεράρχης σεπτός Χριστού ιερώτατε· όθεν τον του Δεσπότου χαρακτήρα τιμήσας, θλίψεις εν εξορίαις Μιχαήλ καθυπέστης και νυν αναπηγάζεις ημίν, ρείθρα ιάσεων.

Αγίου Συμεών του Στυλίτου (24 Μαΐου)

Ως αείφωτος λύχνος δωρεών της ασκήσεως, εν τω θαυμαστώ Πάτερ όρει διαπρέψας ανέλαμψας, και κλίμακα εκ γης προς ουρανόν, τον στύλον σου υπέθου αληθώς, Συμεών θαυματοφόρε τοις ευσεβώς, προστρέχουσι τη Μάνδρα σου. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.

3ης εύρεσης της Τιμίας Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού (25 Μαΐου)

Ως θείον θησαύρισμα εγκεκρυμμένον τη γη, Χριστός απεκάλυψε την Κεφαλήν σου ημίν, Προφήτα και Πρόδρομε, πάντες ουν συνελθόντες εν τη ταύτῃ ευρέσει, άσμασι θεηγόροις τον Σωτήρα υμνούμεν, τον σώζοντα ημάς εκ φθοράς ταις ικεσίαις σου.

Φωτεινής Μάρτυρος (25 Μαΐου)

Το ύδωρ ως ήντλησας, της αιωνίου ζωής, ευρούσα καθήμενον, παρά το φρέαρ σεμνή, Χριστόν τον Θεόν ημών, λόγοις σου θεηγόροις, και εν άθλοις ανδρείοις, ήσχυνας την απάτην. Ισαπόστολε Μάρτυς· διο σε Αθλοφόρε Φωτεινή, ύμνοις γεραίρουμεν.

Αγίου Κάρπου του Αποστόλου (26 Μαΐου)

Θείας χάριτος τη κοινωνία, εκοινώνησας δεσμών τω Παύλω, θεομακάριστε Κάρπε Απόστολε, και κοινωνούς θείας δόξης ανέδειξας, τους δεξαμένους το φέγγος των λόγων σου. Όθεν πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ πανεύφημε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Ιωάννου του Ρώσου (27 Μαΐου)

Εκ γης ο καλέσας σε προς ουρανίους μονάς, τηρεί και μετά θάνατον αδιαλώβητον, το σκήνος σου Όσιε. Συ γαρ εν τη Ασία ως αιχμάλωτος ήχθης, ένθα και ωκειώθης τω Χριστώ Ιωάννη. Αυτόν ουν ικέτευε σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίου Ευτυχούς του επισκόπου Μελιτηνής (28 Μαΐου)

Ως ευτυχήσας αρετών ταις ιδέαις, της των μαρτύρων ευκληρίας μετέσχες, Ιερομάρτυς ένδοξε παμμάκαρ Ευτυχές· συ γαρ τω Θεώ ημών, καθαρώς υπουργήσας, αίμασιν εφοίνιξας, την αγίαν στολήν σου· μεθ’ ης Χριστώ και νυν ιερουργών, αεί δυσώπει, υπέρ των ψυχών ημών.

Αγίας Θεοδοσίας της παρθένου (29 Μαΐου)

Ως δόσιν θεόσδοτον την παρθενίαν την σην, αγώσιν αθλήσεως Θεοδοσία σεμνή, τω Λόγω προσήγαγες· όθεν προς αθανάτους μεταστάσα νυμφώνας, πρέσβευε αθληφόρε τω Δεσπότη των όλων, ρυσθήναι εκ πολυτρόπων ημάς συμπτώσεων.

Αγίου Ισαακίου του Ομολογητού, του ηγουμένου της Μονής Δαλμάτων (30 Μαΐου)

Τύπος πέφηνας της εγκρατείας, και εδραίωμα της Εκκλησίας, Ισαάκιε Πατέρων αγλάισμα· εν αρεταίς γαρ φαιδρύνας τον βίον σου, Ορθοδοξίας τον λόγον ετράνωσας. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Ερμεία (31 Μαΐου)

Χριστώ στρατευσάμενος τω Βασιλεί του παντός, γενναίως διέκοψας τας παρατάξεις εχθρών, Ερμεία πανένδοξε· συ γαρ εγκαρτερήσας πολυτρόποις αικίαις, ήθλησας εν τω γήρα ως του Λόγου οπλίτης· ω πρέσβευε Αθλοφόρε σώζεσθαι άπαντας.

Απολυτίκια μηνός Ιουνίου

Αγίου Ιουστίνου του Απολογητού και φιλοσόφου (1 Ιουνίου)

Φιλοσοφίας ταις ακτίσιν εκλάμπων, θεογνωσίας υποφήτης εδείχθης, σαφώς παραταξάμενος κατά των δυσμενών συ γαρ ωμολόγησας, αληθείας την γνώσιν, και Μαρτύρων σύσκηνος, δι’ αθλήσεως ώφθης, μεθ’ ων δυσώπει πάντοτε Χριστόν, ω Ιουστίνε, υπέρ των ψυχών ημών.

Αγίου Νικηφόρου του πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του Ομολογητού (2 Ιουνίου)

Νίκην ήνεγκε τη Εκκλησία, η ση ένθεος ομολογία, Νικηφόρε Ιεράρχα θεόληπτε, την γαρ Εικόνα του Λόγου σεβόμενος, υπερορία αδίκως ωμίλησας. Πάτερ Όσιε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίων Λουκιλλιανού, Παύλης και των νηπίων Κλαυδίου, Υπατίου, Παύλου και Διονυσίου (3 Ιουνίου)

Ως άστρον φαεινόν εκ νυκτός της απάτης, ω Λουκιλλιανέ ευσεβώς αναλάμψας, νομίμως ηγώνισαι και τον δόλιον έκτεινας· όθεν πρέσβευε συν τη θεόφρονι Παύλη και τοις τέσσαρσι παισί Χριστώ αθλοφόρε, υπέρ των ψυχών ημών.

Αγίου Μητροφάνους του αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως (4 Ιουνίου)

Αρετών ταις ακτίσι καταλαμπόμενος, Πατριαρχών ανεδείχθης γέρας και θεία κρηπίς, ως Χριστού μυσταγωγός Πάτερ Μητρόφανες, από δε θρόνου υψηλού, τη Εκκλησία δαδουχείς, το φέγγος της ευσέβειας. Και νυν απαύστως δυσώπει, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίου Δωροθέου του επισκόπου Τύρου (5 Ιουνίου)

Ως δώρημα τέλειον εκ του των φώτων Πατρός, σοφίας την έλλαμψιν ως Ιεράρχης σοφός, εδέξω Δωρόθεε· όθεν και πλεονάσας τον σον τάλαντον μάκαρ, ήθλησας υπέρ φύσιν βαθυτάτω εν γήρα, πρεσβεύων Ιερομάρτυς υπέρ των ψυχών ημών.

Αγίου Ιλαρίωνος του νέου, του ηγουμένου της Μονής Δαλμάτων (6 Ιουνίου)

Των λόγων του Κυρίου γεωργήσας την χάριν, ήνθησας ως ελαία Ιλαρίων παμμάκαρ, ελαίω των θείων αρετών και της ομολογίας σου σοφέ, ιλαρύνων τας καρδίας και τας ψυχάς, των πίστει σοι εκβοώντων. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντη, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Αγίου Θεοδότου του εν Αγκύρα (7 Ιουνίου)

Δόσιν ένθεον καταπλουτήσας, την της χάριτος ιερουργίαν, Ιερομάρτυς τρισμάκαρ Θεόδοτε, καθάπερ δώρα Θεώ προσενήνοχας, τας αριστείας των θείων αγώνων σου. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίας Καλλιόπης (8 Ιουνίου)

Του Σωτήρος το κάλλος εκ ψυχής αγαπήσασα, καλλιπάρθενε κόρη Καλλιόπη πανεύφημε, ηγώνισαι στερρώς υπέρ αυτού, και δόξης ηξιώθης θεϊκής, δια τούτο σου την μνήμην την ιεράν, τιμώμεν εκβοώντες σοι, δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω χορηγούντι δια σου, ημίν πταισμάτων άφεσιν.

Αγίου Κυρίλλου του πατριάρχου Αλεξανδρείας (9 Ιουνίου)

Ως κύρος ουράνιον θεολογία η ση, βραβεύει εν πνεύματι τη εκκλησία Χριστού, την χάριν την ένθεον· συ γαρ καθυπογράψας της Τριάδος την δόξαν, μύστης της Θεοτόκου και υπέρμαχος ώφθης, παρ’ ης λαμπρώς εδοξάσθης, ιεράρχα παμμάκαρ Κύριλλε.

Αγίου Αλεξάνδρου και Αγίας Αντωνίνης (10 Ιουνίου)

Ξυνωρίς η αγία των Μαρτύρων υμνείσθω μοι, συν τω ευκλεεί Αλεξάνδρω, Αντωνίνα η πάνσεμνος· αγάπη γαρ και πίστει ευσεβεί, εκλάμψαντες εν άθλοις ιεροίς, ιαμάτων εφαπλούσι μαρμαρυγάς, τοις ποθώ ανακράζουσι, δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι’ υμών, πάσιν ιάματα.

Αγίων Βαρθολομαίου και Βαρνάβα (11 Ιουνίου)

Θεία όργανα του Παρακλήτου, και εκφάντορες του Θεού Λόγου, ανεδείχθητε θεόπται Απόστολοι, Βαρθολομαίε των Δώδεκα σύσκηνε, και Βαρνάβα ως υιός παρακλήσεως. Αλλ’ αιτήσασθε Χριστόν τον Θεόν πανεύφημοι, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Ονουφρίου του Αιγυπτίου (12 Ιουνίου)

Των Αγγέλων τον βίον εν σαρκί μιμησάμενοι, ώφθητε ερήμου πολίται και χαρίτων κειμήλια, Ονούφριε Αιγύπτου καλλονή και Πέτρε των εν Άθω ο φωστήρ· δια τούτο τους αγώνας υμών αεί, τιμώμεν αναμέλποντες· δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι’ υμών πάσιν ιάματα.

Αγίας Ακυλίνης (13 Ιουνίου)

Παρθένος ακήρατος και αθληφόρος σεμνή, εδείχθης τοις πέρασι τη αγαπήσει Χριστού, Ακυλίνα θεόνυμφε· συ γαρ καθάπερ ρόδον νοητόν τεθηλυΐα, επνεύσω εν αθλήσει της αγνείας την χάριν, πρεσβεύουσα τω Κυρίω σώζεσθαι άπαντας.

Προφήτου Ελισαίου (14 Ιουνίου)

Ως υποφήτην αληθή του Σωτήρος, και των εν νόμω παιδευτήν και φωστήρα, τοις πόρρω σε εδήλωσεν ο τόκος σου σοφέ, συ γαρ κληρωσάμενος του Θεσβίτου την χάριν, θαύμασι διέπρεψας και δυνάμεσι πλείσταις. Και νυν απαύστως φύλαττε ημάς, ω Ελισαίε Προφήτα θεσπέσιε.

Μεθοδίου Ομολογητού (14 Ιουνίου)

Ευσεβείας την μέθοδον προβαλλόμενος, αιρετικών διαλύεις τας επινοίας στερρώς, Ορθοδώξων η κρηπίς πάτερ Μεθόδιε· την γαρ εικόνα του Χριστού, ανεστήλωσας τιμάν, ως θείος ιεροφάντωρ· και νύν αϋλος δοξάζεις, και ικετεύεις υπέρ πάντων ημών.

Αγίου Ιερωνύμου (15 Ιουνίου)

Σοφία και χάριτι κεκοσμημένος λαμπρώς, οσίως εβίωσας εν εγκρατεία πολλή, σοφέ Ιερώνυμε· όθεν της του Σωτήρος Εκκλησίας εδείχθης, πάμφωτος λύχνος Πάτερ αρετών ταις ακτίσι· και νυν Χριστόν δυσώπησον υπέρ των τιμώντων σε.

Αγίου Τύχωνος του επισκόπου Αμαθούντος (16 Ιουνίου)

Θείας έτυχες ιερατείας, νεύσει κρείττονι εκλελεγμένος, ως θεράπων της Τριάδος επάξιος, συ γαρ των έργων εκλάμπων ταις χάρισι, την Εκκλησίαν εστήριξας θαύμασι. Τύχων Όσιε Χριστών τον θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίων Μανουήλ, Ισμαήλ και Σαβέλ (17 Ιουνίου)

Οι της ευσεβείας υπέρμαχοι, και της ασεβείας αντίπαλοι, Μανουήλ θεόπνευστε, και Ισμαήλ θαυμάσιε, και Σαβέλ αξιάγαστε, παρρησία τον Χριστόν, Υιόν Υεού κηρύξαντες, το αίμα υμών υπέρ Αυτού εξεχέατε· ον δυσωπούντες μη παύσητε, του σωθήναι υάς ψυχάς ημών

Αγίου Λεοντίου (18 Ιουνίου)

Ρώμην ένθεον διεζωσμένος, εθριάμβευσας εν τοις αγώσιν, αθλοφόρε του Σωτήρος Λεόντιε· συ γαρ ως λέων προς άθλησιν ώρμησας και πολεμίων το κράτος κατέβαλες. Μάρτυς ένδοξε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρίσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Ιούδα του Αποστόλου του Θεαδέλφου (19 Ιουνίου)

Χριστού σε συγγενή ω Ιούδα ειδότες, και μάρτυρα στερρόν ιερώς ευφημούμεν, την πλάνην πατήσαντα και την πίστιν τηρήσαντα, όθεν σήμερον την παναγίαν σου μνήμην, εορτάζοντες, αμαρτημάτων την λύσιν, ευχαίς σου λαμβάνομεν.

Αγίου Μεθοδίου του επισκόπου Πατάρων (20 Ιουνίου)

Θείαν μέθοδον της ευσεβείας, εθησαύρησας τη Εκκλησία, ως ιεράρχης και μάρτυς Μεθόδιε· συ γαρ σοφίας τον πλούτον δρεψάμενος, αθλητικώς το σον τάλαντον ηύξησας. Πάτερ όσιε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρίσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Νικήτα εκ Νισύρου (21 Ιουνίου)

Της Νισύρου τόν γόνον και της Χίου το καύχημα, τον φρουρόν Αιγαίου πελάγους, Νικήταν τον ένδοξον, υμνήσωμεν συμφώνως οι πιστοί, βοώντες προς αυτόν ειλικρινώς. Σαις λιταίς τους την σην μνήμην επιτελούντας, σώζε και βοώντας σοι. Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω δωρησαμένω σε ημίν πρέσβυν ακοίμητον.

Αγίου Ευσεβίου του επισκόπου Σαμοσάτων (22 Ιουνίου)

Σοφίας του Πνεύματος καταυγασθείς τω φωτί, τον λόγον ετράνωσας της ευσεβείας ημίν, Ευσέβιε ένδοξε, συ γαρ ιεραρχήσας ευσεβώς τη Τριάδι, ήθλησας θεοφρόνως και την πλάνην καθείλες. Και νυν Πάτερ δυσώπησον σώζεσθαι άπαντας.

Αγίας Αγριππίνας (23 Ιουνίου)

Θείον Πνεύματι κραταιωθείσα, ηνδραγάθησας γενναιοφρόνως, Αγριππίνα παρθενίας οσφράδιον, όθεν Χριστού δοξασθείσα τη χάριτι, πηγάς θαυμάτων βλυστάνεις τοις πέρασι. Μάρτυς ένδοξε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Γεννήσεως του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού (24 Ιουνίου)

Προφήτα και Πρόδρομε της παρουσίας Χριστού, αξίως ευφημήσαι σε ουκ ευπορούμεν ημείς, οι πόθω τιμώντες σε, στείρωσις γαρ τεκούσης και πατρός αφωνία, λέλυται τη ενδόξω και σεπτή σου γεννήσει, και σάρκωσις Υιού του Θεού, κόσμω κηρύττεται.

Παναγιώτου Νεομάρτυρος (24 Ιουνίου)

Θείον βλάστημα, της Καισαρείας, και ομότροπος των αθλοφόρων αναδείχθης, Παναγιώτη μακάριε, του γαρ Σωτήρος κηρύξας το όνομα, υπέρ αυτού το σόν αίμα εξέχεας, μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίας Φεβρωνίας (25 Ιουνίου)

Ως της ασκήσεως ρόδον ηδύπνευστον, οσμήν αθλήσεως τω κόσμω έπνευσας, εις οσμήν μύρων του Χριστού δραμούσα ασχέτω πόθω· όθεν ως παρθένον σε και οσίαν και μάρτυρα, θαυμαστώς εδόξασε Φεβρωνία ο Κύριος, ω πρέσβευε υπέρ των βοώντων· χαίρε σεμνή οσιομάρτυς.

Αγίου Δαβίδ του εν Θεσσαλονίκη (26 Ιουνίου)

Τη αγάπη του Λόγου Πάτερ πτερούμενος, επί του δένδρου διήλθες αγγελικήν βιοτήν, και εξήνεγκας ημίν καρπούς της χάριτος· εξ ων τρυφώντες νοητώς, εκβοώμεν σοι πιστώς, Δαβίδ Οσίων ακρότης· μη διαλίπης πρεσβεύων, ελεηθήναι τας ψηχάς ημών.

Αγίου Σαμψών του Ξενοδόχου (27 Ιουνίου)

Ο φέρων την μίμησιν των του Θεού οικτιρμών, ενθέου χρηστότητας αναβλυστάνεις κρουνούς, Σαμψών Ιερώτατε, συ γαρ θεομιμήτω ελλαμφθείς συμπάθεια, ώφθης των τεθλιμμένων και πασχόντων ακέστωρ, παρέχων ενί εκάστω ρώσιν και έλεος.

