Ο Ιάκωβος Αρχατζικάκης (Ζίρος – Σμύρνη, 1922) ήταν Έλληνας κληρικός, θεολόγος και εθνομάρτυρας καταγόμενος από την Ζίρο Κρήτης.
Μετά το πέρας της θεολογικής εκπαίδευσής του στα Ιεροσόλυμα, στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και στη Βέρνη ανέλαβε διευθυντής της Ιερατικής Σχολής των Ιεροσολύμων. Όταν αργότερα εξορίσθηκε εκ της εκεί Ιεράς Συνόδου στη Σμύρνη, διορίσθηκε ιερατικός προϊστάμενος της κοινότητας Μπουτζά Σμύρνης.
Ο Ιάκωβος Αρχατζικάκης, κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή, το 1922, σφαγιάστηκε από τους Τούρκους μέσα στον ναό που εκείνη τη στιγμή ιερουργούσε. Έγραψε πολλά έργα εκ των οποίων τα σημαντικότερα είναι «Χριστιανισμός και υλισμός» (στη γαλλική γλώσσα), «Αι κυριώτεραι εορταί εν τη αρχαία Ανατολική Εκκλησία» κ.ά.[1]
Έργα
hristianisme et matérialisme: deux conférences données a la société «Minerva», Schautz, 1903.
Étude sur les principales fêtes chrétiennes dans l’ancienne église d’orient, Genève : Impr. Fr. Weber, 1904.
Le Sacerdoce et l’Église Protestante, Jerusalem, 1906.
Αι κυριώτεραι εορταί εν τη Αρχαία Ανατολική Εκκλησία, Τύποις Ιερού Κοινού του Πανάγιου Τάφου, 1910.
Πηγή Βικιπαίδεια.


.webp)