Ευρέσεως των Ιερών Λειψάνων των Αγίων Κύρου και Ιωάννου των Αναργύρων (28 Ιουνίου)

Θείας χάριτος τη ενεργεία, αναβλύζοντα θαυμάτων ρείθρα, αναργύρως τα σεπτά υμών λείψανα, εκ των λαγόνων της γης κόσμω έλαμψαν, Κύρε θεόφρον, Ιωάννη τε ένδοξε, όθεν άπαντες την τούτων τιμώντες εύρεσιν, αιτούμεν δι’ υμών το μέγα έλεος.

Αγίου Παύλου του Αποστόλου (29 Ιουνίου)

Οι των Αποστόλων πρωτόθρονοι, και της Οικουμένης διδάσκαλοι, τω Δεσπότη των όλων πρεσβεύσατε, ειρήνην τη οικουμένη δωρήσασθαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.

Αγίου Πέτρου του Αποστόλου (29 Ιουνίου)

Οι των Αποστόλων πρωτόθρονοι, και της Οικουμένης διδάσκαλοι, τω Δεσπότη των όλων πρεσβεύσατε, ειρήνην τη οικουμένη δωρήσασθαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.

Συνάξεως των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων (30 Ιουνίου)

Ως δωδεκάπυρσος λυχνία έλαμψαν, οι Δωδεκάριθμοι Χριστού Απόστολοι, Πέτρος και Παύλος συν Λουκά, Ανδρέας και Ιωάννης, Βαρθολομαίος Φίλιππος, συν Ματθαίω και Σίμωνι, Μάρκος και Ιάκωβος και Θωμάς ο μακάριος, και ηύγασαν τους πίστει βοώντας χαίρετε Λόγου οι αυτόπται.

Απολυτίκια μηνός Ιουλίου

Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού των Ρωμαίων (1 Ιουλίου)

Ως θείοι θεράποντες, και ιατήρες βροτών, ανάργυρον βλύζετε, την θεραπείαν ημίν, Ανάργυροι ένδοξοι, όθεν τους προσιόντας, τη σεπτή υμών σκέπη, ρύσασθε νοσημάτων, και παθών ανιάτων, Κοσμά και Δαμιανέ, Ρώμης βλαστήματα.

Καταθέσεως της Τιμίας Εσθήτος της Θεοτόκου στο Ναό των Βλαχερνών (2 Ιουλίου)

Θείον ένδυμα των οικτιρμών σου και ιμάτιον αθανασίας, την αγίαν σου Εσθήτα και άφθαρτον, τη κληρουχία σου Κόρη δεδώρησαι, εις περιποίησιν πάντων και σύναψιν. Όθεν Άχραντε την θείαν αυτής κατάθεσιν, τιμώντες ευσεβώς σε μεγαλύνομεν.

Αγίου Υακίνθου του κουβικουλαρίου (3 Ιουλίου)

Ως λίθος υάκινθος της Εκκλησίας Χριστού, αστράπτεις τοις πέρασι ταις των χαρίτων αυγαίς, παμμάκαρ Υάκινθε, συ γαρ ομολογία, πυρσωθείς ευσεβείας, έλαμψας εν αθλήσει τη του Λόγου μιμήσει, εντεύθεν καταφαιδρύνεις, τους σε γεραίροντας.

Ανατολίου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως (3 Ιουλίου)

Έργω την κλήσιν σου, σφραγίζων όσιε, λόγοις και πράξεσι, τω κόσμω έφανας, την υπέρ νούν Ανατολής, την έλλαμψιν ιεράρχα. Συ γαρ Ανατόλιε, τον Χριστόν ανεκήρυξας, διπλούν ταις θελήσεσιν ασυγχύτως και φύσεσιν, υπόστασιν δε φέροντα μίαν, προς σωτηρίαν των ψυχών ημών.

Αγίου Ανδρέα του αρχιεπισκόπου Κρήτης (4 Ιουλίου)

Του Δαβίδ την κινύραν Πάτερ μιμούμενος, εν Εκκλησία Οσίων προσάδεις άσμα καινόν, ως σοφός υφηγητής του θείου Πνεύματος, συ γαρ εβρόντησας ημίν, τας της χάριτος ωδάς και λόγον δικαιοσύνης, Ανδρέα Πατέρων κλέος, προς σωτηρίαν των ψυχών ημών.

Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτη (5 Ιουλίου)

Την εν σαρκί ζωήν, σου κατεπλάγησαν, Αγγέλων τάγματα, πως μετά σώματος, προς αοράτους συμπλοκάς, εχώρησας πανεύφημε, και κατετραυμάτισας, των δαιμόνων τας φάλαγγας, όθεν Αθανάσιε, ο Χριστός σε ημείψατο, πλουσίαις δωρεαίς, Διό Πάτερ, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίου Σισώη του Μεγάλου (6 Ιουλίου)

Εκ παιδός γεωργήσας ζωήν την κρείττονα, των κατ’ αυτής ενεπλήσθης θεουργικών αγαθών, των Αγγέλων μιμητά Σισώη Όσιε, όθεν ως ήλιος λαμπρός, απαυγάζεις τηλαυγώς, εν ώρᾳ της σης εξόδου, δηλοποιών την σην δόξα, και καταλάμπων τας ψυχάς ημών.

Αγίας Κυριακής (7 Ιουλίου)

Ως βρύσις πολύκρουνος παρθενομάρτυς Χριστού, κατήρδευσας πάνσοφε την Εκκλησίαν αυτού, και ήθλησας άριστα. έσωσας τους εν σκότει της ειδωλομανίας, αίγλητων σων θαυμάτων, Κυριακή αθλοφόρε. διό εν παρρησία Χριστώ πρέσβευε σωθήναι ημάς.

Αγίου Προκοπίου (8 Ιουλίου)

Αγρευθείς ουρανόθεν προς την ευσέβειαν, κατηκολούθησας χαίρων ώσπερ ο Παύλος Χριστώ, των Μαρτύρων καλλονή Μάρτυς Προκόπιε, όθεν δυνάμει του Σταυρού, αριστεύσας ευκλεώς, κατήσχυνας τον Βελίαρ, ου της κακίας ατρώτους, σώζε τους πόθω σε γεραίροντας.

Αγίου Παγκρατίου του επισκόπου Ταυρομενίας (9 Ιουλίου)

Κράτος ένθεον ημφιεσμένος εκ της χάριτος του κορυφαίου αποστόλων ζηλωτής εχρημάτισας· και ταις ροαίς των αιμάτων, Παγκράτιε, την ιεράν διπλοΐδα εφοίνιξας. Πάτερ όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρίσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίων 45 Μαρτύρων εν Νικοπόλει (10 Ιουλίου)

Στρατός θεοσύλλεκτος, παρεμβολή ιερά, νομίμως αθλήσαντες υπέρ της δόξης Χριστού, εν Πνεύματι ώφθητε, Μάρτυρες του Κυρίου, Τεσσαράκοντα πέντε, λύσαντες δι αγώνων, την πολύθεον πλάνην, διό υμών τους αγώνας, πάντες δοξάζομεν.

Αγίας Αμαλίας (10 Ιουλίου)

Αμαλίαν οσίαν δεύτε τιμήσωμεν ότι δόξα ανθρώπων καταφρονήσαντα και τον νυμφίο της Χριστό ακολουθήσασα μοναζουσών καλλονή ανεδείχθης ηρωΐς ασκήσεως και αγώνων, διό μη παύσεις πρευβεύων ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Ευφυμίας Μεγαλομάρτυρος (11 Ιουλίου)

Λίαν εύφρανας τους ορθοδόξους, και κατήσχυνας τους κακοδόξους, Ευφημία Χριστού καλλιπάρθενε· της γαρ τετάρτης Συνόδου εκύρωσας, α οι Πατέρες καλώς εδογμάτισαν· μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίας Όλγας της Ισαποστόλου (11 Ιουλίου)

Θείας πίστεως, αρχή αγία, αναδέδειξαι, εν τη Ρωσία, προσελθούσα του Σωτήρος τη χάριτι, και εν αυτή τον λαόν σου προσήγαγες, ως αληθής βασιλίς και θεόληπτος. Όλγα ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Συνάξεως της Υπεραγίας Θεοτόκου της Τριχερούσας (12 Ιουλίου)

Την θείαν Εικόνα σου, εκ Παλαιστίνης ημίν, ο Σάββας ο ένθεος, ήν Τριχερούσαν Αγνή, καλούμεν μετήνεγκεν, ήν περ Χιλανδαρίου, η Μονή κεκτημένη, ύμνον σοι Θεοτόκε, αναμέλπει βοώσα· Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου.

Αγίου Παϊσίου (12 Ιουλίου)

Των Φαράσων τον γόνον, και του Άθωνος κλέισμα, και των απ’ αιώνος οσίων, μιμητήν και ισότιμον, Παΐσιον τιμήσωμεν πιστοί, το σκεύος χαρισμάτων το μεστόν, ως φυλάσσοντα εκ πάντων των λυπηρών, τους πίστει ανακράζοντας, δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.

Σύναξις του Αρχαγγέλου Γαβριήλ (13 Ιουλίου)

Φερωνυμία καταλλήλω εμπρέπων, καθυπουργείς εν τη του Λόγου σαρκώσει, ως στρατηγός των Ασωμάτων τάξεων όθεν ευηγγέλισαι, τη Παρθένω Μαρία, χαίρε προσφωνών αυτή, τον Θεόν γαρ συλλήψη, ον εκδυσώπει σώζεσθαι ημάς, τους σε υμνούντας, Γαβριήλ Αρχάγγελε.

Αγίου Στεφάνου του Σαββαΐτου (13 Ιουλίου)

Ως θείον στεφάνωμα, την αρετήν εσχηκώς, λαμπρώς εστεφάνωσας, την Εκκλησίαν Χριστού, εν λόγοις και πράξεσι, συ γαρ ως ιεράρχης, και σοφός θεηγόρος, θείων ασμάτων λύρα, Πάτερ Στέφανε ώφθης, διο ταις σαις φαιδρότησιν, ημάς στεφάνωσαν.

Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου (14 Ιουλίου)

Σοφίας χάριτι, Πάτερ κοσμούμενος, σάλπιξ θεόφθογγος, ώφθης του Πνεύματος, και αρετών υφηγητής, Νικόδημε θεηγόρε, πάσι γαρ παρέθηκας, σωτηρίας διδάγματα, βίου καθαρότητας, διεκφαίνων την έλλαμψιν, τω πλούτω των ενθέων σου λόγων, δι’ ων ως φως τω κόσμω έλαμψας.

Αγίου Ακύλα (14 Ιουλίου)

Του Παύλου μαθητής, και συνέκδημος ώφθης, δεχθείς εν τη ψυχή, τον της χάριτος λόγον, Ακύλα απόστολε, του Σωτήρος διάκονε· όθεν ηύγασας τους εν νυκτί της απάτης και ηγώνισαι, υπέρ της δόξης Κυρίου διο ευφημούμεν σε.

Αγίας Ιουλίττας και Αγίου Κηρύκου (15 Ιουλίου)

Η καλλιμάρτυς του Χριστού Ιουλίττα, συν τριετεί αμνώ αυτής τω Κηρύκω, δικαστού προ βήματος παρέστησαν φαιδρώς, εύτολμοι κηρύττοντες, την χριστώνυμον κλήσιν, άμφω μη πτοούμενοι, απειλάς των τυρράνων και στεφηφόροι νυν εν ουρανοίς, αγαλλιώνται. Χριστώ παριστάμενοι.

Αγίου Αθηνογένους (16 Ιουλίου)

Χρίσμα άγιον, εισδεδεγμένος, Μάρτυς ένθεος, του Λόγου ώφθης, Αθηνόγενες αθλήσας στερρότατα, και ως θυσίαν αυτώ προσενήνοχας των φοιτητών σου δεκάδα την πάνσεπτον μεθ’ ων πρέσβευε, δοθήναι τοις σε γεραίρουσι, πταισμάτων ιλασμόν και μέγα έλεος.

Αγίας Μαρίνας (17 Ιουλίου)

Ανδρείαν και φρόνησιν, σύ κεκτημένη σεμνή, ανδρείως κατεπάτησας όφιν αρχέκακον, Μαρίνα πανεύφημε, ήσχυνας Ολυμβρίου τας πικράς τιμωρίας, εύφρανας Ασωμάτων τας χορείας αθλούσα, διό απαύστως πρέσβευε Χριστώ, εις το σωθήναι ημάς.

Αγίου Αιμιλιανού (18 Ιουλίου)

Ως προσφορά και ολοκάρπωμα θείον, δια πυρός προσενέχθεις τω Δεσπότη, τοις όμβροις των χαρίτων σου ευφραίνεις νυν ημάς, πύρ γάρ το ουράνιον, τη ψυχή περιφερών, ώσπερ αύραν έφερες, την κατάφλεξιν Μάρτυς. Αλλά μη παύση πάντοτε φρουρείν, τους σε τιμώντας, Αιμιλιανέ ένδοξε.

Οσίας Μακρίνας (19 Ιουλίου)

Σοφίας έρωτι, τον νουν πτερώσασα, κόσμου ευπάθειαν, έμφρονως έλιπες, και ενδιαίτημα τερπνὸν έγενου Θείας αγάπης· συ γαρ δι’ ασκήσεως, και ηθών τελειότητας, νύμφη έχρηματισας, του Σωτήρος περίδοξος· ω πρέσβευε υπέρ των βοώντων χαίροις Μακρίνα θεοφόρε.

Προφήτη Ηλία (20 Ιουλίου)

Ο ένσαρκος άγγελος, των προφητών η κρηπίς, ο δεύτερος πρόδρομος, της παρουσίας Χριστού, Ηλίας ο ένδοξος, άνωθεν καταπέμψας Ελισσαίω την χάριν, νόσους αποδιώκει και λεπρούς καθαρίζει, διό και τοις τιμώσιν αυτόν, βρύει ιάματα.

Αγίων Συμεών (του Σαλού) και Ιωάννη (21 Ιουλίου)

Ως ηνωμένοι δι’ ενθέου αγάπης, σύμψυχοι ώφθητε εν πάσι τοις τρόποις, ω Ιωάννη όσιε και θείε Συμεών, ο μεν βίον ένθεον διελθών εν ερήμω, ο δε σοφοίς σκώμμασι τον Βελιάρ μωράνας· και νυν των θείων άμφω αμοιβήν καταρτυφώντες ημάς εποπτεύετε.

Μαρίας Μαγδαληνής (22 Ιουλίου)

Χριστώ δι ημάς εκ Παρθένου τεχθέντι, σεμνή Μαγδαληνή, ηκολούθεις Μαρία, αυτού τα δικαιώματα, και τους νόμους φυλάττουσα· όθεν σήμερον, την παναγίαν σου μνήμην, εορτάζοντες, αμαρτημάτων την λύσιν, ευχαίς σου λαμβάνομεν.

Αγίας Μαρκέλλας (22 Ιουλίου)

Της άγνείας το ρόδον και της Χίου το βλάστημα, την Αγίαν Μαρκέλλαν εν ωδαίς ευφημήσωμεν τμηθείσα γαρ χειρί τη πατρική, ως φύλαξ εντολών των του Χριστού, ρώσιν νέμει και κινδύνων απαλλαγήν, τοις προς αυτήν κραυγάζουσι, δόξα τω δεδοκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.

Προφήτη Ιεζεκιήλ (23 Ιουλίου)

Θείου Πνεύματος, τη επιπνοία, προκατήγγειλας, Θεού Προφήτα, εσομένων μυστηρίων την έκβασιν την του Σωτήρος απόρρητον κένωσιν, και αιωνίων νεκρών την ανάστασιν Ιεζεκιήλ ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν εκέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Φωκά Ιερομόναχου [ανακομιδή ιερών λειψάνων] (23 Ιουλίου)

Ως θησαυρόν ανέκλειπτον της δωρεάς του Πνεύματος, των ιερών σου λειψάνων την λάρνακα περικυκλούντες, ένδοξε, ψυχικών νοσημάτων, και παντοίων παθών ιάσεις λαμβάνομεν. Φωκά, ανευφημούντες τα θεία σου κατορθώματα.

Αγίας Χριστίνης της Μεγαλομάρτυρος (24 Ιουλίου)

Του πατρός σου την πλάνην λιπούσα πάνσεμνε, της ευσεβείας εδέξω την θείαν έλλαμψιν, και νενύμφευσαι Χριστώ ως καλλιπάρθενος όθεν ηγώνισαι στερρώς, και καθείλες τον εχθρόν, Χριστίνα Μεγαλομάρτυς. Και νυν απαύστως δυσώπει, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Κοίμησης Αγίας Άννης (25 Ιουλίου)

Ζωήν την κυήσασαν, εκυοφόρησας, αγνήν Θεομήτορα, θεόφρον Άννα· διό προς λήξιν ουράνιον, ένθα ευφραινομένων, κατοικία εν δόξη, χαίρουσα νυν μετέστης, τοις τιμωσί σε πόθω, πταισμάτων αιτουμένη, ιλασμόν αειμακάριστε.

Οσίας Ολυμπιάδος (25 Ιουλίου)

Τον πλούτον σκορπίσασα τον σον τελείω νοί, Χριστώ ηκολούθησας δι’ εναρέτου ζωής, Οσία πανεύφημε· συ γαρ εφεπομένη, τω σοφώ Χρυσοστόμω, χρύσεον ώφθης σκεύος, της Χριστού Εκκλησίας, διό σε Ολυμπιάς, ο Κύριος εδόξασε.

Αγίας Παρασκευής Οσιομάρτυρος (26 Ιουλίου)

Την σπουδήν σου τη κλήσει κατάλληλον, εργασαμένη φερώνυμε, την ομώνυμόν σου πίστιν εις κατοικίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευή αθλοφόρε· όθεν προχέεις ιάματα, και πρεσβεύεις υπέρ των ψυχών ημών.

Αγίου Παντελεήμονος (27 Ιουλίου)

Αθλοφόρε Άγιε, και ιαματικέ Παντελεήμων, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.

Οσίας Ειρήνης της Χρυσοβαλάντου (28 Ιουλίου)

Βασιλείας γήινους πάλαι ουκ έτυχες, αλλ’ άφθαρτων στεφάνων νυν σε ηξίωσεν, ο Νυμφίος σου Χριστός ο ωραιότατος ω καθιέρωσας σαυτήν, όλη καρδία και ψυχή, Ειρήνη Οσία Μήτερ, Χρυσοβαλάντου η δόξα, ημών δε προσφυγή και βοήθεια.

Προχόρου, Νικάνορος, Τίμωνος και Παρμένος των Αποστόλων και Διακόνων (28 Ιουλίου)

Ως θείοι συνέκδημοι, των Αποστόλων Χριστού, θεόθεν εκρίθητε διακονείν ευσεβώς, τω θείω πληρώματι, Πρόχορε θεηγόρε, συν Νικάνορι άμα, Τίμων ο θεοκήρυξ, Παρμένος τε ο θείος, πρεσβεύοντες το Κυρίω υπέρ των ψυχών ημών.

Αγίου Καλλινίκου (29 Ιουλίου)

Κλήσιν σύνδρομον, έχων τω βίω, νίκος καλλίστον, ήρας εν άθλοις, καταλλήλως γεγονώς ο προκέκλησαι, συ γαρ καλώς τον αγώνα τελέσας σου, ως νικητής εδοξάσθης Καλλίνικε. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίων Σίλα, Σιλουανού, Επαινετού, Κρήσκη και Αδρόνικου [εκ των Εβδομήκοντα Αποστόλων] (30 Ιουλίου)

Οι θείοι Απόστολοι, ως ουρανοί λογικοί, την δόξαν αστράψαντες, του κενωθέντος εν γη, συμφώνως υμνείσθωσαν, Κρήσκης Σιλουανός τε, και ο ένθεος Σίλας, άμα συν Ανδρονίκω, Επαινετός ο θεόφρων Χριστόν γαρ ικετεύουσι, σώζεσθαι άπαντας.

Οσίου Ευδοκίμου του Δικαίου (31 Ιουλίου)

Εκ γης ο καλέσας σε, προς ουρανίους σκηνάς, τηρεί και μετά θάνατον, αδιαλώβητον, το σώμα σου Άγιε· συ γαρ εν σωφροσύνη, και σεμνή πολιτεία, μάκαρ επολιτεύσω, μη μολύνας την σάρκα· διό εν παρρησία Χριστώ, πρέσβευε σωθήναι ημάς.

Απολυτίκια μηνός Αυγούστου

Πρόοδος του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού (1 Αυγούστου)

Σώσον Κύριε τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου, νίκας τοις βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος, και τον σον φυλάττων, δια του Σταυρού σου πολίτευμα.

Αγίων επτά Μακκαβαίων, Σολομονής και Ελεαζάρου (1 Αυγούστου)

Των Μακκαβαίων τον επτάριθμον δήμον, συν τη μητρί Σολομονή τη αγία, και Ελεάζαρ άμα ευφημήσωμεν ούτοι γαρ ηρίστευσαν, δι’ αγώνων νομίμων, ως φρουροί και φύλακες, των του Νόμου δογμάτων και νυν ως καλλιμάρτυρες Χριστού, υπέρ του κόσμου, απαύστως πρεσβεύουσι.

Ανακομιδή του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Πρωτομάρτυρα Στεφάνου (2 Αυγούστου)

Βασίλειον διάδημα, εστέφθη ση κορυφή, εξ άθλων ων υπέμεινας, υπέρ Χριστού του Θεού, Μαρτύρων Πρωτόαθλε Στέφανε, συ γαρ την Ιουδαίων απέλεγξας μανίαν, είδες σου τον Σωτήρα, του Πατρός δεξιόθεν. Αυτόν ουν εκδυσώπει αεί, υπέρ των ψυχών ημών.

Οσίων Φαύστου, Ισαακίου και Δαλματίου (3 Αυγούστου)

Την τρίστιχον χορείαν των Όσιων τιμήσωμεν, Φαύστον Ισαάκιον άμα, και Δαλμάτιον τον ένδοξον ως τρίφωτος λαμπάς γαρ αρετών, σκεδάζουσι την νύκτα των παθών, και ταις θείαις καταυγάζουσι δωρεαίς, τους πόθω ανακράζοντας, δόξα τω θαυματώσαντι υμάς, δόξα τω μεγαλύναντι, δόξα τω ενεργούντι δι’ υμών, πάσιν ιάματα.

Των 7 Παίδων εν Εφέσω (4 Αυγούστου)

Θείω Πνεύματι, αφθαρτισθέντες, πολυχρόνιον, ήνυσαν ύπνον, οι εν Εφέσω επτάριθμοι Μάρτυρες. Και αναστάντες πιστούς εβεβαίωσαν, την των ανθρώπων κοινήν εξανάστασιν. Όθεν άπαντες, συμφώνως τους τιμήσωμεν, δοξάζοντες Χριστόν τον πολυέλεον.

Ανακομιδή των Ιερών λειψάνων της Αγίας Ευδοκίας (4 Αυγούστου)

Εν σοι Μήτερ ακριβώς διεσώθη το κατ᾽ εικόνα· λαβούσα γαρ τον σταυρόν, ηκολούθησας τω Χριστώ, και πράττουσα εδίδασκες, υπεροράν μεν σαρκός, παρέρχεται γαρ· επιμελείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανάτoυ· διο και μετά Αγγέλων συναγάλλεται, Οσία Ευδοκία το πνεύμα σου.

Αγίου Ευσιγνίου (5 Αυγούστου)

Ως έμπλεως πίστεως, της προς Χριστόν ευσεβώς, νεάζον το φρόνημα, έσχες εν γήρα καλώς, Ευσίγνιε ένδοξε, όθεν ομολογήσας, τον Υπέρθεον Λόγον, ήλεγξας θαρσαλέως, Παραβάτου το θράσος, εντεύθεν μετά Μαρτύρων, ως Μάρτυς δεδόξασαι.

Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού (6 Αυγούστου)

Μετεμορφώθης εν τω όρει Χριστέ ο Θεός, δείξας τοις μαθηταίς σου την δόξαν σου, καθώς ηδύναντο. Λάμψον και ημίν τοις αμαρτωλοίς το φως σου το αίδιον, πρεσβείαις της Θεοτόκου, Φωτοδότα, δόξα σοι.

Δομετίου Οσιομάρτυρος (7 Αυγούστου)

Τον της χάριτος λόγον εισποιησάμενος, πυρσολατρών τας τερθρείας, απεποιήσω σοφώς, τω Χριστώ ανατεθείς, πάτερ Δομέτιε. Και εν αθλήσει ακλινής, ως Οσίων μιμητής, εδείχθης Οσιομάρτυς· διό σε ύμνοις τιμώμεν, συν φοιτητών σου τη δυάδι σοφέ.

Αγίου Θεοδοσίου του Νέου (7 Αυγούστου)

Αργολίδος εδείχθης δόξα και καύχημα, Αθηναίων το κλέος και θείον βλάστημα, Θεοδόσιε Πατήρ ημών Όσιε, των Οσίων καλλονή και ιαμάτων η πηγή, και Πέτρου του ιεράρχου συνόμιλος και προστάτης των αιτουμένων ιλασμόν και μέγα έλεος.

Αιμιλιανού Κυζίκου (8 Αυγούστου)

Της του Λόγου εικόνος διαγράψας την έλλαμψιν, Αιμιλιανέ ιεράρχα, δια βίου ορθότητος την ένσωμον εικόνα του Χριστού, εδίδαξας τιμάσθαι ευσεβώς. Διά τούτο ως ποιμένα και αθλητήν, τιμώμεν σε κραυγάζοντες, δόξα τω παρασχόντι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω δωρουμένω δια σού, πάσι την άφεσιν.

Αγίου Ματθία του Αποστόλου (9 Αυγούστου)

Θείω Πνεύματι, κεκληρωμένος, συνεπλήρωσας, των Αποστόλων, την δωδεκάριθμον φάλαγγα ένδοξε, μεθ’ ων κηρύξας του Λόγου την κένωσιν, εθαυμαστώθης Ματθία Απόστολε. Αλλὰ πρέσβευε, δοθήναι τοις σε γεραίρουσι, πταισμάτων ιλασμόν και μέγα έλεος.

Αγίου Λαυρεντίου του Αρχιδιακόνου, Αγίου Ξύστου του Πάπα Ρώμης και Αγίου Ιππολύτου (10 Αυγούστου)

Απολυτίκιο Αγίου Λαυρεντίου του Αρχιδιακόνου:

Τω θείω Πνεύματι, καταυγαζόμενος, ως άνθραξ έφλεξας, πλάνης την άκανθαν, Αρχιδιάκονε Χριστού, Λαυρέντιε Αθλοφόρε, όθεν ως θυμίαμα, λογικόν ολοκαύτωσαι, τω σε μεγαλύναντι, τω πυρί τελειούμενος, διο τους σε τιμώντας θεόφρον, σκέπε εκ πάσης επήρειας.

Απολυτίκιο Αγίου Ξύστου (Σίξτου) του Πάπα Ρώμης:

Της Ρώμης ελάμπρυνας την Εκκλησίαν κλεινέ, πυρφόροις σου ρήμασι και εναρέτω ζωή, βλαστέ θεοτίμητε πόλεως Αθηναίων, πνευματεμφόρε Σίξτε· όθεν σε δυσωπούμεν με ελλίπης πρεσβεύων Χριστώ παρέχειν πάσιν ημίν χάριν και έλεος.

Αγίου Εύπλου του Διακόνου (11 Αυγούστου)

Ως θείος διάκονος, της Εκκλησίας Χριστού, οσίως διήγαγες, τα προς Θεόν και πιστώς, και ήθλησας άριστα, συ γαρ εν τω πελάγει, των ποικίλων αγώνων, εύπλοος ανεδείχθης, παμμακάριστε Εύπλε. Και νυν προς λιμένας ημάς, θείους κυβέρνησαν.

Νήφωνος Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (11 Αυγούστου)

Έργοις έλαμψας, της ευσεβείας, πάσαν ηύγασας, την Εκκλησίαν, της ταπεινώσεως τρόποις υψούμενος· ασκητικώς δοξασθείς γαρ εν Άθωνι, Πατριαρχών καλλονή εχρημάτισας. Νήφων ένδοξε, θείων χαρίτων έμπλησον, τους πίστει και πόθω σε μεγαλύνοντας.

Αγίου Ανικήτου και Αγίου Φωτίου (12 Αυγούστου)

Θείας πίστεως, τη συμφωνία, την οικείωσιν, της συγγενείας, δι’ αγώνων ιερών ελαμπρύνατε, θεομακάριστε Μάρτυς Ανίκητε, συν τω Φωτίω φωτός τω θεράποντι. Αλλά αιτήσασθε, δοθήναι πταισμάτων άφεσιν, τοις μέλπουσιν υμών την θείαν άθλησιν.

Ανακομιδή και Μετάθεση του Ιερού Λειψάνου του Οσίου Μαξίμου του Ομολογητού (13 Αυγούστου)

Ορθοδοξίας οδηγέ, ευσεβείας Διδάσκαλε και σεμνότητος, της Οικουμένης ο φωστήρ, των Μοναζόντων θεόπνευστον εγκαλλώπισμα, Μάξιμε σοφέ, ταις διδαχαίς σου πάντας εφώτισας, λύρα του Πνεύματος. Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Προφήτου Μιχαίου (14 Αυγούστου)

Ως όρος περίοπτον, και εμφανὲς αληθώς, προείδες εν Πνεύματι, την Εκκλησίαν Χριστού, Μιχαία θεόπνευστε, όθεν οι ευρηκότες, εν αυτή σωτηρίαν, βαίνουσιν ως προέφης, εν ταις τρίβοις Κυρίου, γεραίροντες προφήτα, την πάνσεπτον μνήμην σου.

Κοιμήσεως της Θεοτόκου (15 Αυγούστου)

Εν τη Γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.

Αγίου Διομήδους (16 Αυγούστου)

Των σωμάτων τας νόσους θεραπεύων Διόμηδες, και ψυχών την ρώσιν εν λόγω, αληθείας εβράβευες, την θείαν ειληφώς γαρ δωρεάν, τοις πάσχουσι ποικίλως βοηθείς, και Μαρτύρων ταις ακτίσι καταυγασθείς, σώζεις τους εκβοώντας σοι, δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Αγίου Γερασίμου Κεφαλληνίας (16 Αυγούστου)

Των Ορθοδόξων προστάτην και εν σώματι άγγελον, και θαυματουργόν θεοφόρον νεοφανέντα ημίν, επαινέσωμεν πιστοί θείον Γεράσιμον· ότι αξίως παρά Θεού απείληφεν, ιαμάτων την αέναον χάριν· ρώννυσι τους νοσούντας, δαιμονώντας ιάται· διό και τοις τιμώσιν αυτόν, βρύει ιάματα.

Αγίου Μύρωνος (17 Αυγούστου)

Ως θείον αλάβαστρον, των ιερών αρετών, πιστώς Ιεράτευσας, τη Εκκλησία Χριστού, και χαίρων ενήθλησας, όθεν τη ευωδία, των εν σοι χαρισμάτων, Μύρων Ιερομάρτυς, των παθών το δυσώδες, απέλασον ανενδότως, εκ των ψυχών ημών.

Αγίων Φλώρου και Λαύρου (18 Αυγούστου)

Ευσεβείας τοις τρόποις εγγυμναζόμενοι, του μαρτυρίου την τρίβον διαπεράτε καλώς, ως αυτάδελφοι κλεινοί Χριστόν δοξάσαντες, όθεν γεραίρομεν υμάς, ως γενναίους Αθλητάς, Φλώρε και Λαύρε βοώντες. Από παντοίας ανάγκης, ρύσασθε πάντας ημάς Άγιοι.

Αγίου Ανδρέα του Στρατηλάτου (19 Αυγούστου)

Θείας πίστεως, τη δυvαστεία, προσενήνοχας, ως στρατηγέτης, τω Παντάνακτι στρατόν θεοσύλλεκτον τύπος γαρ τούτων Ανδρέα γενόμενος, μαρτυρικώς συν αυτοίς ηνδραγάθησας. Μεθ’ ων πρέσβευε, Κυρίω τω σε δοξάσαντι, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Προφήτου Σαμουήλ (20 Αυγούστου)

Εκ στείρας εβλάστησας, δικαιοσύνης καρπός, προφαίνων την μέλλουσαν, ευεργεσίαν ημίν, Σαμουήλ θεσπέσιε όθεν ιερατεύσας, παιδιόθεν Κυρίω, έχρισας ως Προφήτης, Βασιλείς θείω μύρω. Και νυν των σε ευφημούντων, μάκαρ μνημόνευε.

Αγίου Θαδδαίου του Αποστόλου (21 Αυγούστου)

Θεου του εν σώματι, επιφανέντος ημίν, αυτόπτης γενόμενος, και ιερός μαθητής, Θαδδαίε Απόστολε, έλαμψας τοις εν σκότει, την σωτήριον χάριν ώφθης των εν Εδέσση, ιατήρ λαμπαδούχος, διο τους προσιόντας σοι, σκέπε εκάστοτε.

Αγίου Αγαθονίκου (22 Αυγούστου)

Νίκης τρόπαιον, κατά της πλάνης, Αγαθόνικε, λαμπρόν εγείρας, των άφθαρτων αγαθών, κατηξίωσαι του γαρ Δεσπότου ζηλώσας τον θάνατον, της αθανάτου ζωής ώφθης μέτοχος. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Λούπου Μάρτυρος (23 Αυγούστου)

Την απροσμάχητον, του Λόγου δύναμιν, Λούππε μακάριε, περιζωσάμενος, κατεπολέμησας στερρώς, τον άρχοντα της κακίας· συ γαρ υπερέλαμψας, εν αγώσιν αθλήσεως· όθεν και απέλαβες, το βραβείον των άθλων σου, πρεσβεύων εκτενώς, αθλοφόρε, διδόναι ημίν πταισμάτων λύσιν.

Αγίου Κοσμά του Αιτωλού (24 Αυγούστου)

Θείας πίστεως, διδασκαλία, κατεκόσμησας, την Εκκλησία, ζηλωτής των Αποστόλων γενόμενος και κατασπείρας τα θεία διδάγματα, μαρτυρικώς τον αγώνα ετέλεσας. Κοσμά ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημιν τό μέγα έλεος.

Αγίου Τίτου του Αποστόλου (25 Αυγούστου)

Προκληθείς ουρανόθεν προς γνώσιν ένθεον, την εν σαρκί του Δεσπότου επιδημίαν εν γη, αυτοψεί εωρακώς φωτός πεπλήρωσαι, όθεν του Παύλου κοινωνός, θεηγόρος γεγονώς, την Κρήτην πάσαν πυρσεύεις, της ευσεβείας τω λόγο, Τίτε απόστολε μακάριε.

Αγίου Ανδριανού και Αγίας Ναταλίας (26 Αυγούστου)

Αναφαίρετον όλβον ηγήσω, την σωτήριον, πίστιν τρισμάκαρ, καταλιπών την πατρώαν ασέβειαν και τω Δεσπότη κατ’ ίχνος επόμενος, κατεπλουτίσθης ενθέοις χαρίσμασιν Αδριανέ ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, ομού συν Ναταλία τη θεόφρονι.

Αγίου Φανουρίου (27 Αυγούστου)

Ουράνιον εφύμνιον, εν γη τελείται λαμπρώς, επίγειον πανήγυριν νυν εορτάζει φαιδρώς, αγγέλων πολίτευμα· άνωθεν υμνωδίαις ευφημούσι τους άθλους, κάτωθεν Εκκλησία την ουράνιον δόξαν· ην εύρες πόνοις και άθλοις τοις σοις Φανούριε ένδοξε.

Αγίου Μωυσέως του Αιθίοπος (28 Αυγούστου)

Των παθών καταλείψας Πάτερ την Αίγυπτον, των αρετών εν τω όρει ανήλθες πίστει θερμή, τον Σταυρόν τον του Χριστού άρας επ’ ώμων σου, και δοξασθείς περιφανώς τύπος ώφθης Μοναστών, Μωσή Πατέρων ακρότης, μεθ’ ων απαύστως δυσώπει ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Aποτομή της Τίμιας Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Πρόδρομου (29 Αυγούστου)

Μνήμη δικαίου μετ’ εγκωμίων σοι δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου Πρόδρομε, ανεδείχθης γαρ όντως και Προφητών σεβασμιώτερος, ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι, κατηξιώθης τον κηρυττόμενον. Όθεν της αληθείας υπεραθλήσας, χαίρων ευηγγελίσω, και τοις εν Άδει, Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, και παρέχοντα ημίν το μέγα έλεος.

Αγίων Αλεξάνδρου, Ιωάννη και Παύλου, Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως (30 Αυγούστου)

Μύσται ουράνιοι αποδεικνύμενοι, θείοι εκφάντορες τω κόσμω ώφθητε, την Εκκλησίαν του Χριστού, ποιμάναντες θεαρέστως, ιερέ Αλέξανδρε, της Τριάδος ο πρόμαχος, Ιωάννη ένδοξε, ο της χάριτος τρόφιμος, και Παύλε Ιερέων ακρότης, όθεν υμάς ανευφημούμεν.

Κατάθεση της Τιμίας Ζώνης Της Θεοτόκου (31 Αυγούστου)

Θεοτόκε αειπάρθενε, των ανθρώπων η σκέπη, Εσθήτα και Zώνην του αχράντου σου σώματος, κραταιάν τη πόλει σου περιβολήν εδωρήσω, τω ασπόρω τόκω σου άφθαρτα διαμείναντα, επί σοι γαρ και φύσις καινοτομείται και χρόνος, διό δυσωπούμεν σε, ειρήνην τη πολιτεία σου δώρησαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.

Απολυτίκια μηνός Σεπτεμβρίου

Αρχή της Ινδίκτου (1 Σεπτεμβρίου)

Ο πάσης δημιουργός της κτίσεως, ο καιρούς και χρόνους εν τη ιδία εξουσία θέμενος, ευλόγησον τον στέφανον του ενιαυτού της χρηστότητός σου Κύριε, φυλάττων εν ειρήνη τους Βασιλείς και την πόλιν σου, πρεσβείαις της Θεοτόκου, και σώσον ημάς.

Των Αγίων 40 Παρθενομαρτύρων (1 Σεπτεμβρίου)

Αθλητών αι χορείαι δεύτε συνδάμετε και τεσσαράκοντα Κόρας μετά Αμμούν ευσεβούς, μεγαλύνατε λαμπρώς πανηγυρίζουσι, ότι ενήθλησαν στερρώς τη ασκήσει εν Χριστώ ρωσθείσαι και λαμπρύνθησαι, πρεσβεύουσαι τω Κυρίο ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

(Τα ονόματα των 40 εξ Ανδριανουπόλεως Ελληνίδων Παρθενομαρτύρων είναι τα εξής: Αδαμαντίνη, Αθηνά, Ακριβή, Αντιγόνη, Ασπασία, Αφροδίτη, Διόνη, Δωδώνη, Ελπινίκη, Ερασμία, Ερατώ, Ερμηνεία, Ευτέρπη, Θάλεια, Θεανόη, Θεανώ, Θεόνυμφη, Θεοφάνη, Καλλιρόη, Καλλίστη, Κλειώ, Κλεονίκη, Κλεοπάτρα, Κοραλλία, Λάμπρω, Μαργαρίτα, Μυριάνθη, Μελπομένη, Μόσχω, Ουρανία, Πανδώρα, Πηνελόπη, Πολύμνια, Πολυνίκη, Σαπφώ, Τερψιχόρη, Τρωάς, Χάϊδω και Χαρίκλεια).

Συμεών Του Στυλίτου (1 Σεπτεμβρίου)

Ως στήλην θεόγραφον, των ιερών αρετών, του βίου σου έλιπες, τας αναβάσεις ημίν. Συμεών παμμακάριστε· συ γαρ επί του στύλου, ως πυρσός διαλάμπων, έλκεις ημάς χαμόθεν, προς ζωήν ουράνιαν, τον τρόπον της ευδρομίας, φαίνων τοις έργοις σου.

Αγίου Ιωάννου του Νηστευτού (2 Σεπτεμβρίου)

Χρισθείς θείω Πνεύματι, της Εκκλησίας ποιμήν, Θεώ Ιεράτευσας, αγγελικώς επί γης, Ιωάννη Πατήρ ημών, συ γαρ δια νηστείας, σεαυτόν εκκαθάρας, κάθαρσιν των πταισμάτων, τω σω λόγω παρέχεις, τοίς πόθω Ιεράρχα θερμώς προστρέχουσι.

Αγίου Μάμαντος (2 Σεπτεμβρίου)

Παφλαγονίας ο κλάδος και μαρτύρων αγλάϊσμα, πόλεως Μόρφου το κλέος και Κυπρίων το καύχημα, Λεόντων χάσματα έφραξας, Μάμα σοφέ, και μαρτυρίου τον στέφανον κομισάμενος. Δόξα τω σε δοξάσαντι και θαυμαστώς ενισχύσαντι, δόξα τω χορηγούντι δια σού πάσιν ιάματα.

Πολύδωρου του Κυπρίου (3 Σεπτεμβρίου)

Μέγα Καύχημα της Λευκωσίας, μέγα στήριγμα πέλεις Εφέσου, μέγα κλέος τε των δύο πόλεων, της μεν γαρ γόνος σεπτός εχρημάτισας, την δε τα σα επορφύρωσαν αίματα. Αλλά πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ Πολύδωρε, ίνα ρυσθώμεν κινδύνων και θλίψεων.

Αγίου Ανθίμου Νικομηδείας (3 Σεπτεμβρίου)

Ως φοίνιξ εξήνθισας, τη Εκκλησία Χριστού, καρποίς τοις των λόγων σου, των ευσεβών τας ψυχάς, εκτρέφων εν χάριτι όθεν και εναθλήσας, Πάτερ Άνθιμε χαίρων, ώφθης Ιερομάρτυς, ευκλεής του Σωτήρος, ω πρέσβευε δεόμεθα, υπέρ των ψυχών ημών.

Προφήτου Μωυσέως του Θεόπτου (4 Σεπτεμβρίου)

Γνόφον άυλον, τεθεαμένος, νόμον ένθεον, πλαξίν εδέξω, ως θεάμων μυστηρίων του Πνεύματος και καταπλήξας την Αίγυπτον θαύμασι, δημαγωγός Ισραήλ εχρημάτισας. Μωυσή ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Προφήτου Ζαχαρία και Αγίας Ελισάβετ (5 Σεπτεμβρίου)

Ιερωσύνης στολισμόν, περιβαλλόμενος σοφέ, κατά τον νόμον του Θεού, ολοκαυτώματα δεκτά, ιεροπρεπώς προσενήνοχας Ζαχαρία· και γέγονας φωστήρ, και θεατής μυστικών, τα σύμβολα εν σοι, τα της χάριτος, φέρων εκδήλως πάνσοφε, και ξίφει αναιρεθείς εν τω ναώ του Θεού, Χριστού Προφήτα, συν τω Προδρόμω, πρέσβευε σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Ανάμνησις του εν Χωναίς θαύματος του Αρχαγγέλου Μιχαήλ (6 Σεπτεμβρίου)

Ως νεφέλη ωράθης επισκιάζουσα, Μιχαήλ Ταξίαρχο τω σω αγίω ναώ, υετίζων δαψιλώς ύδωρ αθάνατον όθεν ως άλλη κιβωτόν, διεφύλαξας αυτόν, και ρείθρων των ποταμίων, τον ρουν ηκόντισας πόρρω, προς ευφροσύνην των ψυχών ημών.

Αγίου Σώζοντος του Μάρτυρα (7 Σεπτεμβρίου)

Δι’ όμφης ουρανίου πιστωθείς προς τα κρείττονα, τους της ευσέβειας αγώνας, απτοήτως διέδραμες και ώφθης του Σωτήρος κοινωνός, αθλήσας Μάρτυς Σώζων ανδρικώς· δια τούτο διασώζεις εκ πειρασμών, τους πίστει προσιόντας σοι. Δόξα τω παρασχόντι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Γενέσιον της Θεοτόκου (8 Σεπτεμβρίου)

Η γέννησίς σου Θεοτόκε, χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη· εκ σού γαρ ανέτειλεν ο ήλιος της δικαιοσύνης, Χριστός ο Θεός ημών, και λύσας την κατάραν, έδωκε την ευλογίαν· και καταργήσας τον θάνατον, εδωρήσατο ημίν ζωήν την αιώνιον.

Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης (9 Σεπτεμβρίου)

Η δυάς η αγία και Θεοτίμητος, Ιωακείμ και η Άννα ως του Θεού ανχιστείς, ανυμνείσθωσαν φαιδρώς ασμάτων κάλλεσιν ούτοι γαρ έτεκον ημίν, την τεκούσαν υπέρ νούν, τον άσαρκον βροτωθέντα, εις σωτηρίαν του κόσμου, μεθ’ ης πρεσβεύουσι σωθήναι ημάς.

Αγίων Μηνοδώρας, Μητροδώρας και Νυμφοδώρας (10 Σεπτεμβρίου)

Τον τρισάριθμον σύλλογον και θεόπλοκον των αυταδέλφων παρθένων στέψωμεν θείαις ωδαίς· ανδρικώς γαρ τον εχθρόν κατετροπώσαντο. Όθεν προΐσταντε ημών των βοώντων εκτενώς· χαίρε, σεμνή Μηνοδώρα, συν Μητροδώρα τη θεία και Νυμφοδώρα τη θεόφρονι.

Θεοδώρας Οσίας (11 Σεπτεμβρίου)

Εν σοι, Μήτερ, ακριβώς διεσώθη το κατ εικόνα· λαβούσα γαρ τον σταυρόν, ηκολούθησας τω Χριστώ, και πράττουσα εδίδασκες, υπέροραν μεν σαρκός· παρέρχεται γαρ επιμελείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανάτου· διό και μετά Αγγέλων συναγάλλεται, οσία Θεοδώρα, το πνεύμα σου.

Οσίου Ευφροσύνου του μαγείρου (11 Σεπτεμβρίου)

Ταπεινώσει καρδίας Πάτερ Ευφρόσυνε, τω μαγειρείω προσφέρων διακονίαν την σην, επληρώθης αληθώς Αγίου Πνεύματος· όθεν εγνώρισεν ημίν, την σην δόξαν ο Θεός, δι’ ιερέως οσίου· ης και ημάς θεοφόρε, μετόχους δείξον ταις πρεσβείαις σου.

Αγίου Αυτονόμου (12 Σεπτεμβρίου)

Εκ Δυσμών ανατείλας ως αστήρ ουρανόφωτος, και προς την Εώαν εκλάμψας, ταις ακτίσι των τρόπων σου, τον Ήλιον της δόξης Ιησούν, εδόξασας αθλήσει σου στερρή· δια τούτο εδοξάσθης θεουργικώς, Αυτόνομε Πατήρ ημών. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν Ιάματα.

Αγίου Κορνηλίου του Εκατόνταρχου (13 Σεπτεμβρίου)

Δικαιοσύνης διαπρέπων τοις έργοις, τον φωτισμόν της ευσεβείας εδέξω και αποστόλων σύμπονος εδείχθης αληθώς· τούτοις κοινωνήσας γαρ, δι’ ενθέων καμάτων του Χριστού την σάρκωσιν ανέκραξας πάσι· μεθ’ ών δυσώπει σώζεσθαι ημάς τους σε τιμώντας, παμμάκαρ Κορνήλιε.

Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου)

Σώσον Κύριε τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου, νίκας τοις Βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος και το σον φυλάττων δια του Σταυρού σου πολίτευμα.

Ο Αγίου Κυπριανού (14 Σεπτεμβρίου)

Και τρόπων μέτοχος, και θρόνων διάδοχος των Αποστόλων γενόμενος, την πράξιν εύρες θεόπνευστε εις θεωρίας επίβασιν, διά τούτο τον λόγον της αληθείας ορθοτομών, και τη πίστει ενήθλησας μέχρις αίματος, ιερομάρτυς Κυπριανέ, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Νικήτα Μάρτυρος (15 Σεπτεμβρίου)

Νίκην έστησας κατά της πλάνης, νίκην είληφας, άφθαρτον γέρας, επαξίως Νικήτα φερώνυμε· συ γαρ νικήσας εχθρών την παράταξιν, δια πυρός τον αγώνα ετέλεσας. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Βησσαρίωνος Αρχιεπισκόπου Λαρίσης (15 Σεπτεμβρίου)

Της Πύλης το βλάστημα, της Θεσσαλίας φωστήρ, της Τρίκκης το σέμνωμα και των θαυμάτων πηγή, εδείχθης τρισόλβιε. Πάσαν δοκιμασίαν εν Χριστώ υπομείνας, δόξῃ ηγλαϊσμένος σύν αγγέλοις αγάλλῃ. Άγιε Βησσαρίων πανάριστε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίας Ευφημίας (16 Σεπτεμβρίου)

Τω θείω έρωτι, Λαμπρώς αθλήσασα, εις oσμήν έδραμες, Χριστού πανεύφημε, οία νεάνις παγκαλής, και Μάρτυς πεποικιλμένη, όθεν εισελήλυθας, εις παστάδα ουράνιον, κόσμω διανέμουσα, ιαμάτων χαρίσματα, και σώζουσα τους σοι εκβοώντας, χαίροις θεόφρον Ευφημία.

Αγίου Αυξιβίου (17 Σεπτεμβρίου)

Τον Θεόν παιδιόθεν αγάπησας Αυξιβιε, ειδωλολατρίας την πλάνην ευτελές ώσπερ ράκος απέβαλες, και φεύγων εφημέρων χαρμονήν, ουράνιον απήλαυσας τροφήν, εν αυλαίς ταις του Κυρίου, διακονών τον δι ημάς πτωχεύσαντα. Σεμνύνονται μάκαρ επι σοι Ρωμαίων αστύ αμα Κύπρος τε, Κώμη δι Αστρομερίτου ως πολιούχον σε έχοντα.

Αγίων Μαρτύρων Σοφίας, Πίστης, Ελπίδας και Αγάπης (17 Σεπτεμβρίου)

Ως ελαία κατάκαρπος ανεβλάστησας εν ταις αυλαίς του Κυρίου, Σοφία μάρτυς σεμνή και προσήγαγες Χριστώ καρπόν ηδύτατον τους της νηδύος σου βλαστούς, δι’ αγώνων ευαγών, Αγάπην τε και Ελπίδα συν τη θεόφρονι Πίστει· μεθ’ ων δυσώπει υπέρ πάντων ημών.

Ευμενίου Επισκόπου Γορτύνης (18 Σεπτεμβρίου)

Ταχύν προμυθέα σε, και αρωγόν ευμενή, κεκτήμεθα Όσιε, ως του Χριστού μιμητήν. Ευμένιε ένδοξε, συ γαρ αναβλαστών, συμπαθείας τα ρείθρα, βρύεις τη Εκκλησία, ιαμάτων πελάγη. Αλλά και τοις τιμώσι σε, σκέπη γενήθητι.

Αγίας Αριάδνης (18 Σεπτεμβρίου)

Τη του Χριστού κυβερνωμένη παλάμη, ουκ εδουλώθης την ψυχήν Αριάδνη, αλλά ελευθέρα γνώμη ηνδραγάθησας, πάσαν γαρ επίνοιαν, του εχθρού καθελούσα, στέφος χαριτόπλοκον, εκ Θεού εκομίσω, ον εκδυσώπει Μάρτυς εκτενώς, ελεηθήναι, τους σε μακαρίζοντας.

Αγίων Τροφίμου, Σαββατίου και Δορυμέδων (19 Σεπτεμβρίου)

Την ακαθαίρετον, Τριάδος δύναμιν, ανθηφορήσαντες, μάρτυρες ένδοξοι, εναπετέματε στερρώς, την άκανθαν της απάτης, Τρόφιμε μακάριε, Εκκλησίας εντρύφημα, Σαββάτιε πάνσοφε, αθλητών εγκαλλώπισμα, και δόξα ευσεβών Δορυμέδων όθεν υμάς ανευφημούμεν.

Αγίων Ευσταθίου, Θεοπίστης, Αγαπίου και Θεοπίστου (20 Σεπτεμβρίου)

Αγρευθείς ουρανόθεν προς ευσέβειαν ένδοξε, τη του σοι οφθέντος δυνάμει, δι’ ελάφου Ευστάθιε, ποικίλους καθυπέστης πειρασμούς, και ήστραψας εν άθλοις ιεροίς, συν τη θεία σου συμβίω και τοις υιοίς, φαιδρύνων τους βοώντας σοι. Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω δείξαντι σε εν παντί, Ιώβ παμμάκαρ δεύτερον.

Αγίου Κοδράτου του Αποστόλου (21 Σεπτεμβρίου)

Σοφίας ταις ακτίσι φαιδρύνας σου τον βίον, είλκυσας του Πνεύματος, μάκαρ, την πυρίπνοον χάριν και ηύγασας δόγματα ζωής, Κοδράτε, ως απόστολος Χριστού· δια τούτο ως φωστήρα σε απλανή γεραίροντες εκβοώμεν· δόξα τω δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Αγίου Φωκά του Ιερομάρτυρα (22 Σεπτεμβρίου)

Εκ βρέφους του Πνεύματος, οφθείς δοχείον λαμπρόν, θαυμάτων επλούτησας, την παρ’ αυτού δωρεάν, Φωκά Ιερώτατε, όθεν ιερουργήσας, τω Σωτήρι οσίως, έπιες εν αθλήσει, το ποτήριον τούτου, ω πρέσβευε δεόμεθα, υπέρ των ψυχών ημών.

Συλλήψεως Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού (23 Σεπτεμβρίου)

Η πρώην ου τίκτουσα, στείρα ευφράνθητι, ιδού γαρ συνέλαβες, Ηλίου λύχνον σαφώς, φωτίζειν τον μέλλοντα, πάσαν την οικουμένην, αβλεψίαν νοσούσαν, χόρευε Ζαχαρία, εκβοών παρρησία· Προφήτης του Υψίστου εστίν, ο μέλλων τίκτεσθαι.

Αγίας Θέκλας (24 Σεπτεμβρίου)

Του Παύλου συνέκδημος, ως καθαρά την ψυχήν, και πρώταθλος πέφηνας, εν γυναιξίν ευκλεώς, Χριστόν αγαπήσασα, συ γαρ της ευσεβείας, πτερωθείσα τω πόθω, ήθλησας υπέρ φύσιν, Ισαπόστολε Θέκλα διο σε ο Πανοικτίρμων νύμφην ηγάγετο.

Σύναξις Υπεραγίας Θεοτόκου Μυρτιδιωτίσσης (24 Σεπτεμβρίου)

Ως κρήνη ακένωτος, των παρά σοι αγαθών, Εικών σου η άχραντος, τοις Κυθηρίοις Αγνή, εδόθη κραυγάζουσι, χαίρε η προστασία, πάντων των δεομένων, χαίρε η σωτηρία, των τιμώντων σε πόθω, χαίρε η τω παραλύτω, την ίασιν βραβεύουσα.

Αγίας Ευφροσύνης (25 Σεπτεμβρίου)

Ως παρθένος φρόνιμη και αδιάφθορος, κοτηγγυήθης οσίως τω Ζωοδότη Χριστώ, και προσκαίρων την χλιδήν εμφρόνως έλιπες, όθεν εν μέσω των ανδρών, ως αμόλυντος αμνάς, εξέλαμψας Ευφροσύνη, και του Βελίαρ τα κέντρα, τη πολιτεία σου απήμβλυνας.

Μετάστασις Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου (26 Σεπτεμβρίου)

Απόστολε Χριστώ τω Θεώ ηγαπημένε, επιτάχυνον ρύσαι λαόν αναπολόγητον δέχεταί σε προσπίπτοντα, ο επιπεσόντα τω στήθει καταδεξάμενος, ον ικέτευε Θεολόγε, και επίμονον νέφος εθνών διασκεδάσαι, αιτούμενος ημίν ειρήνην και το μέγα έλεος.

Αγίου Καλλιστράτου (27 Σεπτεμβρίου)

Τω θείω Πνεύματι, περιφραξάμενος, Μάρτυς Καλλίστρατε, λαμπρώς ηρίστευσας, καταβολών τον δυσμενή, σοφία των σων αγώνων όθεν και προσήγαγες, τω Χριστώ ως θυμίαμα, δήμον παναοίδιμον, Αθλητών πιστευσάντων σοι, μεθ’ ων υπέρ ημών εκδυσώπει, των ευφημούντων σε εν ύμνοις.

Αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου (28 Σεπτεμβρίου)

Των Λευκάρων τον γόνον, και της Κύπρου το καύχημα, και Μονής Εγκλείστρας το κλέος, θεοφόρον Νεόφυτον, τιμήσωμεν εν ύμνοις και ωδαίς, ως σκεύος ουρανίων αρετών, και ως πρέσβυν ημών μέγαν προς τον Θεόν, από ψυχής κραυγάζοντες. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.

Αγίου Χαρίτωνος (28 Σεπτεμβρίου)

Χαρίτων του Πνεύματος, καταυγασθείς ταις αυγαίς, φωστήρ εχρημάτισας, της εναρέτου ζωής, Χαρίτων μακάριε, συ γαρ ομολογία, αληθείας εμπρέψας, έλαμψας εν ερήμω, εγκράτειας τοις πόνοις. Διο των ευφημούντων σε, Πάτερ μνημόνευε.

Αγίου Κυριακού του Αναχωρητού (29 Σεπτεμβρίου)

Χριστώ ηκολούθησας, καταλιπών τα της γης, και βίον ισάγγελον, επολιτεύσω σαφώς, ως άσαρκος Όσιε, συ γαρ εν ταις ερήμοις, προσχωρών θείω πόθω, σκίλλη πίκρα την πάλαι, πικράν γεύσιν απώσω. Διο Κυριακέ θεοφόρε, αξίως δεδόξασαι.

Αγίου Γρηγορίου επισκόπου Μεγάλης Αρμενίας (30 Σεπτεμβρίου)

Θείας πίστεως, τη γεωργία, ενεούργησας, βροτών καρδίας, κατασπείρας την του Λόγου επίγνωσιν, και λαμπρυνθείς μαρτυρίου τοις στίγμασιν, ιεραρχία Γρηγόριε έφανας. Πάτερ όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Απολυτίκια μηνός Οκτωβρίου

Αγίου Ρωμανού του Μελωδού (1 Οκτωβρίου)

Ως σάλπιγξ θεόληπτος, των ουρανίων ωδών, ενθέως εφαίδρυνας, την Εκκλησίαν Χριστού, τοις θείοις σου άσμασι, συ γαρ της Θεοτόκου, εμπνευσθείς τη ελλάμψει, ένθεος υμνηπόλος, εγνωρίσθης εν κόσμω, διο σε πόθω τιμώμεν, Ρωμανέ Όσιε.

Ανανίου Αποστόλου (1 Οκτωβρίου)

Απόστολε άγιε Ανανία, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ινα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη τας ψυχαίς ημών.

Αγίου Κυπριανού και Αγίας Ιουστίνης (2 Οκτωβρίου)

Θείας πίστεως, τη φωταυγεία, σκότος έλιπες, της ευσεβείας, και φωστήρ της αληθείας γεγένησαι ποιμαντικώς γαρ φαιδρύνας τον βίον σου, Κυπριανέ τη αθλήσει δεδόξασαι. Πάτερ Όσιε, τον Κτίστην ημὶν ιλέωσαι, ομού συν Ιουστίνη τη Θεόφρονι.

Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου (3 Οκτωβρίου)

Χρηστότητα εκδιδαχθείς, και νήφων εν πάσιν, αγαθήν συνείδησιν ιεροπρεπώς ενδυσάμενος, ήντλησας εκ του Σκεύους της εκλογής τα απόρρητα, και την πίστιν τηρήσας, τον ίσον δρόμον τετέλεκας, Ιερομάρτυς Διονύσιε. Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Ιωάννου του Λαμπαδιστή (4 Οκτωβρίου)

Της Λαμπάδος το κλέος, και Κυπρίων αγλάϊσμα, και θαυματουργός όντως ώφθης, Ιωάννη Πατήρ ημών Όσιε. Νηστεία κατατήξας της σαρκός, αλόγους ενθυμήσεις πανσθενώς, όθεν χάριν ιαμάτων, εξ ουρανών ενεδέξω θεόπνευστε. Δόξα τω δεδοκώτι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σού πάσιν ιάματα.

Αγίου Ιεροθέου Α’ Επισκόπου Αθηνών (4 Οκτωβρίου)

Του Παύλου ηλίευσαι, ταις θεηγόροις πλοκαίς, και όλος γεγένησαι, ιερωμένος Θεώ, σοφέ Ιερόθεε, συ γαρ φιλοσοφίας, ταις ακτίσιν εκλάμπων, ώφθης θεολογίας, ακριβούς υποφήτης, δι’ ης μυσταγωγούμεθα, Πάτερ τα κρείττονα.

Αγίας Χαριτίνης (5 Οκτωβρίου)

Θεία χάριτι, κραταιωθείσα, κράτος ήσχυνας, της δυσσεβείας, Χαριτίνη υπέρ φύσιν αθλήσασα όθεν χαρίτων πηγήν αδαπάνητον, ως γλυκασμόν αναβλύζεις τοις κράζουσι. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Ιερομάρτυρος Ερμογένους (5 Οκτωβρίου)

Της Φοινήκης ο κλάδος και Σαμίων το στήριγμα, φύλαξ και φρουρός των Κυπρίων, Ερμογένες πατήρ ημών αναδείχθεις, την θάλασσαν διήλθες ώσπερ ζων, και ταύτης τρικυμίας χαλινών, θαυμασίως λάρνακά σου, Επισκοπή τη πόλει κατεστήριξας, δόξα το ούτως ευδοκίσαντι Θεώ, δόξα τω σε οδηγήσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Οσίου Κενδέου (6 Οκτωβρίου)

Της ερήμου πολίτης και εν σώματι Άγγελος, και θαυματουργός ανεδείχθης, θεοφόρε Κενδέα, πατήρ ημών όσιε, νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, ουράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τους νοσούντας και τας ψυχάς, των πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σού πάσιν ιάματα.

Αγίου Θωμά (6 Οκτωβρίου)

Ως θείος Απόστολος, θεολογίας κρουνούς, ενθέως εξήντλησας, εκ λογχονύκτου πλευράς, Χριστού του Θεού ημών. Όθεν της ευσεβείας, κατασπείρας τον λόγον, έλαμψας εν Ινδία, ως ακτίς ουράνια, Θωμά των Αποστόλων, το θείον αγλάισμα.

Αγίων Σέργιου και Βάκχου (7 Οκτωβρίου)

Τριάδος της Αγίας οπλίται τροπαιούχοι, η λαμπρά δυάς των Μαρτύρων, ωράθητε εν άθλοις, Σέργιος ο θείος αριστεύς, και Βάκχος ο γενναίος αθλητής, δια τούτο δοξασθέντες περιφανώς, προΐστασθε των βοώντων. Δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι’ υμών, πάσιν ιάματα.

Των 99 Οσίων Πατέρων εν Κρήτη (7 Οκτωβρίου)

Χορός πολυάριθμος, των Ασκητών του Χριστού, λαμπρώς συγκρωτούμενος, τω της αγάπης δεσμώ, εν Κρήτη εξέλαμψεν· ένθα και ομοφρόνως, ενασκήσαντες πίστει, πάντες μια ημέρα, μετετέθησας άνω, πρεσβεύοντες Χριστώ τω Θεώ, δούναι πάσιν ημίν συγχώρησιν.

Αγίας Πελαγίας (8 Οκτωβρίου)

Εξ ακανθών καθάπερ ρόδον ευώδες, τη Εκκλησία Πελαγία εδείχθης, ταις εναρέτοις πράξεσιν ευφραίνουσα ημάς, όθεν και προσήγαγες, ως οσμήν ευωδίας, τω σε θαυμαστώσαντι, τον σον βίον Οσία. Ον εκδυσώπει σώζεσθαι ημάς, παθών παντοίων, ψυχής τε και σώματος.

Αγίου Ιακώβου του Αλφαίου (9 Οκτωβρίου)

Την χάριν του Πνεύματος, γλωσσοπυρσεύτω πνοή, ως θείος απόστολος, υποδεχθείς τη ψυχή, Ιάκωβε ένδοξε, έλαμψας εν τω κόσμω, ως αστήρ εωσφόρος, έλυσας των ειδώλων, την πολύθεον νύκτα. Και νυν απαύστως δυσώπει, υπέρ των ψυχών ημών.

Αγίων Ευλαμπίου και Ευλαμπίας (10 Οκτωβρίου)

Της φύσεως θεσμώ, συνημμένοι ενθέως, ομόψυχοι στερρώς, ως ομαίμονες θείοι, αατάδελφοι Μάρτυρες, εν αθλήσει ωράθητε, ω Ευλάμπιε, συν τη σεμνή Ευλαμπία, όθεν στέφανον, νικητικόν δεδεγμένοι, ημάς διασώζετε.

Αγίου Φιλίππου του Αποστόλου και Διακόνου (11 Οκτωβρίου)

Θείας χάριτος, πλήρης υπάρχων, διηκόνησας, τη Εκκλησία, ως Διάκονος Του Λόγου Απόστολε, θεοσημείαις δε θείαις χρησάμενος, της Σαμαρείας τα πλήθη κατηύγασας. Μάκαρ Φίλιππε, Χριστόν τον θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Του Αγίου Θεοσεβίου (12 Οκτωβρίου)

Θείον φρόνημα, έχων παμμάκαρ, εκ νεότητος, εν τη ψυχή σου, θεοφρόνως τω Θεώ ευηρέστησας. Και αρεταίς λαμπρυνθείς Θεοσέβιε, θαυμάτων χάριν θεόθεν απέλαβες. Πάτερ ’Οσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίων Πρόβου, Ανδρονίκου και Τάραχου (12 Οκτωβρίου)

Ισχύν την άμαχον, περιζωσάμενοι, κατεπαλαίσατε, εχθρών τας φάλαγγας, και εδοξάσατε Χριστόν, αθλήσεως τοις αγώσι, Πρόβε παναοίδιμε, ο πρόβας προς τα κρείττονα, ένδοξε Ανδρόνικε, Εκκλησίας εκνίκημα, και Τάραχε πιστών η γαλήνη, ο τρισαυγής Μαρτύρων δήμος.

Αγίων Κάρπου, Αγαθοδώρου, Αγαθονίκης και Πάπυλου (13 Οκτωβρίου)

Βίον ένθεον, διαδραμόντες, Χριστού ώφθητε, συγκληρονόμοι, δι’ αθλήσεως εχθρόν τροπωσάμενοι, Κάρπε σοφέ και κλεινέ Αγαθόδωρε, Αγαθονίκη και Πάπυλε ένδοξε. Θείοι Μάρτυρες, Χριστώ τω Θεώ πρεσβεύσατε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Ναζαρίου, Προτασίου, Κελσίου και Γερβασίου Μαρτύρων (14 Οκτωβρίου)

Τετράριθμον σύνταγμα, των αθλητών του Χριστού, Ναζάριον μέλψωμεν, συν Γερβασίω ομού, Προτάσιον, Κέλσιον· ούτοι γαρ την Τριάδα, ανεκήρυξαν πάσιν, λύσαντες δι αγώνων, των ειδώλων την πλάνην. Αυτών Χριστέ ικεσίαις, πάντας ελέησον.

Νέας Οσίας Παρασκευής (14 Οκτωβρίου)

Της χαμαιζήλου τρυφής σοφώς την απόλαυσιν, υπεριδούσα προς θεία ήρθης σκηνώματα, και των ιάσεων τοις πιστοίς πηγήν κατέλιπες, το ιερόν σου σκήνος Μήτερ πανεύφημε, Επιβατών το καύχημα το σεπτόν, και βεβαία προστάτις Παρασκευή, μη παύση θερμώς Χριστώ τω Θεώ, υπέρ ημών αεί πρεσβεύουσα.

Αγίου Λουκιανού (15 Οκτωβρίου)

Θείω Πνεύματι, λελαμπρυσμένος, γνώσιν ένθεον, εταμιεύσω, και της πίστεως τον λόγον ετράνωσας, όθεν Μαρτύρων αλείπτης γενόμενος, Λουκιανέ εν αθλήσει ηρίστευσας. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Λογγίνου του Εκατόνταρχου (16 Οκτωβρίου)

Τον Ήλιον της δόξης Σταυρώ προσηλωθέντα, και τοις εν σκιά του θανάτου εκλάμποντα ως είδες, ηυνάσθης αυτού ταις αστραπαίς, και ήθλησας Λογγίνε ευσεβώς, διά τούτο νοσημάτων παντοδαπών, λυτρούσαι τους εκβοώντας, δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι διά σου, πάσιν ιάματα.

Ωσηέ Προφήτου (17 Οκτωβρίου)

Θείον έσοπτρον, του Παρακλήτου, εχρημάτισας, σοφέ Προφήτα, τας σεπτάς εκφαντορίας δεχόμενος· όθεν εν κόσμω μελλόντων την πρόγνωσιν, ώσπερ φωτός λαμπηδόνας εξήστραψας· Ωσηέ ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίων Αναργύρων Κοσμά, Δαμιανού, Λεοντίου, Ανθίμου και Ευπρεπίου των Μαρτύρων (17 Οκτωβρίου)

Άγιοι Ανάργυροι και θαυματουργοί, επισκέψασθε τας ασθενείας ημών, δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε ημίν.

Ευαγγελιστού Λουκά (18 Οκτωβρίου)

Απόστολε Άγιε και Ευαγγελιστά Λουκά, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.

Προφήτου Ιωήλ (19 Οκτωβρίου)

Ως έμπνουν κειμήλιον, των ιερών αρετών, Προφήτης θεόληπτος, ώφθης σοφέ, Ιωήλ, ελλάμψει του Πνεύματος· όθεν της ευσέβειας, η πηγή ως προέφης, έβλυσε τοις εν κόσμω, εκ του οίκου Κυρίου ης νυν καταπολαύοντες, πόθω τιμώμεν σε.

Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων του Αγίου Γερασίμου Κεφαλληνίας (20 Οκτωβρίου)

Των Ορθοδόξων προστάτην και εν σώματι άγγελον, και θαυματουργόν θεοφόρον νεοφανέντα ημίν, επαινέσωμεν πιστοί θείον Γεράσιμον· ότι αξίως παρά Θεού απείληφεν, ιαμάτων την αέναον χάριν· ρώννυσι τους νοσούντας, δαιμονώντας ιάται· διό και τοις τιμώσιν αυτόν, βρύει ιάματα.

Αγίου Ιλαρίωνος του Μεγάλου (21 Οκτωβρίου)

Εγκρατείας τη αίγλη λαμπρυνθείς την διάνοιαν, ήστραψας θαυμάτων ακτίνας Ιλαρίων Πατήρ ημών, και γεγονός φωστήρ περιφανής, και στύλος ευσέβειας θεαυγής, καταυγάζων τη ενθέω σου βιοτή, τους πίστει προσιόντας σοι. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι διά σου, πάσιν ιάματα.

Αγίου Αβερκίου επισκόπου Ιεραπόλεως (22 Οκτωβρίου)

Αποστόλων τον ζήλον εκμιμησάμενος, τη Εκκλησία εκλάμπεις ως εωσφόρος αστήρ, την θεόσδοτον ισχύν φαίνων τοις έργοις σοί, συ γαρ θαυμάτων ιερών, τας δυνάμεις ενεργών, Αβέρκιε Ιεράρχα, προς ευσέβειας εισόδους, τους πλανωμένους καθωδήγησας.

Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου (23 Οκτωβρίου)

Ως του Κυρίου Μαθητής, ανεδέξω δίκαιε το Ευαγγέλιον ως Μάρτυς έχεις το απαράτρεπτον την παρρησίαν ως Αδελφόθεος το πρεσβεύειν ως Ιεράρχης. Ικέτευε Χριστόν τον Θεόν, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίου Αρέθα (24 Οκτωβρίου)

Ευσεβεία εμπρέπων τη αθλήσει δεδόξασαι, την των Χριστοκτόνων κακίαν καθελών τη ενστάσει σου, διό και προσενήνοχας Χριστώ, Μαρτύρων αρραγή συνασπισμών, ώσπερ θείος παιδοτρίβης και οδηγός, Αρέθα παμμακάριστε. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι διά σου, πάσιν Ιάματα.

Αγίων Μαρκιανού και Μαρτυρίου (25 Οκτωβρίου)

Ζήλον ένθεον αναλαβόντες, ημαυρώσατε Αρείου πλάνην ομοούσιον Τριάδα κηρύττοντες, Μαρκιανέ και θεόφρων Μαρτύριε, ορθοδοξίας οι άσειστοι πρόβολοι, θείοι μάρτυρες, Χριστώ τω Θεώ πρεσβεύσατε δωρίσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Δημητρίου (26 Οκτωβρίου)

Μέγαν εϋρατο, εν τοις κινδύνοις, σε υπέρμαχον, η οικουμένη, αθλοφόρε τα έθνη τροπούμενον. Ως ουν Λυαίου καθείλες την έπαρσιν, εν τω σταδίω θαρρύνας τον Νέστορα, ούτως Άγιε, μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Νέστωρα και Αγίου Λούπου (27 Οκτωβρίου)

Αθλητής ευσεβείας ακαταγώνιστος, ως κοινωνός και συνηθής του Δημητρίου όφθεις, ηγωνίσω ανδικώς Νέστορ μακάριε· τη θεϊκή γαρ αρωγή, τον Λυαίον καθελών, ως άμωμον ιερείον, σφαγιασθείς προσηνέχθης, τω Αθλοθέτη και Θεώ ημών.

Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου (28 Οκτωβρίου)

Της Σκέπης σου Παρθένε, αvυμνούμεν τας χάριτας, ην ως φωτοφόρον νεφέλην, εφαπλοίς υπέρ έννοιαν, και σκέπεις τον λαόν σου νοερώς, εκ πάσης των εχθρών επιβουλής. Σε γαρ σκέπην και προστάτιν και βοηθόν, κεκτήμεθα βοώντες σοι. Δόξα τοις μεγαλείοις σου Αγνή, δόξα τη θεία Σκέπη σου, δόξα τη προς ημάς σου, προμηθεία Άχραντε.

Αγίας Αναστασίας της Ρωμαίας (29 Οκτωβρίου)

Ασκήσει εκλάμψασα ώσπερ παρθένος σεμνή αθλήσεως αίμασι την της αγνείας στολήν ενθέως εφοίνιξας· όθεν, Αναστασία, ως οσία και μάρτυς, χάριτας ιαμάτων αποστράπτεις εν κόσμω πρεσβεύουσα τω Σωτήρι υπέρ των ψυχών ημών.

Αγίου Ζηνοβίου και Αγίας Ζηνοβίας (30 Οκτωβρίου)

Ως θείοι αυτάδελφοι ομονοούντες καλώς, Ζηνόβιε ένδοξε και Ζηνοβία σεμνή, συμφώνως ηθλήσατε· όθεν και των στεφάνων των αφθάρτων τυχόντες, δόξης ακαταλύτου ηξιώθητε άμα, εκλάμποντες τοις εν κόσμω χάριν ιάσεων.

Αγίων Στάχυ, Αμπλία, Απελλή, Ναρκίσσου, Ουρβανού και Αριστοβούλου (31 Οκτωβρίου)

Την κιθάραν του Πνεύματος την εξάχορδον, την μελωδήσασαν κόσμω τας υπέρ νουν δωρεάς, ως εκφάντορας Χριστού ανευφημήσωμεν, Στάχυν Αμπλίαν Απελλήν συν Ναρκίσσω Ουρβανόν και Αριστόβουλον άμα· ως γαρ Απόστολοι θείοι, χάριν αιτούνται ταις ψυχαίς ημών.

Απολυτίκια μηνός Νοεμβρίου

Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού (1 Νοεμβρίου)

Θείου Πνεύματος, τη χειρουργία, θεραπεύετε, παντοίας νόσους, συν Κοσμά Δαμιανέ οι Ανάργυροι, ο γαρ Σωτήρ ιατρούς υμάς έδειξεν, εις περιποίησιν πάντων και ίασιν όθεν ρύσασθε, παθών δυσαλθών και θλίψεων, τους ποθώ τω ναώ υμών προστρέχοντας.

Αγίων Ακινδύνου, Αφθονίου, Ανεμποδίστου, Ελπιδοφόρου και Πηγασίου (2 Νοεμβρίου)

Ακίνδυνον μέλψωμεν, συν Αφθονίω ομού, κλεινόν Ανεμπόδιστον, Ελπιδοφόρον στερρόν, Πηγάσιον ένδοξον ούτοι γαρ ακινδύνως, εξαφθόνου κρατήρας, πηγάζουσι τοις ελπίδι, αρραγεί προσιούσι, χαρίτων ανεμποδίστων, κρήνην θεόβρυτον.

Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Γεωργίου (3 Νοεμβρίου)

Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Ακεψιμά, Ιωσήφ και Αειθαλά Μαρτύρων (3 Νοεμβρίου)

Ως θεράποντες, της ευσεβείας, στύλοι ώφθητε, της Εκκλησίας, πυρσολατρών καθελόντες το φρύαγμα, Ακεψίμα Ιεράρχα πολύαθλε, Αειθαλά Ιωσήφ τε μακάριοι. Αλλ αιτήσασθε, Χριστόν τον Θεόν πανεύφημοι, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Ιαωννικίου του Μεγάλου (4 Νοεμβρίου)

Tην επίγειον δόξαν, πάτερ, κατέλειπες καταυγασθείς τη ελλάμψει της επινοίας Θεού, όθεν έφανας εν γη ως άστρον άδυτον· θείας φωνής γαρ ως Μωσής μυστικώς αξιωθείς, ισάγγελος ανεδείχθης και δωρημάτων ταμείον, Ιωαννίκιε μακάριε.

Αγίου Γαλακτίωνα και Αγίας Επιστήμης (5 Νοεμβρίου)

Tην λαμπράν ξυνωρίδα των μαρτύρων τιμήσωμεν ώσπερ συζυγίαν αρίστην και κλειτήν και θεόφρονα· τον θείον Γαλακτίωνα πιστοί, ομού συν Επιστήμη τη σεμνή. Δι’ ασκήσεως γαρ πόνων αθλητικήν εξήνθησαν φαιδρότητα. Δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι’ υμών πάσιν ιάματα.

Δημητριανού επισκόπου Κυθηρίας Κύπρου (6 Νοεμβρίου)

Της Κυθραίας το κλέος και Κυπρίων αγλάισμα, Αρχιερέων υπήρχες κανών και εδραίωμα, Δημητριανέ πατήρ ημών. Ταις ευχαίς σου ημάς στήριξον, ειρήνην τη πολιτεία σου δώρησαι και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.

Αγίου Παύλου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως (6 Νοεμβρίου)

Θείας πίστεως ομολογία, άλλον Παύλον σε τη Εκκλησία, ζηλωτήν εν ιερεύσιν ανέδειξε· συνεκβοά σοι και Άβελ προς Κύριον, και Ζαχαρίου το αίμα το δίκαιον. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίων τριάντα τριών μαρτύρων των εν Μελιτινή (7 Νοεμβρίου)

Θείω Πνεύματι συντεταγμένοι, δήμος ώφθητε, τροπαιοφόροι αθλοφόροι του Σωτήρος πανθαύμαστοι· ομοφροσύνη γαρ γνώμης ενούμενοι, μαρτυρικώς τον εχθρόν ετροπώσασθε. Αλλ’ αιτήσασθε τριάδα την Υπερούσιον δωρίσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ (8 Νοεμβρίου)

Των ουρανίωv στρατιών Αρχιστράτηγοι, δυσωπούμεv υμάς ημείς οι ανάξιοι, ίvα ταις υμώv δεήσεσι, τειχίσητε ημάς, σκέπη των πτερύγωv, της αΰλου υμών δόξης, φρουρούvτες ημάς προσπίπτοντας, εκτεvώς και βοώντας· Εκ των κινδύνων λυτρώσασθε ημάς, ως Ταξιάρχαι των άνω Δυνάμεων.

Αγίου Νεκταρίου του εν Αιγίνη (9 Νοεμβρίου)

Σηλυβρίας τον γόνον και Αιγίνης τον έφορον, τον εσχάτοις χρόνοις φανέντα αρετής φίλον γνήσιον, Νεκτάριον τιμήσωμεν πιστοί, ως ένθεον θεράποντα Χριστού, αναβλύζει γαρ ιάσεις παντοδαπάς, τοις ευλαβώς κραυγάζουσι. Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σς θαυματώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.

Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου (10 Νοεμβρίου)

Βίον ένθεον, καλώς ανύσας, σκεύος τίμιον του Παρακλήτου, Ανεδείχθης θεοφόρε Αρσένιε, και των θαυμάτων την χάριν δεξάμενος, πάσι παρέχεις ταχείαν βοήθειαν, Πάτερ ’Οσιε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίων Κουάρτου, Έραστου, Τέρτιου, Ολυμπά, Σωσιπάτρου και Ρωδίωνα (10 Νοεμβρίου)

Της σοφίας τον λόγον καταπλουτήσαντες, της ευσέβειας φωστήρες και υποφήται σοφοί, ανεδείχθητε ημίν Χριστόν κηρύττοντες, Κούαρτε, Έραστε, Τέρτιε και Ολυμπά, Σωσίπατρε και Ρωδίων, Απόστολοι θεηγόροι, φωταγωγοί των καρδιών ημών.

Αγίου Μηνά (11 Νοεμβρίου)

Στρατείαν κατέλιπες την κοσμικήν, αθλητά, ουράνιον είληφας την κληρουχίαν, σοφέ, και στέφος αμάραντον, δόξαν αποδιώξας βασιλέως γηίνου, άθλους δε διανύσας μαρτυρίου γενναίου. Διό, μεγαλομάρτυς Μηνά, πρέσβευε σωθήναι ημάς.

Ιωάννου Ελεήμονος (12 Νοεμβρίου)

Εν τη υπομονή σου εκτήσω τον μισθόν σου, Πάτερ όσιε, ταις προσευχαίς αδιαλείπτως εγκαρτερήσας, τους πτωχούς αγαπήσας, και τούτοις επαρκέσας· αλλά πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ Ιωάννη Ελεήμον μακάριε, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίου Νείλου (12 Νοεμβρίου)

Σοφίας τω άνθρακι, άποκαθάρας τον νουν το νάμα έξέπιες, της αιωνίου ζωής, βιώσας ως άγγελος όθεν αεί βλυστάνεις, το άλλόμενον ύδωρ, πράξει και θε είναι ωρία, καταρδεύων τον κόσμον. Διό σε άνευφημούμεν, Νείλε Πατήρ ημών Όσιε.

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου (13 Νοεμβρίου)

Η του στόματος σου καθάπερ πυρσός εκλάμψασα χάρις, την Οικουμένην εφώτισεν, αφιλαργυρίας τω κόσμω θησαυρούς εναπέθετο, το ύψος ημίν της ταπεινοφροσύνης υπέδειξεν. Αλλά σοι λόγοις παιδεύων, Πάτερ Ιωάννη Χρυσόστομε, πρέσβευε τω Λόγω Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Φιλίππου Αποστόλου (14 Νοεμβρίου)

Θείαν έλλαμψιν, του Παρακλήτου, εισδεξάμενος, πυρός εν είδει, παγκοσμίως ως αστήρ ανατέλακας, και τη αγνοίας τον ζόφον διέλυσας, τη θεία αίγλη Απόστολε Φίλιππε. Όθεν πρέσβευε, Χριστώ τω Θεώ δεόμεθα, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά (14 Νοεμβρίου)

Ορθοδοξίας ο φωστήρ, Εκκλησίας το στήριγμα και διδάσκαλε, των μοναστών η καλλονή, των θεολόγων υπέρμαχος απροσμάχητος, Γρηγόριε θαυματουργέ, Θεσσαλονίκης το καύχημα, κήρυξ της Χάριτος, ικέτευε διαπαντός σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίων Γουρία, Άβιβου και Σαμωνά (15 Νοεμβρίου)

Tριάδος ἰσάριθμοι τῆς Ὑπερθέου σαφῶς, Γουρίας καὶ Ἄβιβος καὶ Σαμωνᾶς ὁ κλεινός, ἔνθεοι ὑπάρχοντες ταύτην τοῖς ἀσεβέσιν ὡμολόγησαν ἅμα ἄθλων τὴν τρικυμίαν ἀβλαβῶς διελθόντες· καὶ νῦν ἡμᾶς κυβερνῶσιν ὅρμον πρὸς ἄκλυστον.

Αγίου Ματθαίου του Αποστόλου και Ευαγγελιστού (16 Νοεμβρίου)

Θείας ήκουσας, φωνής του Λόγου, και της πίστεως, το φως εδέξω, καταλείψας τελωνείου τον σύνδεσμον όθεν Χριστού την απόρρητον κένωσιν, ευαγγελίσω Ματθαίε Απόστολε. Και νυν πρέσβευε, δοθήναι τοις σε γεραίρουσι, πταισμάτων ιλασμόν και μέγα έλεος.

Γρηγορίου Νεοκαισάρειας (17 Νοεμβρίου)

Εν προσευχαίς γρήγορων ταις των θαυμάτων εργασίαις εγκαρτερών, επωνυμίαν, εκτήσω τα κατωρθώματα, αλλά πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, Πάτερ Γρηγόριε, φωτίσαι τας ψυχάς ημών, μήποτε υπνώσωμεν, εν αμαρτίαις εις θάνατον.

Αγίου Γενναδίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (17 Νοεμβρίου)

Αρετών ταις ιδέαις κατακοσμούμενος, της Εκκλησίας εδείχθης Αρχιεράρχης σοφός, και ποιμήν αληθινός, πάτερ Γεννάδιε, ως θεράπων του Χριστού, και οσίων κοινωνός, εν πάση δικαιοσύνη. Και νυν δυσώπει απαύστως, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίων Πλάτωνος και Ρωμανού (18 Νοεμβρίου)

Δυάς η ευκλεής, των κλεινών Αθλοφόρων, εδόξασε λαμπρώς, την Αγίαν Τριάδα, ο Πλάτων ο ένδοξος, Ρωμανός τε ο ένθεος, εναθλήσαντες, και τον εχθρόν καθελόντες, όθεν πάντοτε, υπέρ ημών δυσωπούσι, τον μόνον Φιλάνθρωπον.

Αγίου Βαρλαάμ (19 Νοεμβρίου)

Νεανικήν ενδεδυμένος ανδρείαν μαρτυρικήν, εν πολιά καρτερίαν, συ ενεδείξω ένδοξε, δοξάσας τον Χριστόν. Τούτω δε προσήγαγες δεξιάν κεκαυμένην, ως θυσίαν άμωμον την αγίαν ψυχήν σου. Μεγαλομάρτυς, πρέσβευε αεί, πάσιν δοθήναι, Βαρλαάμ, συγχώρησιν.

Αγίων Πρόκλου και Γρηγορίου (20 Νοεμβρίου)

Λυχνία ως δίπυρσος των θεϊκών δωρεών, ακτίσι της χάριτος φωταγωγούσιν ημάς πατέρες οι ένθεοι, Πρόκλος του Βυζαντίου, ο σοφός ποιμενάρχης, Γρηγόριος ο θεόφρων, Δεκαπόλεως γόνος· διό μετά προθυμίας τούτοις προσέλθωμεν.

Των Εισοδίων της Θεοτόκου (21 Νοεμβρίου)

Σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον, και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις. Εν ναώ του Θεού, τρανώς η Παρθένος δεικνύται, και τον Χριστόν τοις πάσι προκαταγγέλλεται. Αυτή και ημείς μεγαλοφώνως βοήσωμεν, Χαίρε της οικονομίας του Κτίστου η εκπλήρωσις.

Αγίων Φιλήμονος, Αρχίππου, Απφία και Ονησίμου (22 Νοεμβρίου)

Tετράς η θεοσύλλεκτος των αποστόλων Χριστού Φιλήμων και Άρχιππος και συν Απφία ομού, ο θείος Ονήσιμος· λάμψαντες τοις εν σκότει αληθείας την γνώσιν, ήθλησαν ομοφρόνως και την πλάνην καθείλον· και νυν εξευμενίζονται πάσι τον Κύριον.

Αγίου Αμφιλοχίου Επισκόπου Ικονίου (23 Νοεμβρίου)

Σοφίας την έλλαψιν ως καθαρός μυηθείς, δογμάτων ορθότητος φωτοειδείς αστραπάς εκλάμπεις τοις πέρασι· συ γάρ την εν Τριάδι ομοούσιον φύσιν εκήρυξας, ασυγχύτως καθελών τας αιρέσεις. Διό σε, ιεράρχα Αμφιλόχιε, Χριστός εδόξασε.

Αγίων Κλήμεντος και Πέτρου (24 Νοεμβρίου)

Tης θείας γνώσεως εύσημοι σάλπιγγες και των της πίστεως θεσμών εκφάντωρες ιερομάρτυρες Χριστού εδείχθητε τοις εν κόσμω, Κλήμη παναοίδιμε, της ζωής κλήμα εύκαρπον και Πέτρε θεόσοφε, ευσεβών πέτρα άρρηκτε· διό ως των αρρήτων επόπται, ρύσασθαι πάσης ημάς βλάβης.

Αγίας Αικατερίνης (25 Νοεμβρίου)

Την πανεύφημον νύμφην Χριστού υμνήσωμεν, Αικατερίναν την θείαν και πολιούχον Σινά, την βοήθειαν ημών και αντίληψιν, ότι εφήμωσε λαμπρώς τους κομψούς των ασεβών, του Πνεύματος τη μάχαιρα, και νυν ως Μάρτυς στεφθείσα, αιτείται πάσι το μέγα έλεος.

Αγίου Νίκωνος του Μετανοείτε (26 Νοεμβρίου)

Χαίρει έχουσα η Λακεδαίμων, θείαν λάρνακα, των σων λειψάνων, αναβρύουσαν πηγάς των ιάσεων, και διασώζουσα πάντας εκ θλίψεων, τους σοι προστρέχοντας πάτερ εκ πίστεως. Νίκων όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθε ημίν το μέγα έλεος.

Στυλιανού του Παφλαγόνος (26 Νοεμβρίου)

Στήλη έμψυχος, της εγκρατείας, στύλος άσειστος, της Εκκλησίας, Στυλιανέ ανεδείχθής μακάριε, ανατέθεις γαρ Θεώ εκ νεότητος, κατοικητήριον ώφθης του Πνεύματος. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Ιακώβου του Πέρσου (27 Νοεμβρίου)

Ο Μάρτυς Ιάκωβος, ο της Περσίδας βλαστός, τον δόλιον δράκοντα, τοις των αιμάτων κρουνοίς, αθλήσας απέπνιξε, πίστει γαρ αληθείας, μεληδόν τετμημένος, ώφθη τροπαιοφόρος, του Σωτήρος οπλίτης, πρεσβεύων αδιαλείπτως, υπέρ των ψυχών ημών.

Αγίου Στεφάνου του Νέου, του Ομολογητού (28 Νοεμβρίου)

Ασκητικώς προγυμνασθείς εν τω όρει, τας νοητάς των δυσμενών παρατάξεις, τη πανοπλία ώλεσας παμμάκαρ του Σταυρού. Αύθις δε προς άθλησιν, ανδρικώς απεδύσω, κτείνας τον Κοπρώνυμον, τω της Πίστεως ξίφει· και δι’ αμφοίν εστέφθης εκ Θεού, Οσιομάρτυς αοίδιμε Στέφανε.

Αγίων Παραμόνου και Φιλουμένου (29 Νοεμβρίου)

Παράμονον μέλψωμεν συν Φιλουμένω πιστοί, ως θείους θεράποντας και αθλητάς ευκλεείς Χριστού του Θεού ημών· τούτον γαρ φερωνύμως ως φιλήσαντας άγαν, ήσχυναν δι’ αγώνων παρανόμων το κράτος αιτούντες πταισμάτων λύσιν πάσι και έλεος.

Αγίου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου (30 Νοεμβρίου)

Ως των Αποστόλων Πρωτόκλητος, και του Κορυφαίου αυτάδελφος, τω δεσπότη των όλων Ανδρέα ικέτευε, ειρήνην την οικουμένη δωρήσασθαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.

Απολυτίκια μηνός Δεκεμβρίου

Αγίου Φιλαρέτου του Ελεήμονος (1 Δεκεμβρίου)

Θείας πίστεως περιουσία, διεσκόρπισας τοις δεομένοις τον προσιόντα σοι πλούτον, Φιλάρετε· και ευσπλαχνία κοσμήσας τον βίον σου, τον χορηγόν του ελέους εδόξασας. Ον ικέτευε δοθήναι τοις ευφημούσι σε ρανίδα οικτιρμών και θείον έλεος.

Αγίας Μερόπης ή Μυρώπης (2 Δεκεμβρίου)

Καλλιμάρτυς Μυρόπη, και Χριστού Νύμφη άφθορε, νυν Αυτώ παρεστώσα ως ωραία και πάγκαλος, ως λίθους φαιδρούς και διαυγείς, τα στίγματα φέρουσα σαρκός, και αιμάτων την πορφύραν ως βασιλίς περικειμένη ένδοξε, δυσώπει αυτόν υπέρ ημών, των εκ πόθου ευφημούντων σου, ύμνοις επινικίοις και ωδαίς την θείαν άθλησιν.

Αββακούμ Προφήτου (2 Δεκεμβρίου)

Ως όρος προέγραψας, την Θεοτόκον Αγνήν, εξ ης ημίν ελάμψεν, ο των απάντων Θεός, σαρκός ομοιώματι. Όθεν σε ως προφήτην, θεηγόρον τιμώντες, χάριτος ουρανίου, μετάσχειν δυσωπούμεν, πρεσβείαις σου θεοδέκτοις, Αββακούμ ένδοξε.

Προφήτου Σοφονίου (3 Δεκεμβρίου)

Συνιείς φερωνύμως των μελλόντων την πρόγνωσιν, εκφαντορικώς προεκφαίνεις, την αιώνιον λύτρωσιν. Σιών γαρ βασιλέα τον Χριστόν, κηρύττεις Σοφονία εμφανώς· παρ’ αυτού γαρ ελυτρώθημεν της αράς, Προφήτα οι βοώντες σοι. Δόξα τω σε δοξάσαντι Θεώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω δωρουμένω διά σου, πάσι συγχώρησιν.

Αγίας Βαρβάρας (4 Δεκεμβρίου)

Βαρβάραν την Αγίαν τιμήσωμεν· εχθρού γαρ τας παγίδας συνέτριψε, και ως στρουθίον ερρύσθη εξ αυτών, βοηθεία και όπλω του Σταυρού η πάνσεμνος.

Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού (4 Δεκεμβρίου)

Θείον όργανον, της Εκκλησίας, λύρα εύσωμος, της ευσεβείας, ανεδείχθης Ιωάννη πανεύφημε’ όθεν πυρσεύεις του κόσμου τα πέρατα, ταις των σοφών σου δογμάτων ελλάμψεσι. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου (5 Δεκεμβρίου)

Tων οσίων ακρότης και αγγέλοις εφάμιλλος ως γαρ ηγιασμένος εδείχθης εκ παιδός, Σάββα όσιε. Ουράνιον γαρ βίον απελθών, προς ένθεον ζωήν χειραγωγείς διά λόγου τε και πράξεως αληθούς, τους πίστει εκβοώντας σοι. Δόξα τω δεδοκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι διά σου πάσιν ιάματα.

Αγίου Νικολάου (6 Δεκεμβρίου)

Κανόνα πίστεως και εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλον, ανεδειξέ σε τη ποίμνη σου, η των πραγμάτων αλήθεια, δια τούτο εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια. Πάτερ ιεράρχα Νικόλαε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίου Αμβροσίου του επισκόπου Μεδιολάνων (7 Δεκεμβρίου)

Ως θείος διδάσκαλος και ιεράρχης σοφός, δογμάτων ακρίβειαν μυσταγωγείς τους πιστούς, Αμβρόσιε όσιε· λύεις αιρετιζόντων την αχλύν τοις σοις λόγοις· φαίνεις της ευσεβείας την θεόσδοτον χάριν· εν η τούς σε γεραίροντας συντήρει απήμονας.

Αγίου Παταπίου (8 Δεκεμβρίου)

Θείας κλήσεως, ιχνηλατήσας, εκ νεότητας, τας επιδόσεις, δι’ ασκήσεως τω κόσμω εξέλαμψας, και δοξασθείς απάθειας ταις χάρισι, πάθη ποικίλα ίασαι Πατάπιε, Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Η Σύλληψις της Αγίας Άννης (9 Δεκεμβρίου)

Σήμερον της ατεκνίας δεσμά διαλύονται, του Ιωακείμ γαρ και της Άννης εισακούων ο Θεός, παρ ελπίδα τεκείν αυτούς, σαφώς υπισχνέιται Θεοπαίδα, εξ ης αυτός ετέχθη ο απερίγραπτος, βροτός γεγονώς, δι Αγγέλου κελεύσας βοήσαι αυτή, Χαίρε κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου.

Αγίων Μηνά του Καλλικέλαδου, Ερμογένη και Εύγραφου (10 Δεκεμβρίου)

Η καλλικέλαδος, θεόφρον γλώσσα σου, λαμπρώς κηρύξασα, Χριστού την σάρκωσιν, συναθλητάς σοι ευκλεείς, ειλκύσατο εν σταδίω, Μηνά παμμακάριστε, Ερμογένην τον ένδοξον, και τον θείον Εύγραφον, μεθ’ ων χαίρων ηγώνισαι. Και νυν την παναγίαν τριάδα, υπέρ ημών εκδυσώπειτε.

Αγίου Δανιήλ του Στυλίτου (11 Δεκεμβρίου)

Υψώσας το σώμα σου, επί του στύλου σοφέ, τον νουν σου επτέρωσας, προς τον Θεόν ακλινώς, βιώσας ως άγγελος, όθεν σε στήλην ζώσαν, ευσεβείας ειδότες, κράζοντας σοι βοώμεν, Δανιήλ Θεοφόρε, Παντοίων ημάς κινδύνων, πρέσβευε ρύεσθαι.

Αγίου Σπυρίδωνος επισκόπου Τριμυθούντος (12 Δεκεμβρίου)

Της Συνόδου της πρώτης ανεδείχθης υπέρμαχος, και θαυματουργός θεοφόρε, Σπυρίδων Πατήρ ημών· διό νεκρά συ εν τάφω προσφωνείς, και όφιν εις χρυσούν μετέβαλες· και εν τω μέλπειν τας αγίας σου ευχάς, Αγγέλους έσχες συλλειτουργούντας σοι Ιερώτατε. Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ· δόξα τω σε στεφανώσαντι· δόξα τω ενεργούντι διά σου, πάσιν ιάματα.

Αγίων Ευστρατίου, Αυξεντίου, Ορέστη, Μαρδαρίου και Ευγενίου (13 Δεκεμβρίου)

Η πενταυγής των αθλοφόρων χορεία, τη των αγώνων νοητή δαδουχία, την οικουμένην άπασαν αυγάζει νοητώς· ο σοφός Ευστράτιος, συν Αυξεντίω τω θείω, Ορέστης και Μαρδάριος και Ευγένιος άμα, ους ευφημούντες είπωμεν πιστοί· χαίροις μαρτύρων πεντάριθμε σύλλογε.

Αγίων Θύρσου, Φιλήμονα, Απολλώνιου, Αρριανού, Καλλινίκου και Λεύκιου (14 Δεκεμβρίου)

Tην εξαστέλεχον μαρτύρων φάλαγγα, ασμάτων άνθεσιν ανευφημήσωμεν, ως καθαιρέτας του εχθρού και στύλους της ευσεβείας· Θύρσον και Φιλήμονα και στερρόν Απολλώνιον, Αρριανόν Καλλίνικον και τον ένδοξον Λεύκιον· αυτοί γαρ ουρανίων χαρίτων κόσμω πυρσεύουσι την αίγλην.

Αγίου Ελευθερίου του Ιερομάρτυρος και Αγίας Ανθίας της μητρός αυτού (15 Δεκεμβρίου)

Ιερέων ποδήρει κατακοσμούμενος, και αιμάτων τοις ρείθροις επισταζόμενος, τω Δεσπότη σου Χριστώ μάκαρ ανέδραμες, Ελευθέριε σοφέ, καθαιρέτα του Σατάν. Διό μη παύση πρεσβεύων, υπέρ των πίστει τιμώντων, την μακαρίαν σου άθλησιν.

Αγίας Θεοφανούς (16 Δεκεμβρίου)

Προελομένη τα ουράνια πόθω, Θεοφανώ την βιοτήν διεξήλθες, αγγελικώς εν γη περιπολεύουσα· όθεν κατηξίωσαι, ουρανίων χαρίτων, συν Αγγέλων τόξεσι, και Αγίων χορείαις, παριστάμενη τω Παμβασιλεί ον εκδυσώπει, ευρείν ημάς έλεος.

Προφήτου Αγγαίου (16 Δεκεμβρίου)

Προφήτης θεόληηπτος, οία θεράπων Θεού, τω κόσμω ενδέδειξαι, ανακαθάρας τον νούν, Αγγαίε πανεύφημε· όθεν εορταζόντων, ένθα πέφυκεν ήχος, ήρθης ως εορτάζων, εν Θεώ φερωνύμως· ω πρέσβευε θεηγόρε, σώζεσθαι άπαντας.

Αγίου Διονυσίου του Νέου, του Αρχιεπισκόπου Αιγίνης (17 Δεκεμβρίου)

Της Ζακύνθου τον γόνον και Αιγίvης τον πρόεδρον, τον φρουρόν μονής τωv Στροφάδωv, Διοvύσιοv άπαντες τιμήσωμεv συμφώνως οι πιστοί, βοώντες προς αυτόν ειλικριvώς. Tαις λιταίς τους τηv σην μνήμην επιτελούντας σώσον και βοώντας σοι· Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω δωρησαμένω σε ημίv, πρέσβυν ακοίμητον.

Αγίου Μοδέστου (18 Δεκεμβρίου)

Θείων έργων σου, τη επιδείξει, πάσαν εύφρανας, Σιών την θείαν, των Αποστόλων πλουτήσας την έλλαμψιν, και τω Σωτήρι οσίως ιερεύσας, ιεραρχία και βίου λαμπρότητι. Πάτερ Μόδεστε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Σεβαστιανού και των συν αυτώ Μαρτύρων (18 Δεκεμβρίου)

Οι Μάρτυρες σου Κύριε, εν τη αθλήσει αυτών, στεφάνους εκομίσαντο, της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών· σχόντες γαρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλον, έθραυσαν και δαιμόνων, τα ανίσχυρα θράση. Αυτών ταις ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

Αγίου Βονιφατίου και Αγίας Αγλαΐας (19 Δεκεμβρίου)

Μαρτύρων την εύκλειαν ιχνηλατήσας θερμώς, Χριστόν ωμολόγησας επί απίστων στερρώς, σοφέ Βονιφάτιε. Όθεν καθάπερ πλούτον αδαπάνητον, μάρτυς, δέδωκας σου το σώμα τη σεμνή Αγλαΐα· εξ ου τω κόσμω πηγάζει ρώσις και έλεος.

Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου (20 Δεκεμβρίου)

Θείω έρωτι επτερωμένος, του σε ψαύσαντος χερσίν αχράντοις θεοφόρος ανεδείχθης, Ιγνάτιε· και εν τη Δύσει τελέσας τον δρόμον σου, προς την ανέσπερον λήξιν εσκήνωσας. Πάτερ όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε δωρίσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Ιουλιανής Παρθενομάρτυρος (21 Δεκεμβρίου)

Ως νύμφη πανάμωμος, και αθληφόρος σεμνή, τω Λόγω νενύμφευσαι, του αθανάτου Πατρός, Ιουλιανή ένδοξε, συ γαρ φθαρτόν μνηστήρα, παριδούσα εμφρόνως, ήθλησας υπέρ φύσιν, και τον όφιν καθείλες. Και νυν ταις του νυμφίου σου, τρυφάς φαιδρότησι.

Αγίου Θεμιστοκλή (21 Δεκεμβρίου)

Ύμνοις στέψωμεν Θεμιστοκλέα, μέγαν μάρτυρα, της Εκκλησίας, αληθείας του Χριστού τον εκφάντορα· Χριστομαρτύρων ευώδες κειμήλιον, και των πιστών θεοδώρητον καύχημα, Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, σωθήναι εκ κινδύνων τας ψυχάς ημών.

Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολύτριας (22 Δεκεμβρίου)

Tων μαρτύρων ταις χρείαις διακονήσασα, μαρτυρικώς εμιμήσω τας αριστείας αυτών, δι’ αθλήσεως εχθρόν καταπαλαίσασα· όθεν βλαστάνεις δαψιλώς χάριν άφθονον αεί, θέοφρων Αναστασία, τοις προσιούσιν εκ πόθου τη αρωγή της προστασίας σου.

Αγίων Δέκα Μαρτύρων εν Κρήτη (23 Δεκεμβρίου)

Την πολυθαύμαστον Κρήτην τιμήσωμεν, την εξανθήσασαν άνθη τα τίμια, τους μαργαρίτας του Χριστού, Μαρτύρων τους ακρέμονας. Δέκα γαρ υπάρχοντες, αριθμώ οι μακάριοι, δύναμιν μυρίοπλον των δαιμόνων κατήσχυναν· διό και τους στεφάνους εδέξαντο, Μάρτυρες Χριστού οι καρτερόψυχοι.

Αγίας Ευγενίας (24 Δεκεμβρίου)

Θείου Πνεύματος τη υμνωδία, φως προσέλαβες θεογνωσίας, Ευγενία Χριστού καλλιπάρθενε· και εν οσίων χορεία εκλάμψασα, αθλητικώς τον εχθρόν εθριάμβευσας. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε δωρίσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Χριστούγεννα – Η Γέννηση του Χριστού (25 Δεκεμβρίου)

Η Γέννησίς σου Χριστέ ο Θεός ημών, ανέτειλε τω κόσμω, το φως το της γνώσεως, εν αυτή γαρ οι τοις άστροις λατρεύοντες, υπό αστέρος εδιδάσκοντο, σε προσκυνείν τον Ήλιον της δικαιοσύνης, και σε γινώσκειν εξ ύψους Ανατολήν. Κύριε δόξα σοι.

Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου (26 Δεκεμβρίου)

Ως βρέφος βαστάζουσα, εν ταις αγκάλαις Αγνή, τον πάντων δεσπόζοντα, σάρκα λαβόντα εκ σου, χαράς ώφθης πρόξενος, όθεν πάσα η κτίσις, ανυμνεί χαρμοσύνως, σήμερον Θεοτόκε, την φρικτήν σου λοχείαν πηγήν γαρ αθανασίας, κόσμω εκύησας.

Αγίου Στεφάνου του Πρωτομάρτυρος (27 Δεκεμβρίου)

Βασίλειον διάδημα, εστέφθη ση κορυφή, εξ άθλων ων υπέμεινας, υπέρ Χριστού του Θεού, Μαρτύρων Πρωτόαθλε Στέφανε, συ γαρ την Ιουδαίων απέλεγξας μανίαν, είδες σου τον Σωτήρα, του Πατρός δεξιόθεν. Αυτόν ουν εκδυσώπει αεί, υπέρ των ψυχών ημών.

Σίμωνος Οσίου (28 Δεκεμβρίου)

Τη ασκήσει εκλάμψας εν Άθω Όσιε, ως καθαρθείς την καρδίαν των αρετών τω φωτί, εδοξάσθης θαυμαστώς, Σίμων μακάριε· διό και βλύζειν κρουνηδόν, μύρα εύοσμα ημίν, ηξίωσαι μετά τέλος. Αλλά μη παύση πρεσβεύων, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Αγίων Δισμυρίων Μαρτύρων (28 Δεκεμβρίου)

Θείον στράτευμα, πόλις αγία, περιούσιος λαός Κυρίου, ανεδείχθητε δισμύριοι Μάρτυρες, τη γαρ αγάπη αυτού δροσιζόμενοι, δια πυρός τον αγώνα ηνύσατε. Αλλ’ αιτήσασθε, ελέους σοφοί τον πρύτανιν, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Σφαγιασθέντων Αγίων Νηπίων (29 Δεκεμβρίου)

Ως θύματα δεκτά, ως νεόδρεπτα ρόδα και θεία απαρχή, και νεόθυτοι άρνες, Χριστώ τω ώσπερ νήπιον, γεννηθέντι προσήχθητε, αγνά Νήπια, την του Ηρώδου κακίαν, στηλιτεύοντα και δυσωπούντα απαύστως, υπέρ των ψυχών ημών.

Αγίας Ανυσίας (30 Δεκεμβρίου)

Οσίως ανύσασα, των αρετών την οδόν, τω Λόγω νενύμφευσαι, ω Ανυσία σεμνή, και χαίρουσα ήθλησας, αίγλη δε απαθείας, λαμπρυνθείσα Μελάνη, ήστραψας εν τω κόσμω, αρετών λαμπηδόνας, και νυν ημίν ιλεούσθε, Χριστόν τον Κύριον.

Αγίας Μελάνης (ή Μελανίας) (31 Δεκεμβρίου)

Καταυγασθείσα την ψυχήν φρυκτωρίαις του αναλάμψαντος ημίν εκ Παρθένου, εν αρεταίς διελάμψας, πανεύφημε. Πλούτον γαρ σκορπίσασα επί γην εφθαρμένον, εναπεθησαύρισας τον ουράνιον πλούτον και εν ασκήσει εκλάμψας φαιδρώς. Όθεν Μελανή, σε πόθω γεραίρομεν.

Απολυτίκια κινητών εορτών

Α Χαιρετισμοί Της Θεοτόκου

Άγγελος πρωτοστάτης, ουρανόθεν επέμφθη, ειπείν τη Θεοτόκω το χαίρε· και συν τη ασωμάτω φωνή σωματούμενον σε θεωρών Κύριε, εξίστατο και ίστατο, κραυγάζων προς αύτην τοιαύτα. Χαίρε, δι ης η χαρά εκλάμψει· χαίρε, δι ης η αρά εκλείψει.

Θεοδώρου Τήρωνος

Μεγάλα τα της πίστεως κατορθώματα! Εν τη πηγή της φλογός, ως επι ύδατος αναπαύσεως, ο άγιος μάρτυς Θεόδωρος ηγάλλετο· πυρί γαρ ολοκαυτωθής, ως άρτος ηδύς, τη Τριάδι προσήνεκται. Ταις αυτού ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.

Α’ Κυριακής των Νηστειών – Κυριακής της Ορθοδοξίας

Την άχραντον εικόνα σου προσκυνούμεν αγαθέ, αιτούμενοι συγχώρεσιν των πταισμάτων ημών Χριστέ ο Θεός, βουλήσει γαρ ηυδόκησας σαρκί ανελθείν εν τω Σταυρώ ίνα ρύση ους έπλασας εκ της δουλείας του εχθρού όθεν ευχαρίστως βοώμεν σοι χαράς επλήρωσας τα πάντα ο σωτήρ ημών, παραγενόμενος εις το σώσαι τον κόσμον.

Β Χαιρετισμοί Της Θεοτόκου

Ήκουσαν οι ποιμένες των Αγγέλων υμνούντων την ένσαρκον Χριστού παρουσίαν και δραμόντες ως προς ποιμένα, θεωρούσι τούτον ως αμνόν άμωμον εν τη γαστρί Μαρίας βοσκηθέντα ην υμνούντες είπον. Χαίρε, αμνού και ποιμένος μήτηρ· χαίρε αυλή λογικών προβάτων.

Γ Χαιρετισμοί Της Θεοτόκου

Νέαν έδειξε κτίσιν, εμφανίσας ο Κτίστης, ημίν τοις ασπόρου βλαστήσας γαστρός, και φυλάξας ταύτην, ώσπερ ην, άφθορον· ίνα το θαύμα βλέποντες, υμνήσωμεν αυτήν βοώντες. Χαίρε, το άνθος της αφθαρσίας· χαίρε, το στέφος της εγκρατείας.

Γρηγορίου Παλαμά

Ορθοδοξίας ο φωστήρ. Εκκλησίας το στήριγμα και διδάσκαλε, των μοναστών η καλλονή, των θεολόγων υπέρμαχος απροσμάχητος. Γρηγόριε θαυματουργέ, Θεσσαλονίκης το καύχημα, Κήρυξ της χάριτος, ικέτευε διαπαντός, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Σταυροπροσκυνήσεως

Σώσον Κύριε τον λαόν σου, και ευλόγησον την κληρονομίαν σου, νίκας τοις Βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος, και το σον φυλάττων, δια του Σταυρού σου πολίτευμα.

Τίτου Οσίου Του Θαυματουργού

Ανατεθείς απο παιδός τω Κυρίω, αγγελικώς επολιτεύσω εν κόσμω, και των θαυμάτων είληφας την χάριν εκ Θεού· όθεν εχρημάτισας, Μοναζόντων αλείπτης, Τίτε παμμακάριστε, και σοφός οικονόμος. Αλλά μη παύσης Πάτερ εκτενώς, υπέρ του κόσμου, Θεόν ιλεούμενος.

Δ Χαιρετισμοί Της Θεοτόκου

Τείχος ει των παρθένων, Θεοτόκε Παρθένε, και πάντων των εις σε προστρεχόντων· ο γαρ του ουρανού και της γης κατεσκεύασε σε Ποιητής, Άχραντε, οικήσας εν τη μήτρα σου, και πάντας σοι προσφωνείν διδάξας. Χαίρε, η στήλη της παρθενίας· χαίρε η πύλη της σωτηρίας.

Ιωάννου Της Κλίμακος Του Οσίου

Ταις των δακρύων σου ροαίς, της ερήμου το άγονον εγεώργησας, και τοις εκ βάθους καρδίας στεναγμοίς, εις εκατόν τους πόνους εκαρποφώρησας· και γέγονας φωστήρ, τη οικουμένη λάμπων τοις θαύμασιν, Ιωάννη πατήρ ημών όσιε· πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Ο Ακάθιστος Ύμνος

Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια, ως λυτρωθείσα των δεινών, ευχαριστήρια, αναγράφω σοι η Πόλις σου, Θεοτόκε. Αλλ ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον, εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον· ινα κράζω σοι. Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.

Μαρίας Της Αιγυπτίας

Εν σοι Μήτερ, ακριβώς διεσώθη το κατ εικόνα· λαβούσα γαρ τον Σταυρόν, ηκολούθισας τω Χριστώ, και πράττουσα εδίδασκες, υπεροράν μεν σαρκός, παρέρχεται γαρ· επιμελείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανάτου· διόκαι μετά Αγγέλων συναγάλλεται, οσία Μαρία, το πνεύμα σου.

Λαζάρου Έγερσης

Την κοινήν Ανάστασιν, προ του σου πάθους πιστούμενος, εκ νεκρών ήγειρας τον Λάζαρον, Χριστέ ο Θεός· όθεν και ημείς ως οι Παίδες, τα της νίκης σύμβολα φέροντες, σοι τω Νικητή, του θανάτου βοώμεν. Ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος, εν ονόματι Κυρίου.

Κυριακή Των Βαΐων

Μετά κλάδων υμνήσαντες πρότερον, μετά ξύλων συνέλαβον ύστερον, οι αγνώμονες Χριστόν, Ιουδαίοι τον Θεόν· ημείς δε πίστει αμεταθέτω, αεί τιμώντες ως ευεργέτην, δια παντός βοώμεν αυτώ. Ευλογημένος ει ο ερχόμενος, τον Αδάμ ανακαλέσασθαι.

Ο Νυμφίος

Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός· και μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει γρηγορούντα· ανάξιος δε πάλιν, ον ευρήσει ραθυμούντα· Βλέπε ουν ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθής, ινα μή τω θανάτω παραδοθής και της βασιλείας εξω κλεισθής· αλλ ανάνηψον κράζουσα. Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός, δια της Θεοτόκου ελέησον ημάς.

Των Δέκα Παρθένων

Τρίτη μεγίστη Παρθένους δέκα φέρει, νίκην φερούσας αδεκάστου Δεσπότου. Αλλ ω νυμφίε Χριστέ, μετά των φρονίμων ημάς συναρίθμησον Παρθένων και τη εκλεκτή σου σύνταξον ποιμήν, και ελέησον ημάς. Αμήν.

Της Αλείψεως Τον Κύριον Μύρω

Ο λιμνάς και πηγάς και θάλασσας ποιήσας, ταπείνωσιν ημάς εκπαιδεύων αρίστην, λεντίω ζωννυμένος, Μαθητών πόδας ένιψε, ταπεινούμενος, υπερβολή ευσπλαγχνίας και υψών ημάς από βαράθρων κακίας, ως μόνος φιλάνθρωπος.

Ο Ιερός Νιπτήρ Και ο Μυστικός Δείπνος

Ότε οι ένδοξοι Μαθηταί, εν τω νιπτήρι του δείπνου εφωτίζοντο, τότε Ιούδας ο δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας εσκοτίζετο· και ανόμοις κριταίς, σε τον Δίκαιον Κριτήν παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων εραστά, τον δια ταύτα αγχόνη χρησάμενον· φεύγε ακόρεστον ψυχήν, την διδασκάλω τοιαύτα τολμήσασαν. Ο περί πάντας αγαθός, Κύριε δόξα σοι.

Τα Άγια Πάθη

Τον δι ημάς σταυροθέντα, δεύτε πάντες υμνήσωμεν· αυτόν γαρ κατείδε Μαρία επο του ξύλου και έλεγεν. Ει και Σταυρόν υπομένεις, συ υπάρχεις ο Υιός και Θεός μου.

Η Ταφή Του Κυρίου

Ο ευσχήμων Ιωσήφ από του ξύλου καθελών, το άχραντον σου σώμα, σινδόνι καθαρά ειλήσας και αρώμασιν, εν μνήματι καινώ κηδεύσας απέθετο.

Το Άγιον Πάσχα

Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος.

Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης

Εν Λέσβω αθλήσαντες, υπέρ Χριστού του Θεού, αυτήν ηγιάσατε, τη των Λειψάνων υμών, εύρεσει, μακάριοι. Όθεν υμάς τιμώμεν, Ραφαήλ θεοφόρε, άμα συν Νικολάω, και παρθένω Ειρήνη, ως θείους ημών προστάται και πρέσβεις προς τον Κύριον.

Ζωοδόχου Πηγής

Τον υπερούδιον, όμβρον κυήσασα, πηγή ζωήρυτο, Παρθένε πέφυκας, αναπηγάζουσα ημίν, το νέκταρ το αθάνατον, ύδωρ το αλλόμενον, εις ζωήν την αιώνιον, νάματα γλυκύρροα, εκ της Κρήνης σου πάντοτε, εξ ών επεντρυφώντες βοώμεν. Χαίρε Πηγή η ζωηφόρος.

Θωμά του Αποστόλου

Εσφραγισμένου του μνήματος, η ζωή εκ τάφου ανέτειλας Χριστέ ο Θεός· και των θυρών κεκλεισμένων, τοις Μαθηταίς επέστης η πάντων Ανάστασις, Πνεύμα ευθές δι αυτών εγκαινίζων ημίν, κατά το μέγα σου έλεος.

Των Μυροφόρων

Ταις μυροφόροις γυναιξί, παρά το μνήμα επιστάς, ο Άγγελος εβόα· τα μύρα τοις θνητοίς υπάρχει αρμόδια· Χριστός δε διαφθοράς εδείχθη αλλότριος· αλλά κραυγάσατε· Ανέστη ο Κύριος, παρέχων τω κόσμω το μέγα έλεος.

Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου

Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, τροπαιοφόρε μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών

Του Θεραπευθέντος Παραλύτου από Τον Χριστό

Την ψυχήν μου Κύριε, εν αμαρτίαις παντοιαίς, και ατόποις πράξεσι, δεινώς παραλελυμένην, έγειρον, τη θεΐκή σου επιστασία, ώσπερ και τον παράλυτον ήγειρας πάλαι, ινα κράζω σεσωσμένος, Οικτίρμον δόξα, Χριστέ τω κράτει σου.

Μεσοπεντηκοστής

Μεσούσης της εορτής διψωσάν μου την ψυχήν, ευσεβείας πότισον νάματα. Ότι πάσι Σωτήρ εβόησας. Ο διψών, ερχέσθω προς με και πινέτω. Η πηγή της ζωής, Χριστέ ο Θεός, δόξα σοι.

Του τυφλού

Ήνοιξας Σωτήρ μου τους οφθαλμούς του τυφλού εκ μήτρας, ως φιλάνθρωπος πλαστουργός, του πηλού τη χρίσει, και Σιλωάμ τη νίψει· διο σε ωμολογεί, Θεόν και Κύριον.

Της Ανάληψης

Ανελήφθης εν δόξη Χριστέ ο Θεός ημών, χαροποιήσας τους Μαθητάς, τη επαγγελία του Αγίου Πνεύματος, βεβαιωθέντων αυτών δια της ευλογίας, οτι συ ει ο Υιός του Θεού, ο Λυτρωτής του κόσμου.

Αγίων Πατέρων Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου

Υπερδεδοξασμένος ει Χριστέ ο Θεός ημών, ο φωστήρας επί γης, τους Πατέρας ημών θεμελιώσας, και δι αυτών, προς την αληθινήν πίστιν πάντας ημάς οδηγήσας. Πολυεύσπλαχνε δόξα σοι.

Πεντηκοστή

Ευλογητός ει Χριστέ ο Θεός ημών, ο πανσόφους τους αλιείς αναδείξας, καταπέμψας αυτοίς το Πνεύμα το Άγιον, και δι αυτών, την οικουμένην σαγηνεύσας, Φιλάνθρωπε, δόξα σοι.

Του Αγίου Πνεύματος

Ότε καταβάς τας γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν έθνη ο Ύψιστος· ότε του πυρός τας γλώσσας διένειμεν, εις ενότητα πάντας εκάλεσε· και συμφώνως δοξάζομεν το Πανάγιον Πνεύμα.

Των Αγίων Πάντων

Των εν όλω τω κόσμω Μαρτύρων σου, ως πορφύραν και βύσσον τα αίματα, η Εκκλησία σου στολισαμένη, δι αυτών βοά σοι, Χριστέ ο Θεός· τω λαώ σου, τους οικτιρμούς κατάπεμψον, ειρήνην την πολιτεία σου δώρησαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.

Όλων των Κυπρίων Αγίων

Τους εν Κύπρω Αγίους, Αποστόλους και Μάρτυρας, και συν Ιεράρχας Οσίους κατα χρέος οι Κύπριοι, χορείαν συγκροτήσαντες καινήν, τιμήσωμεν ωδαίς πνευματικαίς, ως της Νήσου καλλώπισμα ευκλεή, και αρωγούς κραυγάζοντες. Δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω χορηγούντι δι υμών, ημίν θεία δωρήματα.

Αγίας Τριάδος

Ευλογητός ει, Χριστέ ο Θεός ημών, ο πανσόφους τους Αλιείς αναδείξας, καταπέμψας αυτοίς το Πνεύμα το άγιον, και δι’ αυτών την οικουμένην σαγηνεύσας. Φιλάνθρωπε δόξα σοι.